Plasmon

იხილეთ აფთიაქების ჩამონათვალი

ციპროფლოქსაცინი / CIPROFLOXACIN
შემადგენლობა

აქტიური სუბსტანცია: ციპროფლოქსაცინის ჰიდროქლორიდი - 500 მგ.
დამხმარე ნივთიერებები: სახამებელი, ლაქტოზა, ტალკი, კალციუმის ან მაგნიუმის სტეარატი, პოლივინილპიროლიდონი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები
აქვს ბაქტერიციდული მოქმედება: იწვევს ბაქტერიის ფერმენტ დნმ-გირაზას ინჰიბირებას, რის გამოც ირღვევა დნმ-ის რეპლიკაცია და ბაქტერიების უჯრედების ცილის სინთეზი. ციპროფლოქსაცინი მოქმედებს მიკროორგანიზმებზე როგორც გამრავლების, ასევე მოსვენების ფაზაში. 
პრეპარატი აქტიურია გრამუარყოფითი მიკროორგანიზმების მიმართ: Escherichia coli, Salmonella spp, Shigella spp, Citrobacter spp, Clebsiella spp, Enterobacter spp, Proteus mirabilis, Proteus vulgaris, Pseudomonas aeruginosa, Campylobacter jejuni, Neisseria spp.; უჯრედშიდა მიკროორგანიზმების მიმართ: Legionella pneumophila, Brucella spp., Chlamydia trachomatis, Listeria monocytogenes, Mycobacterium tuberculosis, Mycobacterium kansasii, Mycobacterium avium-intracellulare; გრამდადებითი მიკროორგანიზმების მიმართ: Streptococcus spp, Staphylococcus spp;
სტაფილოკოკების უმრავლესობა, რომლებიც მდგრადია მეტიცილინისადმი, მდგრადია ასევე ციპროფლოქსაცინისადმი. 
ციპროფლოქსაცინის მიღებისას არ ვითარდება ჯვარედინი რეზისტენტობა სხვა ანტიბიოტიკებისადმი, რომლებიც არ მიეკუთვნებიან გირაზას ინჰიბიტორების ჯგუფს, რაც მას ხდის მაღალეფექტურს ამინოგლიკოზიდების, პენიცილინების, ცეფალოსპორინების, ტეტრაციკლინების მიმართ მდგრადი ბაქტერიებისადმი.

ფარმაკოკინეტიკა
პერორალურად მიღებისას ციპროფლოქსაცინი სწრაფად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. საკვების მიღება ანელებს შეწოვას, მაგრამ არ ახდენს გავლენას Cmax და ბიოშეღწევადობაზე. ბიოშეღწევადობა მერყეობს 50%-დან 85%-მდე; სისხლში პრეპარატის მაქსიმალური კონცენტრაცია მიიღწევა მიღებიდან 1-1,5 სთ-ის შემდეგ; ციპროფლოქსაცინი კარგად ნაწილდება ორგანიზმის ქსოვილებსა და სითხეებში; მაღალი კონცენტრაციებით აღწევს ნაღველში, ფილტვებში, თირკმელებში, ღვიძლში, ნაღვლის ბუშტში, საშვილოსნოში; ციპროფლოქსაცინი აღწევს ძვლებში, კუნთებში, ლიმფაში, ნერწყვში, პლაცენტარულ ბარიერში. 
ბიოტრანსფორმაციას განიცდის ღვიძლში (15-30%) მცირედაქტიური მეტაბოლიტების წარმოქმნით; გამოიყოფა უპირატესად შარდით (50-70%); თ1/2 შეადგენს 3-5 სთ-ს;

ჩვენებები
ინფექციურ-ანთებითი დაავადებები, რომლებიც გამოწვეულია პრეპარატისადმი მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებით, მათს შორის:
• სასუნთქი გზების ინფექციები (გარდა პნევმოკოკური პნევმონიისა);
• კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის (მათს შორის პირის ღრუს, კბილების), ნაღვლის ბუშტის და ნაღველგამომყოფი გზების ინფექციები; 
• კანის, ლორწოვანი გარსებისა და რბილი ქსოვილების ინფექციები (მეტიცილინ-რეზისტენტული ოქროსფერი სტაფილოკოკური ინფექციის გარდა).
• საყრდენ-მამოძრავებელი აპარატის ინფექციები;
• თირკმელებისა და შარდგამომყოფი სისტემის ინფექციები;
• სასქესო ორგანოების ინფექციები (გონორეა, პროსტატიტი, ადნექსიტი, მშობიარობის შემდგომი ინფექციები);
• სეფსისი;
• პერიტონიტი;

მიღების წესები და დოზები
მიიღება პერორალურად;
შარდგამომყოფი სისტემის გაურთულებელი ინფექციებისას: 250მგ 2-ჯერ დღე-ღამეში 3 დღის განმავლობაში. 
შარდგამომყოფი სისტემის გართულებული ინფექციური დაავადებებისას: 500მგ 2-ჯერ დღე-ღამეში 14 დღის განმავლობაში. 
სასუნთქი სისტემის, კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ინფექციებისას: 250-500მგ 2-ჯერ დღე-ღამეში.
მძიმე ინფექციების შემთხვევებში (პნევმონია, ოსტეომიელიტი) - 750მგ 2-ჯერ დღე-ღამეში.
ძვალ-სახსროვანი სისტემის ინფექციებისას – 500-750მგ, გინეკოლოგიური ინფექციებისას - 500მგ 2-ჯერ დღე-ღამეში.
გონორეის სამკურნალოდ ინიშნება ერთჯერადი დოზით - 250-500მგ;
ძალიან მძიმე ინფექციების დროს დოზა შეიძლება გაიზარდოს 750მგ-მდე 3-ჯერ დღეში;
მკურნალობის კურსი შეადგენს 5-14 დღიდან 4-6 კვირამდე. 
დოზის გამოტოვება: დოზის გამოტოვების შემთხვევაში არ შეიძლება გაორმაგებული დოზის მიღება.
გამოყენება პედიატრიაში: არ ინიშნება ბავშვებში 18 წლამდე (ხერხემლის ფორმირების პროცესის დამთავრებამდე).

გვერდითი მოვლენები
გულისრევა, ღებინება, დიარეა, ტკივილი მუცლის არეში, თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, დაღლილობის შეგრძნება, ძილის დარღვევა, კოშმარული სიზმრები, ჰალუცინაციები, მხედველობის დარღვევა, კრისტალურია, გლომერულონეფრიტი, დიზურია, პოლიურია, ალბუმინურია, ჰემატურია, ეოზინოფილია, ლეიკოპენია, ნეიტროპენია, თრომბოციტების რიცხვის შეცვლა, ტაქიკარდია, გულის რითმის დარღვევა, არტერიული ჰიპოტენზია, ალერგიული რეაქციები: გამონაყარი კანზე, ჭინჭრის ციება, კვინკეს შეშუპება, სტივენს-ჯონსონის სინდრომი.

უკუჩვენება
• მომატებული მგრძნობელობა ციპროფლოქსაცინისადმი.
• ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდი; 
• ბავშვთა და მოზარდთა ასაკი 18 წლამდე;

ორსულობა და ლაქტაცია
პრეპარატი არ ინიშნება ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში.

განსაკუთრებული მითითებები
პრეპარატი სიფრთხილით ინიშნება ეპილეფსიით, ცერებრალური ათეროსკლეროზით დაავადებულებში, რადგან შესაძლებელია ციპროფლოქსაცინმა გამოიწვიოს ცნს-ის აღმგზნები ზემოქმედება; 
პრეპარატის მიღებისას ავადმყოფმა უნდა დალიოს საკმაო რაოდენობით წყალი კრისტალურიის თავიდან ასაცილებლად. 

ზემოქმედება ავტომობილისა და მექანიზმების მართვის უნარზე: სათანადო დოზების მიღების დროსაც კი შესაძლებელია, რომ ციპროფლოქსაცინმა იმოქმედოს ადამიანის ყურადღების კონცენტრაციაზე, სწრაფი რეაგირების უნარზე, რაც გასათვალისწინებელია ავტომობილისა და სხვა მექანიზმების მართვის დროს (ეს განსაკუთრებით ეხება მკურნალობის საწყის პერიოდს, დოზის მომატებას, მედიკამენტის შეცვლას და პრეპარატის მიღებას ალკოჰოლთან ერთად).

ჭარბი დოზირება
დოზის გადაჭარბების შედეგად განვითარებული ინტოქსიკაციის სიმპტომებია: თავბრუსხვევა, კანკალი, თავის ტკივილი, დაღლილობის შეგრძნება, კრუნჩხვა, ჰალუცინაციები, გონების დაბინდვა, ჩივილები კუჭ-ნაწლავის სისტემის მხრივ, ღვიძლის და თირკმელების ფუნქციის დარღვევა, მცირე კრისტალების ექსკრეცია და სისხლი, შარდში (კრისტალურია, ჰემატურია). ჭარბი დოზების შემთხვევაში რეკომენდებულია კუჭის ამორეცხვა, რის შემდეგ საჭიროა მიიღოთ აქტივირებული ნახშირი. სპეციალური ანტიდოტი არ არსებობს. პრეპარატის მხოლოდ 10% შეიძლება გამოიყოს ჰემოდიალიზის და პერიტონეალური დიალიზის მეშვეობით.
დოზის გადაჭარბების შემთხვევაში დაუყოვნებლივ უნდა მიემართოს მკურნალ ექიმს.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება
არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებების ციპროფლოქსაცინთან ერთად გამოყენებისას იზრდება კონვულსიების რისკი; 
ანტაციდები ამცირებენ მის შეწოვას; 
ანტიარითმიულ პრეპარატებთან ერთად მიღებისას იზრდება PQ ინტერვალი; 
ერთდროული მიღებისას ძლიერდება პერორალური ანტიკოაგულანტების, პერორალური ანტიდიაბეტური საშუალებების ეფექტი; 
თუთიის და კალციუმის მარილები აქვეითებენ ციპროფლოქსაცინის შეწოვას; თეოფილინთან ერთად მიღებისას იზრდება კრუნჩხვების განვითარების რისკი; სუკრალფატი და რკინა ამცირებენ მის შეწოვას.

შენახვის პირობები და ვადები
ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი.
ვარგისობის ვადის ამოწურვის ან ვიზუალური დათვალიერებისას დეფექტების აღმოჩენის შემთხვევაში პრეპარატის გამოყენება დაუშვებელია 
შენახვის პირობები: ინახება მშრალ, გრილ ადგილზე;

აფთიაქში გაცემის წესი
ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი II – გაიცემა რეცეპტით.

სად შევიძინოთ?