Plasmon

იხილეთ აფთიაქების ჩამონათვალი

დეზამინოოქსიტოცინი / Desaminooxytocin

შემადგენლობა

1 ტაბლეტი შეიცავს 50 სე დემოქსიტოცინს. 
დამხმარე ნივთიერებები: საქაროზა, ლაქტოზას მონოჰიდრატი, მეთილცელულოზა, კალციუმის სტეარატი, კარტოფილის სახამებელი.
აღწერა
თეთრი ფერის მრგვალი ბრტყელ-ცილინდრული ტაბლეტები ფასკითა და ღარით.

ფარმაკოლოგიური თვისებები
დემოქსიტოცინი წარმოადგენს ოქსიტოცინის (ჰოპოფიზის უკანა წილის ჰორმონი) სინთეზურ ანალოგს. 
აგებულებით იგი განსხვავდება ბუნებრივი ჰორმონებისაგან მოლეკულის N– ბოლო ნაწილში α-ამინოჯგუფის არ არსებობით. დემოქსიტოცინი თავისი ფარმაკოლოგიური თვისებით ოქსიტოცინის მსგავსია, ის აგრეთვე ახდენს საშვილოსნოს გლუვი მუსკულატურის და სარძევე ჯირკვლის მიოეპითელიალური უჯრედების შეკუმშვის სტიმულირებას. პრეპარატს გააჩნია ოქსიტოცინის მოქმედების ანალოგიური მექანიზმი.
დემოქსიტოცინის ზემოქმედებით იზრდება მემბრანების შეღწევადობა კალიუმის იონებისა და ნატრიუმისათვის. Aამის შედეგად მატულობს კალიუმის იონების შეღწევა გლუვკუნთოვან უჯრედებში. შიდა უჯრედოვანი კალციუმი არეგულირებს საშვილოსნოს გლუვკუნთოვანი და მიოეპითელიალური უჯრედების მექანიკურ აქტივობას. შესაძლოა, კალციუმი მიოპლაზმაში უკავშირდება მარეგულირებელ ცილას - ტროპონინს და იწვევს შეკუმშვას. უტეროტონური აქტივობით დემოქსიტოცინი 1,5-ჯერ აღემატება ოქსიტოცინს. 
პრეპარატი მიოეპითელიალური უჯრედების (რომელიც გარს ერტყმის ალვეოლებსა და სარძევე სადინრებს) შეკუმშვის გაძლიერებით იწვევს რძის გამოყოფას სადინარებში. N– ბოლო ნაწილში α-ამინოჯგუფის არ არსებობით განპირობებული ფერმენტული ინაქტივაციის მიმართ მომატებული მდგრადობის ხარჯზე დემოქსიტოცინს ოქსიტოცინთან შედარებით გააჩნია უფრო ძლიერი და ხანგრძლივი ლაქტოგენური მოქმედება. ოქსიტოცინისაგან განსხვავებით დემოქსიტოცინის ლაქტოგენური მოქმედება იწყება უფრო სწრაფად (რამოდენიმე წუთში). 
დემოქსიტოცინის უტეროტონული აქტივობა ექსპერიმენტულად გამოკვლეულია ვირთაგვის საშვილოსნოზე in vitro და in situ. დადგენილია, რომ დემოქსიტოცინის სპეციფიკური აქტივობა 1,2-1,5-ჯერ აღემატება ოქსიტოცინის მოქმედებას. პრეპარატის ზემოქმედება ვირთაგვებში ვლინდება ტრანსბუკალური გამოყენების დროსაც. პრეპარატის არტერიულ წნევაზე ზემოქმედების შესწავლისას (ნარკოტიზირებულ ვირთაგვებზე) დადგინდა, რომ დემოქსიტოცინის ინტრავენური შეყვანა არსებითად არ მოქმედებს არტერიულ წნევაზე. მშობიარობის შემდგომ პერიოდში პრეპარატი აჩქარებს საშვილოსნოს ინვოლუციას, ამცირებს მშობიარობის შემდგომ სისხლდენას. 
დემოქსიტოცინი არეგულირებს ლაქტაციის პროცესს, ხსნის სარძევე ჯირკვლების პათოლოგიურ შეშუპებას, რომელიც აღინიშნება მშობიარობიდან 3-5 დღის შემდეგ და დამოკიდებულია რძის გამოყოფის რეფლექსის სისუსტეზე, ასტიმულირებს სარძევე ჯირკვლების ლაქტოგენურ ფუნქციას, ხელს უშლის მასტიტის განვითარებას.
დემოქსიტოცინს პრაქტიკულად არ გააჩნია ვაზოპრესული და ანტიდიურეზული მოქმედება, რაც იძლევა მისი გამოყენების საშუალებას პაციენტებში მაღალი არტერიული წნევით, გვიანი ტოქსიკოზით და თირკმელის დარღვეული ფუნქციით.

ფარმაკოკინეტიკა
დემოქსიტოცინი სწრაფად შეიწოვება პირის ღრუს ლორწოვანი გარსიდან სისხლმიმოქცევის სისტემაში. დემოქსიტოცინი არ იშლება ნერწყვის ფერმენტების ზემოქმედებით. ის მდგრადია ოქსიტოცინაზების (ფერმენტი, რომელიც შლის ოქსიტოცინს) მიმართ. პრეპარატის ამ თვისებების წყალობით შესაძლებელია მისი გამოყენება ტრანსბუკალურად. 
დემოქსიტოცინის ნახევრადგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 3-5 წუთს. პრეპარატის მეტაბოლიზმი წარმოებს ღვიძლში, გამოიყოფა თირკმელებით.

ჩვენებები
დემოქსიტოცინი გამოიყენება სამშობიარო მოქმედების პირველადი ან მეორადი სისუსტის დროს მშობიარობის მოქმედების აღძვრისა და გაძლიერებისთვის, აგრეთვე საშვილოსნოს ინვოლუციის დაჩქარებისა და მშობიარობის შემდგომ პერიოდში რძის გამოყოფის გასაძლიერებლად.

მიღების წესები და დოზები
პრეპარატი მიიღება ტრანსბუკალურად. ტაბლეტს იდებენ მონაცვლეობით მარცხენა და მარჯვენა ლოყის ქვეშ და აჩერებენ პირის ღრუში მისი სრული გახსნასა და შეწოვამდე, დაღეჭვისა და გადაყლაპვის გარეშე. 
სამშობიარო მოქმედების აღძვრისა და სტიმულირებისათვის ინიშნება ყოველ 30 წუთში 50 სე (1 ტაბლეტი). 
რეგულარული და ძლიერი სამშობიარო შეკუმშვების დაწყების შემდეგ დოზას ამცირებენ ორჯერ (1/2 ტაბლეტი) ან აძლევენ 1 საათის ინტერვალით. სამშობიარო მოქმედების აღძვრისა და სტიმულირებისათვის მაქსიმალური დოზა შეადგენს 500 სე-ს (10 ტაბლეტი), იშვიათ შემთხვევაში – 900 სე-ს. არაეფექტურობის შემთხვევაში პრეპარატის დანიშვნა შესაძლებელია მეორე დღეს ან 24 საათის შემდეგ ინიშნება ოქსიტოცინის ინტრავენური წვეთოვანი ინფუზია. 
ლაქტაციის სტიმულაციისათვის მშობიარობის შემდგომ პერიოდში პრეპარატს ნიშნავენ მე-2 დღიდან მე-6 დღემდე 25-50 სე-ს ოდენობით (1/2-1 ტაბლეტი) ბავშვის ძუძუთი კვებამდე ან რძის გამოწველამდე 5 წუთით ადრე დღეღამეში 2-4 ჯერ.

გვერდითი მოვლენები
ნაყოფის ჰიპოქსია, ასფიქსია, ბრადიკარდია, ამნიოტური სითხის მეკონიუმით შეღებვა.
დედას შესაძლებელია წარმოექმნას საშვილოსნოს ჰიპერტონუსი (ტეტანური კუმშვები ან საშოს ქსოვილების ჩახევა), გულისრევა, ღებინება, ჰიპერსალივაცია, არტერიული წნევის მომატება, ტაქიკარდია, არითმია, ფატალური აფიბრინოგენემია, ანაფილაქსიური შოკი.

უკუჩვენება
დემოქსიტოცინის მიღება უკუნაჩვენებია შემდეგ შემთხვევებში : 
- დემოქსიტოცინის ან პრეპარატის სხვა რაიმე შემადგენელი კომპონენტის მიმართ ჰიპერმგრძნობელობა 
- პრეეკლამფსიური ტოქსემია
- II-III ხარისხის გულის უკმარისობა
- არტერიული ჰიპერტენზია
- ნაყოფისა და მენჯის ზომების შეუსაბამობა, ნაყოფის ანომალიური მდგომარეობა, საშვილოსნოს დიდი ზომები (მრავალნაყოფიანი ორსულობა, მრავალწყლიანობა), საშვილოსნოს კედელზე ოპერაციის შემდგომი ნაწიბურების არსებობა (მათ შორის საკეისრო კვეთის შედეგად)
- ნეფროპათია, 
- პლაცენტის ნაადრევი მოცილება, საშვილოსნოს ჰიპერტონუსი, საშვილოსნოს ჩახევის საშიშროება, პლაცენტის ან ჭიპლარის სისხლძარღვების წინამდებარეობა, ნაყოფის საშვილოსნოსშიდა სიკვდილი.

ორსულობა და ლაქტაცია
სამშობიარო მოქმედების აღძვრა უნდა ჩატარდეს მხოლოდ მკაცრი ჩვენებებით, რათა თავიდან ავიცილოთ მშობიარესა და ნაყოფისათვის გართულებების რისკი. 
დემოქსიტოცინი ნაჩვენებია მხოლოდ ლაქტაციის სტიმულირებისთვის. ნაკლებსავარაუდოა რომ პრეპარატი გამოიყოფა დედის რძესთან ერთად, რადგან მისი ნახევრადგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 3-5 წუთს და მოცემული წამალი იშლება ახალშობილის კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ფერმენტების საშუალებით. აგრეთვე უცნობია ახალშობილებში დემოქსიტოცინის გვერდითი მოვლენები.

განსაკუთრებული მითითებები
მშობიარობის მედიკამენტური აღძვრა შესაძლებელია მხოლოდ მკაცრი სამედიცინო ჩვენებით საავადმყოფოს პირობებში სამედიცინო პერსონალის მეთვალყურეობის ქვეშ. აუცილებელია ნაყოფის გულის შეკუმშვის სიხშირის და აგრეთვე საშვილოსნოს მოძრაობის მონიტორინგი, რათა მშობიარეს ინდივიდუალური რეაქციიდან გამომდინარე განისაზღვროს დემოქსიტოცინის დოზა. აუცილებელია არტერიული წნევის კონტროლი. საშვილოსნოს ჰიპერაქტიურობისას ან ნაყოფის სასიცოცხლო ფუნქციის დარღვევების დროს, ტაბლეტების მიღება უნდა შეწყდეს. განსაკუთრებული სიფრთხილეა საჭირო სამშობიარო მოქმედების აღძვრის დროს დიაგნოსტიკურად დადგენილი ვიწრო მენჯის შემთხვევაში, სამშობიარო მოქმედების მეორადი სისუსტეს დროს, გულის დაავადებისას, აგრეთვე საშვილოსნოს ქვედა სეგმენტზე საკეისრო კვეთის მქონე ქალებში. დემოქსიტოცინის მიღების პერიოდში არ არის სასურველი სხვა საშვილოსნოს შეკუმშვის მასტიმულირებელი საშუალების დანიშვნა. განსაკუთრებული სიფრთხილით უნდა მიიღონ 35-წელზე მეტი ასაკის მქონე ქალებმა. 
დემოქსიტოცინის თითოეული ტაბლეტი შეიცავს 233,12 მგ საქაროზას და 132,24 მგ ლაქტოზას. გალაქტოზას იშვიათი თანდაყოლილი აუტანლობის, Lapp დეფიციტის ან გლუკოზა-გალაქტოზას მალაბსორბციის მქონე პაციენტებმა არ უნდა მიიღონ მოცემული წამალი.

გავლენა სატრანსპორტო საშუალების მართვისა და მოძრავი მექანიზმებით მომსახურებისას. 
პრეპარატი პრაქტიკულად გამოიყენება კლინიკურ პირობებში, ამიტომ მისი გამოყენება მითითებულ სიტუაციაში გამორიცხულია.

ჭარბი დოზირება
არ არის ცნობილი დემოქსიტოცინის ტებლეტების მიღებისას ინტოქსიკაციის შემთხვევები. ნაკლებად სავარაუდოა, რომ ტაბლეტების შიგნით მიღებამ, თუნდაც დიდი რაოდენობით, გამოიწვიოს საზიანო შედეგი, ვინაიდან პრეპარატი, რომელიც წარმოადგენს პეპტიდს, სწრაფად ინაქტივირდება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტში.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება
ß –ადრენომიმეტური პრეპარატები აქვეითებენ დემოქსიტოცინის ეფექტურობას.

შენახვის პირობები და ვადები
შეინახეთ მშრალ და სინათლისაგან დაცულ ადგილას არაუმეტეს 25oC ტემპერატურაზე. 
შეინახეთ ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას. 
ვარგისიანობის ვადა
5 წელი. 
არ გამოიყენოთ შეფუთვაზე მითითებული ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ.

აფთიაქში გაცემის წესი
ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი II- გამოიყენება ექიმის დანიშნულებით.

სად შევიძინოთ?