Plasmon

იხილეთ აფთიაქების ჩამონათვალი

ლორობენი ხსნარი / LOROBEN

შემადგენლობა:

100 მლ ხსნარი შეიცავს :

აქტიური ნივთიერებები: ბენზიდამინის ჰიდროქლორიდი 150 მგ, ქლორჰექსიდინის გლუკონატი 120 მგ.

დამხმარე ნივთიერებები: პოლისორბატი 20, სორბიტოლი (70%), პროპილენგლიკოლი, ყვითელი ქინოლინური, პიტნის ესენცია, საქაროზა, Ecocool MP,Patent V Blue, ლიმონის მჟავის მონოჰიდრატი, ნატრიუმის ციტრატის დიჰიდრატი, დეიონიზირებული წყალი.

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი:

პრეპარატები პერორალურად ადგილობრივი გამოყენებისთვის.

ათქ კოდი: A01AD02

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ბენზიდამინი- არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო და ტკივილგამაყუჩებელი საშუალებაა. რომელიც განსხვავდება სხვა აასპ-გან. ლოკალური მოხმარების დროს, გამოყენებულ კონცენტრაციას გააჩნია ადგილობრივი ანესთეზიური მოქმედება. ექსპერიმენტულად დადგენილია, რომ ბენზიდამინის ტკივილგამაყუჩებელი მოქმედება უფრო გამოხატულია ანთებითი პროცესის შედეგად განვითარებული ტკივილისას, ვიდრე არაანთებითი ხასიათის ტკივილის დროს. ქლორჰექსიდინის გლუკონატი ეფექტურია გრამდადებითი და გრამუარყოფითი ბაქტერიების, ზოგიერთი პათოგენური სოკოს, საფუარას, ასევე მრავალი ვირუსის მიმართ. Qქლორჰექსიდინის გლუკონატი არის ბისბიგუანიდი ფართო ანტიმიკრობული აქტივობით. პირის ღრუში გამოვლების შემდეგ ქლორჰექსიდინის გლუკონატი აბსორბირდება კბილების ზედაპირზე, პირის ღრუს ლორწოვანზე და ნადებზე, ნელ-ნელა გამონთავისუფლდება ნერწყვში 24 სთ – ის განმავლობაში. რადგან ქლორჰექსიდინის კონცენტრაცია ნერწყვში მცირდება.

ფარმაკოდინამიკა:

ბენზიდამინის ანთებისსაწინააღმდეგო მოქმედება არ არის დაკავშირებული ჰიპოფიზო - ადრენალური სისტემის სტიმულაციასთან. ბენზიდამინი ისევე აინჰიბირებს პროსტაგლანდინების სინთეზს, როგორც სხვა არასტეროიდული ანთებისსაწინააღმდეგო საშუალებები, მაგრამ მოქმედების მექანიზმი ბოლომდე შესწავლილი არ არის.

ადგილობრივი გამოყენებისას ქლორჰექსიდინს აქვს სწრაფი ბაქტერიციდული ეფექტი, შემდგომი პროლონგირებული ბაქტერისტატიური მოქმედებით.

ქლორჰექსიდინი, აბსორბირდება რა მიკრობის უჯრედის კედელზე, აქვს პროლონგირებული ზედაპირული მოქმედება, რაც განაპირობებს ბაქტერიების ზრდის შეჩერებას, შემდგომში კი ციტოპლაზმის პრეციპიტაციით იწვევს უჯრედის სიკვდილს.

ფარმაკოკინეტიკა:

ბენზიდამინი კარგად აბსორბირდება ანთებით ლორწოვანზე და გამოხატული აქვს ანთების საწინააღმდეგო და ადგილობრივი ანესთეზიური მოქმედება. პირის ღრუში გამოვლების შემდეგ, ქლორჰექსიდინის დაახლოებით 30% რჩება პირის ღრუში და 24 სთ – ის განმავლობაში ნელ – ნელა გამოიყოფა ნერწყვში. ქლორჰექსიდინის გლუკონატი ცუდად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. სისხლში შესამჩნევი კონცენტრაცია არ განისაზღვრება.

ჩვენებები:

პირის ღრუსა და ხახაში ტკივილის მოხსნისთვის (ანგინა, ფარინგიტი, ტონზილიტი, აფთოზური სტომატიტი, გლოსიტი). ოპერაციული ჩარევებისას ხახისა და პირის ღრუში. პირის ღრუს დაავადებების სამკურნალოდ, რომელსაც იწვევს ქიმიოთერაპია,

რადიოთერაპია, ტრამვები და სხვა ჩარევები (მაგ; ტრაქეის ინტუბაცია).

პირის ღრუს ლორწოვანის ანთებითი დაავადებების და მათი გართულებების სამკურნალოდ, პაროდონტოზი. 

გინგივიტის მკურნალობა და პროფილაქტიკა;

კბილებზე ნადების შემცირებისთვის;

პირის ღრუს ჰიგიენის შესანარჩუნებისთვის.

უკუჩვენება

მომატებული მგრძნობელობა ბენზიდამინის, ქლორჰექსიდინის ან პრეპარატის რომელიმე შემადგენელი კომპონენტის მიმართ.

განსაკუთრებული მითითებები:

მხოლოდ გარეგანი გამოყენებისათვის;

გამოიყენება მხოლოდს პირის ღრუსათვის;

ხსნარის გადაყლაპვა მიზანშეწონილი არ არის;

შეიძლება გამოიწვიოს პირის ღრუს ლორწოვანზე, განსაკუთრებით ენაზე და კბილებზე შექცევადი შეფერადება.

თუ ყელის ტკივილი გამოწვეულია ბაქტერიული ინფექციით, ლორობენთან ერთად შეიძლება დაინიშნოს ანტიბაქტერიული თერაპია.

ლორობენის სისტემური ზემოქმედების ალბათობა გასათვალისწინებელია პირებისათვის, თირკმლის და ღვიძლის დაავადებებით, რადგან ბენზიდამინი და მისი მეტაბოლიტები მეტაბოლიზდება ღვიძლში და გამოიყოფა შარდით.

ლორობენის ხსნარის გამოყენება არ არის რეკომენდებული 6 წლამდე ასაკის ბავშვებში, საკმარისი კლინიკური გამოყენების გამოცდილების არარსებობის გამო.

სხვა პრეპარატებთან ურთიერთქმედება

ქლორჰექსიდინი

ქლორჰექსიდინის მარილები შეუთავსებელია საპონთან და სხვა ანიონურ ნაერთებთან.

ქლორჰექსიდინის მარილები შეთავსებადია კათიონურ და არაიონურ ზედაპირულ სუბსტანციებთან, მათი ერთობლივი გამოყენება დიდი კონცენტრაციით აქვეითებს პრეპარატის აქტივობას პრეპარატის მიცელიუმთან შეკავშირების შედეგად.

ზედაპირულად აქტიურ ნივთიერებებს ცეტრიმიდს და ლისაპოლს შეუძლიათ გამოიწვიონ მისი ხსნადობის გაზრდა. შეუთავსებელია ანიონურ პოლიელექტროლიტებთან, როგორიცაა: ნატრიუმის ალგინატი, ნატრიუმის კარბოქსილმეთილცელულოზა, გუმიარაბიკი, სახამებელი; მათთან ლორობენის ხნარის ერთდროული გამოყენება აქვეითებს მის ეფექტურობას.

შეუთავსებელია ბრილიანტის მწვანესთან, ქლორამფენიკოლთან, ნატრიუმის ფლუორესცინთან, ფორმალდეჰიდთან, ვერცხლის ნიტრატთან, ცინკის და სპილენძის სულფატთან. ხისტ წყალში ლორობენის ხსნარის განზავებისას, კალციუმის და მაგნიუმის კათიონთან ურთიერთობის შედეგად, ილექება უხსნადი მარილების სახით;

თუ ქლორჰექსიდინის მარილების კონცენტრაცია, რომლებიც წარმოქმნილია ბენზოატებით, ბიკარბონატებით, კარბონატებით, ბორატებით, ნიტრატებით, ფოსფატებით, სულფატებით აღემატება 0.05%,-ს მაშინ ფორმირდება და ილექება დაბალი ხსნადობის მარილებით; ცეტრიმიდი ზრდის ამ მარილების ხსნადობას, კომბინაციაში ასეთი პრეციპიტანტები არ გვხვდება. ქლორჰექსიდინის გლუკონატის ცეტრიმიდინსა და ბენზალკილის ქლორიდთან შეთავსებადობა გამოიხატება სინერგიული ბაქტერიციდული აქტივობის ზრდით. ცეტრიმიდი აქვეითებს ქლორჰექსიდინის დალექვას ხისტ წყალში.

ქლორჰექსიდინის გლუკონატის გარდა ქლორჰექსიდინი და მისი მარილები უკეთ იხსნება სპირტში, ვიდრე წყალში.

ქლორჰექსიდინის გლუკონატის ხსნარი შეიძლება დაილექოს სპირტის დამატებით. 7%-იანი სპირტის არსებობა ხსნარში განაპირობებს  მის  ეფექტურობას გრამუარყოფითი მიკროორგანიზმების მიმართ, რადგან ხსნარი ფილტრაციას გადის ცელულოზურ ფილტრებში. შესაძლებელია აბსორბციაც.

არ არის ცნობილი წამლისმიერი ურთიერთქმედება ბენზიდამინთან.

გამოყენება ორსულობის და ლაქტაციის პეროიდში

არ არსებობს კონტროლირებადი კვლევები ქლორჰექსიდინის გლუკონატის და ბენზიდამინის გამოყენებაზე ორსულ ქალბატონებში და ცხოველებში.

პრეპარატის შემადგენლობაში მყოფი აქტიური ნივთიერებების კომბინაციის გამოყენების უსაფრთხოება არ არის დადგენილი ცხოველებში და ორსულ ქალებში. ამიტომ  პრე- პარატების გამოყენება ორსულობისას უკუნაჩვენებია.

ადექვატური კვლევების არარსებობის გამო პრეპარატის გამოყენება მეძუძურ დედებში უკუნაჩვენებია.

მიღების წესი და დოზირება:

ხსნარი არ გადაყლაპოთ! ლორობენის ხსნარი  პირის ღრუში გამოვლების შემდეგ გარეთ უნდა გადმოიღვაროს.

დოზირება მოზრდილებში:

15მლ. ხსნარი უნდა გაიჩეროთ პირის ღრუში არაუმცირეს 30 წამისა. პროცედურა უნდა განმეორებული იქნას ყოველ 1,5-3 სთ-ში დღის განმავლობაში;

ლორობენში არსებული ქლორჰექსიდინი მკურნალობისას ამცირებს კბილებზე ნადებს და გინგივიტის გამოვლინებებს.

თუ ლორობენის ხსნარი გამოიყენება პირის ღრუს ჰიგიენის დაცვის მიზნით, მაშინ ხსნარის გამოვლება უნდა გაგრძელდეს  არაუმცირეს 1 წუთისა. ქლორჰექსიდინით გამოწვეული კბილების არასასურველი შეფერვის თავიდან აცილების მიზნით, პრეპარატის გამოყენებამდე რეკომენდებულია კბილების გამოხეხვა ჯაგრისით. 

დოზირება ბავშვებში (6-12 წელი):

5-15მლ.ხსნარი უნდა გაიჩეროთ პირის ღრუში ყოველ 1,5-3 სთ-ში არანაკლებ 30 წამისა.

არ გამოიყენოთ 7 დღეზე მეტად. წვის ან ჩხვლეტის განვითარების შემთხვევაში ხსნარი წყლით უნდა განზავდეს.

პრეპარატის გამოყენება არ არის რეკომენდებული 6 წელზე ნაკლები ასაკის მქონე ბავშვებში.

გვერდითი მოვლენები:

ლორობენის ხსნარი ჩვეულებრივ კარგად გადაიტანება და აქვს მცირე გვერდითი ეფექტები.

გვერდითი ეფექტები, გამოწვეული ბენზიდამინის ჰიდროქლორიდის ხსნარის გამოყენებით:

ადგილობრივი:

არასასურველი რეაქციები რომლებიც უფრო ხშირად გვხვდება მკურნალობის დროს:

პირის ღრუში -  დაბუჟება (2.6%), იშვიათად - წვის და ჩხვლეტის შეგრძნება (1.4 %).

ძალიან იშვიათად აღინიშნება სიმშრალე ან წყურვილის შეგრძნება (0.2%),

სიმხურვალის შეგრძნება და გემოვნების შეცვლა (0.1%).

ზოგადი:

გვხვდება იშვიათად: გულისრევა, ღებინება, სლოკინი, დისპეპსიური მოვლენები (0.4%), თავბრუსხვევა (0.1%), თავის ტკივილი და ძილიანობა (0.1%).

გვერდითი მოვლენები, რომლებიც გამოწვეულია ქლორჰექსიდინის გლუკონატის გამოყენებით :

კბილების ქვების წარმოქმნა, გემოვნების შეცვლა; ექსპერიმენტული კვლევებით სერიოზული გვერდითი ეფექტები არ გამოვლინდა.

დოზის გადაჭარბება: 

პრეპარატის გამოყენების წესის გათვალისწინებით დოზის გადაჭარბება არ ხდება; არ არსებობს ბენზიდამინის სპეციფიური ანტიდოტი; დიდი დოზის გადაყლაპვის შემთხვევაში მიმართავენ სიმპტომურ მკურნალობას.

გამოშვების ფორმა:

ლორობენი - სავლები ხსნარი პირის ღრუსთვის მუქ ფლაკონში. 1 ფლაკონი (200მლ) გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად მოთავსებულია მუყაოს კოლოფში.

შენახვის პირობები: ინახება ოთახის ტემპერატურაზე არაუმეტეს 250ჩ. ორიგინალურ შეფუთვაში, ბნელ და ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას.

შენახვის ვადა: 2 წელი.

არ გამოიყენოთ ვადის გასვლის შემდეგ.

აფთიაქიდან გაცემის წესი:

ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი III – გამოიყენება ექიმის დანიშნულების გარეშე.

სად შევიძინოთ?