Plasmon

იხილეთ აფთიაქების ჩამონათვალი

ომეგარდი / OMEGARD
შემადგენლობა: 
ომეპრაზოლი BP 20 მგ.
(შემოგარსული ენტერული პელეტები)
ექციპიენტები  q.s.

ფარმაკოლოგიური მოქმედება:
ომეპრაზოლი მიეკუთვნება ანტისეკრეტორული ნაერთების ჯგუფს, რომლებიც ცნობილია ”პროტონული ტუმბოს ინჰიბიტორების” (პტი) სახელით. მათ ჩანაცვლებული აქვთ ბენზიმიდაზოლი. პტი ზემოქმედებს კუჭის წვენის გამოყოფაზე, კუჭის პარეტულ უჯრედებში არსებული H+ K+ - ATP აფაზის ფერმენტული სისტემის სპეცფიკური ინჰიბირების გზით.

მოქმედების მექანიზმი:
ომეპრაზოლი აქტივდება მჟავე არეში H+ K+ ATP აფაზის სულფენამიდური დერივატივით, რომელიც მჭიდროდ უკავშირდება პარიეტული უჯრედის ზედაპირზე არსებულ ფერმენტულ სისტემას და აბრკოლებს კუჭის წვენში წყალბადის იონების ტრანსპორტს (კალიუმს იონების გაცვლის მეშვეობით), რაც თრგუნავს მარილმჟავას სეკრეციას. გამომწვევი მიზეზის მიუხედავად ომეპრაზოლი თრგუნავს კუჭის, როგორც ბაზალურ ასევე სტიმულირებულ სეკრეციას.

ფარმაკოკინეტიკური პროფილი:
ომეპრაზოლის განაწილების მოცულობა ჯანმრთელ ორგანიზმში და რენული უკმარისობის მქონე პაციენტებში თითქმის ერთნაირია. იგი უმნიშვნელოდ მცირდება ხანშიშესულ პირებსა და ღვიძლის უკმარისობის მქონე პაციენტებში. ომეპრაზოლის პლაზმურ პროტეინთან შეკავშირების ხარისხი დაახლოებით 95%-ს შეადგენს.

ჩვენებები:
ომეგარდი ნაჩვენებია თორმერტგოჯა ნაწლავის, კუჭის წყლულის, საყლაპავი მილის, ზოლნგერ-ელისონის სინდრომის, რეფლუქს-ეზოფაგიტის და არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებით გამოწვეული კუჭის წყლულის დროს.

დოზა და მიღება:
მოზრდილებისათვის:
კუჭის წყლული: 20მგ დღეში ერთხელ, 8 კვირის განმავლობაში. მწვავე შემთხვევაში დოზა იზრდება დღეში 40მგ-მდე.
რეფლუქს-ეზოფაგიტი: 20მგ დღეში ერთხელ, 4 კვირის განმავლობაში. მწვავე შემთხვევაში დოზა იზრდება დღეში 40მგ-მდე.
თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლული: 20მგ დღეში ერთხელ. 4 კვირის განმავლობაში.
ზოლინგერ-ელისონის სინდრომი: 60მგ დღეში ერთხელ. რეფრაქტერულ შემთხვევაში – 40მგ დღეში ერთხელ. თერაპიის შემანარჩუნებელი დოზა ვარირებს 20-120მგ ფარგლებში, პაციენტის რეაქციიდან გამომდინარე. დღეში 80მგ-ზე მეტის მიღების საჭიროების შემთხვევაში, დოზა ორ ნაწილად უნდა გაიყოს.
ბავშვებისათვის: რეკომენდირებული არ არის.

უკუჩვენებები:
ომეპრაზოლის ან მისი რომელიმე არააქტიური კომპონენტის მიმართ მომატებული მგრძნობელობისას პაციენტების მიერ ომეგარდი-ს მიღება არ შეიძლება.
ორსულ ქალებში ან ლაქტაციის პერიოდში გამოყენება. ადექვატური მონაცემები ომეპრაზოლის ორსულ ქალებში მიერ უსაფთხოებასთან დაკავშირებით, არ არსებობს. ცხოველებზე ჩატარებული კვლევებით, რაიმე ტერატოგენური ეფექტი არ გამოვლენილა, მაგრამ რეპროდუქციული კვლევების შედეგად დადგინდა, რომ ადგილი აქვს წონაში კლებას, ამიტომ, არასასურველი მოვლენების განვითარების რისკის თავიდან ასაცილებლად, ორსული ქალებისთვის ომეპრაზოლის მიღება არ არის რეკომენდირებული, სასიცოცხლო აუცილებლობის შემთხვევის გამოკლებით. ასევე არაა ცნობლი, გამოიყოფა თუ არა ომეპრაზოლი დედის რძესთან ერთად. ამიტომ, თუ ამ პრეპარატის მიღაბა არსებით აუცილებლობას წარმოადგენს, ძუძუთი კვება უნდა შეწყდეს.

ბავშვებში გამოყენება
ბავშვებში მისი მიღების მხრივ, უსაფთხოება და ეფექტურობა დადგენილი არ არის.

ხანდაზმულ პაციენტებში გამოყენება
ხანდაზმული პაციენტებისათვის ომეპრაზოლის დოზის დარეგულირება აუცილებელი არ არის. მაგრამ, ასეთ პაციენტებს შესაძლოა გამოუვლინდეს ელიმინაციის პერიოდის მცირე დაქვეითება და გაზრდილი ბიოშეღწევადობა.

გამოყენება ღვიძლის ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტებში.
ღვიძლის ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტებში, შესაძლოა საჭირო გახდეს დოზის შემცირება, რადგან ომეპრაზოლი ინტენსიურად მეტაბოლიზდება ღვიძლში და მისი ელიმინაციის ჰერიოდი სხვა პაციენტებთან შედარებით, ხანგრძილვდება. ასეთ პაციენტებში, ღვიძლის მწვავე დაავადების შემთხვევაში ამ წამლის რეკომენდირებული დოზაა 10-20მგ.

გამოყენება თირკმლს ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტებში
თირკმლის ფუნქციის დარღვევის მქონე პაცენტებში, ომეპრაზოლის დოზის დარეგულირება აუცილებელი არ არის.

ურთიერთქმედება სხვა წამლებთან:
- ომეპრაზოლისა და სხვა წამლების მეტაბოლური ურთიერთქმედების პოტენციალი ძალზე შეზღუდულია, მაგრამ, რამდენადაც ომეპრაზოლი აინჰიბირებს ღვიძლის მიკროსომულ ფერმენტულ სისტემას, რომელიც მონაწილეობს წამლის მეტაბოლიზმში (ციტოქრომ 450 ფერმენტული სისტემა), სხვა წამლების ელიმინაცა, რომლებიც ექვემდებარებიან ღვიძლში მეტაბოლიზმს ციტოქრომ 450 ფერმენტული სისტემის მეშვეობით, ან რომლებიც მაღალი დონით გამოიყოფიან ღვიძლიდან, შესაძლოა შემცირდეს ომეპრაზოლთან ერთად მათი გამოყენებისას. ამ ეფექტმა შეიძლება გაოიწვიოს ელიმინაციის დაყოვნება, დიაზეპამის, ფენიტონისა და ანტიკოაგულანტების გაზრდილი კონცენტრაცია სისხლში, როგორიცაა მაგალითად ვარფარინი (პროთრომბინის დროის მონიტორინგი ანტიკოაგულანტებისათვის რეკომენდირებულია დოზებს მართვისათვის, რადგან ომეპრაზოლით მკურნალობისას შესაძლოა აუცილებელი გახდეს დოზის რეგულირება).
- ომეპრაზოლს, რამდენადაც იგი ზრდის კუჭის PH-ს, შეუძლია ზეგავლენა იქონიოს ნებისმიერი წამლის ბიოშეღწევადობაზე, რომელთა აბსორბცია დამოკიდებულია PH-ზე; ომეპრაზოლს შეუძლია ასევე გააუვნებელყოს მჟავა-ლაბილური წამლის დაშლა. ამდენად, მისი მიღება იტრაკონაზოლთან და კეტოკონაზოლთან ერთად იწვევს ამ წამლების აბსორბციის დონის შემცრებას.
- ომეპრაზოლი არანაირ ზეგავლენას არ ახდენს ცინოქრომ P 450-ის სხვა იზოფორმებზე, რაც ნაჩვენებია მეტაბოლური ურთიერთქმედების არარსებობით CYP1A2 (კოფეინი, ფენაცეტინი, ტეოფილინი),  CYP1A2 (5-ვარფარინი, პიროქსიკამი, დიკლოფენაკი, ნაპროქსენი), CYP2S6 (მეტოპროლოლი, პროპრანოლოლი),  CY2E1 (ეთანოლ) და CYP3A (ციკლოსპორინი, ლიდოკაინ, ქინიდინი, ესტრადიოლ, ერითრომიცინი, ბუდესონიდი) მიმართ.
 
გვერდითი მოვლენები:
- საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ – დიარეა, შეკრულობა, ტკივილი მუცლის არეში, გულძმარვა, პირღებინება, გაზების დაგროვება. აღნიშნულია აგრეთვე კანზე გამონაყარის, ქავილის, ურტიკარიის შემთხვევები, რაც, როგორც წესი, შეწყვეტისთანავე ქრება.
- ცენტრალური ნერვული სისტემის დარღვევებიდან გამოვლენილია პარესთეზია, მოუსვენრობა. ეს მოვლენები მკურნალობის შეწყვეტისთანავე ქრება. ძილქუში, უძილობა და თავბრუსხვევა მეტად იშვიათად ვლინდება. ბუნებრივი კონფუზია, გაღიზიანება, დეპრესია და ჰალუცინაციები ასევე იშვიათად, მაგრამ ვლინდება მწვავე დაავადებების მქონე პაციენტებში.
- სხვა გამოვლენილი გვერდითი ეფექტები მოიცავს ართრალგიას, მიალგიას, მხედველობის დაბინდვას, გემოს შეგრძნების დაქვეითებას, პერიფერულ შეშუპებას, ჰიპონატრიემიას, სისხლის მიმოქცევის მხრივ დარღვევებს, მათ შორის აგრანულოციტოზს, ლეიკოპენიას, თრომბოციტოპენიას, ანაფილაქსიურ შოკს, ციებ - ცხელებას, ბრონქოსპაზმს, ენცეფალოპათიას ღვიძლის დაავადების გადატანილ პაციენტებში, ჰეპატიტს სიყვითლით ან სიყვითლის გარეშე, იშვიათად – ღვიძლის მხრივ დარღვევას და ინტერსტიციულ ნეფრიტს, რაც მწვავე რენული დარღვევების შედეგს წარმოადგენს.
შეფუთვა: 1 ცალი 10 – კაფსულიანი ბლისტერ/ზოლი, 20 ბლისტერი/ზოლი კოლოფში.

შენახვა: შეინახეთ სინათლისგან დაცულ ადგილზე ოთახის ტემპერატურაზე.
ვარისიანობის ვადა: 3 წელი.
გაცემის წესი: ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი II (გაცემის წესი რეცეპტით).
სად შევიძინოთ?