Plasmon

იხილეთ აფთიაქების ჩამონათვალი

პრედნიზოლონი ნეო / PREDNISOLON NEO
შემადგენლობა 

აქტიური სუბსტანცია: პრედნიზოლონი 5 მგ.
დამხმარე ნივთიერებები: ლაქტოზა, სახამებელი, კალციუმის ან მაგნიუმის სტეარატი, პოვიდონი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები
ფარმაკოდინამიკა: ,,პრედნიზოლონი ნეო’’ წარმოადგენს თირკმელზედა ჯირკვლის ჰორმონების კორტიზონისა და ჰიდროკორტიზონის დეჰიდრირებულ ანალოგს, რომელიც აქტივობით 4-5-ჯერ აღემატება კორტიზონს და 3-4-ჯერ ჰიდროკორტიზონს. მათგან განსხვავებით, პრედნიზოლონი არ იწვევს ნატრიუმისა და წყლის მნიშვნელოვან შეკავებას ორგანიზმში და მხოლოდ უმნიშვნელოდ ზრდის კალიუმის გამოყოფას.
პრეპარატს ახასიათებს გამოხატული ანთების საწინააღმდეგო, ანტიალერგიული, ანტიექსუდაციური, შოკის საწინააღმდეგო და იმუნოდეპრესიული მოქმედება. მოქმედებს ცილებისა და ნახშირწყლების ცვლაზე, შედარებით ნაკლებად – წყლისა და მარილის ცვლაზე, პლაზმაში ამცირებს ცილების რაოდენობას (გლობულინების ხარჯზე), აძლიერებს ცილების კატაბოლიზმს კუნთოვან ქსოვილში, ზრდის ალბუმინების სინთეზს ღვიძლში და შესაბამისად იზრდება ალბუმინი/გლობულინი კოეფიციენტიც. 
პრედნიზოლონი ხელს უწყობს ცხიმოვანი ქსოვილის გადანაწილებას, ზრდის ნახშირწყლების შეწოვას კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან, ზრდის გლუკოზა-6-ფოსფატაზის აქტივობას და განაპირობებს გლუკოზის რაოდენობის გაზრდას სისხლში, გლუკონეოგენეზის გაძლიერებას. 
პრედნიზოლონი ამცირებს კუჭ-ნაწლავიდან კალციუმის შეწოვას, ზრდის მის ძვლებიდან გამორეცხვასა და თირკმელებით გამოყოფას. 
ანთების საწინააღმდეგო მოქმედებას განაპირობებსPპრედნიზოლონის მიერ ანთების მედიატორების გამოთავისუფლების დათრგუნვა, ჰიალურონიდაზას სინთეზის ინჰიბირება, კაპილარების განვლადობის შემცირება, უჯრედთა მემბრანების სტაბილიზაცია, ლიმფოციტების წარმოქმნისა და მაკროფაგების მიგრაციის შემცირება. 
პრეპარატის ალერგიის საწინააღმდეგო მოქმედება განპირობებულია ალერგიის მედიატორების სინთეზისა და სეკრეციის პირდაპირი დათრგუნვით, ბაზოფილების, T- და B- ლიმფოციტების, პოხიერი უჯრედების რაოდენობის შემცირებით, ასევე, ეფექტორული უჯრედების მგრძნობელობის დაქვეითებით ალერგიის მედიატორების მიმართ და ორგანიზმის იმუნური პასუხის შეცვლით.
პრეპარატი იწვევს ლიმფური ქსოვილის ინვოლუციას, ანტისხეულების წარმოქმნის შემცირებას, ლიმფოციტებიდან და მაკროფაგებიდან ციტოკინების გამოთავისუფლების დათრგუნვას, რაც უზრუნველყოფს მის იმუნოდეპრესიულ ეფექტს.
‘’პრედნიზოლონი ნეო’’ ხასიათდება შოკის საწინააღმდეგო მოქმედებით, აძლიერებს კატექოლამინების მოქმედებას და აღადგენს რეცეპტორების მგრძნობელობას კატექოლამინებისადმი.

ფარმაკოკინეტიკა
პერორალურად მიღების შემდეგ პრეპარატი კარგად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან.Mმაქსიმალური კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში მიიღწევა 90 წთ-ში. ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 2-4 სთ-ს. Pპლაზმის ცილებს უკავშირდება პრედნიზოლონის 90%.Mმეტაბოლიზდება ღვიძლში. ორგანიზმიდან ძირითადად გამოიყოფა თირკმელებით. Pპრეპარატი გადის პლაცენტარულ ბარიერს და მცირე რაოდენობით აღწევს დედის რძეში.

ჩვენებები
• შემაერთებელი ქსოვილის სისტემური დაავადებები (სისტემური წითელი მგლურა, დერმატომიტოზი, პოლიმიოზიტი, სისტემური ვასკულიტი, რევმატოიდული ართრიტი);
• ადისონის დაავადება;
• მწვავე რევმატიზმი, რევმატული კარდიტი;
• თირკმელზედა ჯირკვლის ქერქის მწვავე უკმარისობა;
• ბრონქული ასთმა;
• ადრენოგენიტალური სინდრომი;
• ჰეპატიტი;
• მწვავე და ქრონიკული ალერგიული რეაქციები (მედიკამენტოზური ალერგია, შრატისმიერი ავადმყოფობა, ჭინჭრის ციება, კვინკეს შეშუპეპა);
• ჰიპოგლიკემიური მდგომარეობა;
• ღვიძლის კომა;
• თვალის დაავადებები;
• კანის დაავადებები.
• აუტოიმუნური ხასიათის თირკმლის დაავადება; 
• სისხლის სისტემის დაავადებები (აგრანულოციტოზი, ლეიკოზის სხვადასხვა ფორმები, თრომბოციტოპენიური პურპურა, ჰემოლიზური ანემია);

მიღების წესები და დოზები
,,პრედნიზოლონი ნეო’’ მიიღება პერორალურად საკვების მიღებისგან დამოუკიდებლად. დოზირების რეჟიმი და მკურნალობის ხანგრძლივობა დგინდება ინდივიდუალურად ექიმის მიერ. 
დოზის განსაზღვრისას აუცილებელია გლუკოკორტიკოსტეროიდების სეკრეციის სადღეღამისო რიტმის გათვალისწინება. დილით ინიშნება დოზის დიდი ნაწილი ან მთლიანი დოზა. მკურნალობის შეწყვეტა უნდა მოხდეს დოზის ეტაპობრივი შემცირებით (პრეპარატის მიღების უეცარმა შეწყვეტამ შეიძლება გამოიწვიოს დაავადების გამწვავება - ,,მოხსნის სინდრომი”). მკურნალობის დამთავრებისას მიიღება კორტიკოტროპინი (10-20 ერთ. დღე-ღამეში) თირკმელზედა ჯირკვლის შესაძლო ატროფიის თავიდან აცილების მიზნით. 
საწყის დოზას ზრდასრულებისთვის შეადგენს 20-40მგ/დღე-ღამეში (4-6 ტაბლეტი), შემანარჩუნებელი დოზაა 5-10მგ/დღე-ღამეში (1-2 ტაბლეტი). 
ბავშვებისთვის საწყის დოზას შეადგენს 1-2მგ/კგ-ზე დღეში (4-6 მიღებაზე დაყოფით), შემანარჩუნებელი დოზაა 0,3-0,6მგ/კგ-ზე დღე-ღამეში.
,,პრედნიზოლონი ნეო’’ –ს მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა შეადგენს 0,1გ-ს.

გვერდითი მოვლენები
გვერდითი მოვლენების გამოვლენის სიხშირე დამოკიდებულია პრეპარატის მიღების ხანგრძლივობაზე და დოზაზე.
ენდოკრინული სისტემის მხრივ: კუშინგის სინდრომი, წონის მომატება, ჰიპერგლიკემია, თირკმელზედა ჯირკვლის ქერქის ფუნქციის დაქვეითება, ბავშვებში სქესობრივი განვითარების შეფერხება, მენსტრუალური ციკლის დარღვევა.
საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: გულისრევა, ღებინება, კუჭის წვენის მჟავიანობის მომატება, ულცეროგენული მოქმედება, მადის მომატება ან შემცირება
. გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: არტერიული ჰიპერტენზია, არითმია, ბრადიკარდია.
ძვალ-სახსროვანი სისტემის მხრივ: მიოპათია, სხეულის მასის შემცირება, კუნთების სისუსტე, კალციუმის მომატებული გამოყოფა, ოსტეოპოროზი, ბავშვებში ზრდის შეფერხება.
ნერვული სისტემის მხრივ: ფსიქიკური აშლილობა, თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, ძილის დარღვევა, ეიფორია.
ალერგიული რეაქციები: გენერალიზებული (გამონაყარი, ქავილი, ანაფილაქსური შოკი) და ადგილობრივი რეაქციები.
დერმატოლოგიური რეაქციები: რეგენერაციის პროცესიის შეფერხება, ჰიპერ- ან ჰოპოპიგმენტაცია, აკნე, კანის გათხელება.
მხედველობის სისტემის მხრივ: გლაუკომა, თვალშიდა წნევის მომატება, ეგზოფთალმი.

უკუჩვენება
მომატებული მგრძნობელობა გლუკოკორტიკოსტეროიდების მიმართ; კუჭისა და თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადება; იცენკო-კუშინგის სინდრომი; ოსტეოპოროზი; თრომბოემბოლიისადმი მიდრეკილება; თირკმლის უკმარისობა; არტერიული ჰიპერტენზიის მძიმე ფორმა; ჩუტყვავილა; მარტივი ჰერპესი; ვაქცინაციის პერიოდი; სხვადასხვა წარმოშობის შეშუპებები; ტუბერკულოზის აქტიური ფორმა; შაქრიანი დიაბეტი; ორსულობა;

ორსულობა და ლაქტაცია
ორსულობის პერიოდში, განსაკუთრებით I ტრიმესტრში, პრედნიზოლონი მიიღება მხოლოდ აუცილებლობის შემთხვევაში. 
ლაქტაციის პერიოდში, თუ პრეპარატის მიღება აუცილებელია, უნდა შეწყდეს ძუძუთი კვება.

განსაკუთრებული მითითებები
მკურნალობის პროცესში (განსაკუთრებით ხანგრძლივი მკურნალობისას) აუცილებელია ოფთალმოლოგის მეთვალყურეობა, არტერიული წნევის და წყალ-ელექტროლიტური ბალანსის, პერიფერიული სისხლის მიმოქცევისა და სისხლში გლუკოზის რაოდენობის კონტროლი.
ჰიპოკალიემიის თავიდან ასაცილებლად აუცილებელია კალიუმის პრეპარატების მიღება ან შესაბამისი დიეტის დანიშვნა.
შაქრიანი დიაბეტის დროს პრედნიზოლონი ინიშნება განსაკუთრებული სიფრთხილით და მხოლოდ აუცილებლობის დროს ან ინსულინის მიმართ რეზისტენტობის სამკურნალოდ.
თირკმელზედა ჯირკვლის უკმარისობის დროს პრეპარატი ინიშნება მინერალოკორტიკოიდებთან ერთად.
ადისონის დაავადების მქონე პაციენტებში არ არის რეკომენდირებული პრეპარატის დანიშვნა ბარბიტურატებთან ერთად.
პრეპარატის ბავშვებში დანიშვნისას აუცილებელია განვითარებისა და ზრდის ტემპის კონტროლი.
ინფექციური დაავადებების და ტუბერკულოზის დროს პრეპარატი ინიშნება ანტიბიოტიკებთან ან ტუბერკულოზის საწინააღმდეგო საშუალებებთან კომბინაციაში. 

გავლენა ავტოტრანსპორტისა და მექანიზმების მართვის უნარზე:
,,პრედნიზოლინი ნეო”-ს მიღებამ ინდივიდუალურად შესაძლოა გამოიწვიოს თავბრუსხვევა, ძილიანობა, ამიტომ სიფრთხილეა საჭირო იმ პაციენტებისათვის, რომელთა საქმიანობა ყურადღების კონცენტრირებასა და სწრაფ ფსიქომოტორულ რეაქციებს მოითხოვს.

ჭარბი დოზირება
მაღალი დოზების ხანგრძლივად მიღებისას ძლიერდება გვერდითი მოვლენების განვითარების რისკი. მკურნალობა სიმპტომურია.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება
პრედნიზოლონი ზრდის საგულე გლიკოზიდების ტოქსიკურობას (ჰიპოკალიემიის განვითარების გამო იზრდება არითმიის განვითარების რისკი). აჩქარებს აცეტილსალცილის მჟავას გამოყოფას და ამცირებს მის კონცენტრაციას სისხლში.
ცოცხალ ანტივირუსულ ვაქცინებთან ერთად მიღება იწვევს ვირუსების გააქტივებას და ინფექციის განვითარებას.
ზრდის პარაცეტამოლის ჰეპატოტოქსიკურ მოქმედებას (იწვევს ღვიძლის ფერმენტული სისტემის ინდუცირებას და პარაცეტამოლის ტოქსიური მეტაბოლიტის წარმოქმნას).
პრედნიზოლონის მიღებით გამოწვეული ჰიპოგლიკემია ზრდის კუნთების ბლოკადის გამოხატულებასა და ხანგრძლივობას მიორელაქსანტების მიღების ფონზე.
დიდი დოზებით პრედნიზოლონი ამცირებს სომატოტროპინის ეფექტურობას.
ამცირებს ჰიპოგლიკემიური საშუალებების მოქმედებას, აძლიერებს კუმარინების წარმოებული ანტიკოაგუალანტების მოქმედებას.
ანტაციდები ამცირებენ პრედნიზოლონის შეწოვას. ციკლოსპორინი (თრგუნავს მეტაბოლიზმს) და კეტოკონაზოლი (ამცირებს კლირენსს) 
ზრდის მის ტოქსიკურობას. თიაზიდური შარდმდენები, კარბოანჰიდრაზას ინჰიბიტორები, სხვა გლუკოკორტიკოსტეროიდები და ამფოტერიცინ B ზრდის ჰიპოკალიემიისა და ოსტეოპოროზის განვითარების რისკს.
არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებები და ეთანოლი ზრდის კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ლორწოვანი გარსის დაწყლულების და სისხლდენის განვითარების საშიშროებას.
პრედნიზოლონის თერაპიული მოქმედება მცირდება ფენიტოინის, ბარბიტურატების, ეფედრინის, თეოფილინის, რიფამპიცინის და სხვა ღვიძლის მიკროსომული ფერმენეტების ინდუქტორების მიღების ფონზე.
პრედნიზოლონის კლირენი მცირდება ფარისებრი ჯირკვლის ჰორმონების მიღების ფონზე.
იმუნოდეპრესანტები ზრდიან ინფექციის განვითარების რისკს.
ესტროგენები (მათს შორის პერორალური კონტრაცეპტივები) ამცირებენ პრედიზოლონის კლირენსს, ახანგრძლივებენ ნახევარგამოყოფის პერიოდს, თერაპიულ და ტოქსიურ ეფექტებს.
პრედნიზოლონის ნეიროლეპტიკებთან და აზათიოპრინთან ერთად მიღებისას იზრდება კატარაქტის განვითარების რისკი.

შენახვის პირობები და ვადები
ინახება მშრალ, სინათლისაგან დაცულ და ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილზე, 15-25oC ტემპერატურის პირობებში.
ვარგისობის ვადის გასვლის ან ვიზუალური დათვალიერების შედეგად აღმოჩენილი დეფექტების შემთხვევაში პრეპარატის მიღება დაუშვებელია!

აფთიაქში გაცემის წესი
ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი II – გამოიყენება ექიმის დანიშნულებით.

სად შევიძინოთ?