ზოგადი დახასიათება:
საერთაშორისო არაპატენტირებული დასახელება: ფურაზიდინი;
ძირითადი ფიზიკურ-ქიმიური თვისებები: მყარი ჟელატინის კაფსულები ყვითელი ფერის თავსახურითა და კორპუსით, შევსებული მონარინჯისფრო-მოყავისფროდან მოწითალო-მოყავისფრომდე ფხვნილით. დასაშვებია თეთრი, ყვითელი, ნარინჯისფერი, მონარინჯისფრო-მოყავისფრო ნაწილაკების არსებობა.
შემადგენლობა:
1 კაფსულა შეიცავს: ფურაზიდინ კალიუმს _ 50 მგ;
დამხმარე ნივთიერებები: კალიუმის კარბონატი, მაგნიუმის ფუძე კარბონატი, გასუფთავებული ტალკი;
კაფსულის გარსის შემადგენლობა: ჟელატინი, საღებავები: ტიტანის დიოქსიდი (E 171), Qუინოლინე Yელლოწ (E 104).
ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:
ანტიბაქტერიული საშუალება, ნიტროფურანის წარმოებული. ათქ-კოდი: ჟ01XE.
ფარმაკოლოგიური თვისებები:
ფურამაგი წარმოადგენს ნიტროფურანების ჯგუფის სინთეზურ ანტიბაქტერიულ საშუალებას პერორალური გამოყენებისთვის. მისი მოქმედი ნივთიერებაა ფურაზიდინ კალიუმი, რომელსაც გააჩნია ფართო სპექტრის ანტიბაქტერიული მოქმედება გრამდადებითი და გრამუარყოფითი მიკროორგანიზმების მიმართ. ნიტროფურანების გავლენით ხდება მიკროორგანიზმის უჯრედის სუნთქვითი ჯაჭვის, კრებსის ციკლის და სხვა ბიოქიმიური პროცესების დათრგუნვა, რის შედეგადაც იშლება უჯრედული გარსი ან ციტოპლაზმური მემბრანა. მას გააჩნია ბაქტერიოსტატული და ბაქტერიციდული მოქმედება, რაც დამოკიდებულია პრეპარატის კონცენტრაციაზე. მისი ბაქტერიოსტატული კონცენტრაცია შეადგენს 1:100000-დან 1:200000-მდე, ხოლო ბაქტერიციდული - დაახლოებით 2-ჯერ მეტს. ფურაზიდინ კალიუმი აქტიურია გრამდადებითი ბაქტერიების მიმართ: შტაპჰყლოცოცცუს სპპ., შტრეპტოცოცცუს სპპ., Bაცტ. ჩიტროვორუმ; გრამუარყოფითი ბაქტერიების მიმართ: E.ცოლი, Kლებსიელლა ოხყტოცა, K. ოზაენაე, Nეისსერია, Aერობაცტერ აეროგენეს, Pროტეუს მორგანიი; Pროტეუს მირაბილის; შალმონელლა სპპ, შჰიგელლა სპპ; პათოგენური ან პირობით-პათოგენური ბაქტერიების მიმართ: ჩიტრობაცტერ ამალონატიცუს; ჩ. დივერსუს, ჩ. Fრეუნდიი; Eნტერობაცტერ, შტრეპტოცოცცუს აგალაცტიაე, Kლებსიელლა სპპ, Eნტეროცოცცუს სპპ. - Eნტეროცოცცუს ფაეცალის, Eნტეროცოცცუს ფაეციუმ, ჩორყნებაცტერიუმ და ანტიბიოტიკებისადმი მდგრადი სხვა შტამების მიმართ.
მძიმე ინფექციების დროს სხვა ანტიბაქტერიული საშუალებების არაეფექტურობის შემთხვევაში ფურამაგი გამოყენება კარგ შედეგს იძლევა. მიკროფლორის რეზისტენტობა პრეპარატის მიმართ ვითარდება ნელა და არ აღწევს მაღალ ხარისხს. ფურამაგის გავლენით მცირდება მიკროორგანიზმების მიერ ტოქსინების გამოყოფა, ამიტომ ავადმყოფის ზოგადი მდგომარეობის გაუმჯობესება ხდება ბაქტერიული მიკროფლორის ზრდის გამოხატულ დათრგუნვამდე. სხვა ანტიმიკრობული საშუალებებისგან განსხვავებით ფურამაგი არა მარტო არ თრგუნავს ორგანიზმის იმუნურ სისტემას, არამედ ააქტივირებს მას (ზრდის კომპლემენტის ტიტრს და ლეიკოციტების ფაგოციტურ აქტივობას). ფურაზიდინ კალიუმის თერაპიული დოზა ასტიმულირებს ლეიკოპოეზს.
ფარმაკოკინეტიკა:
შეწოვა: ფურამაგი მიიღება პერორალურად. კარგად აბსორბირდება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. პრეპარატის მიღება ჭამის შემდეგ საგრძნობლად აუმჯობესებს მის შეწოვას. ფურამაგი წარმოადგენს ფურაზიდინ კალიუმის და მაგნიუმის ფუძე კარბონატის კომპლექსურ შენაერთს, შეფარდებით 1:1, რომელსაც ფურაზიდინ კალიუმისაგან განსხვავებული ფარმაკოკინეტიკური თვისებები გააჩნია.
კუჭის მჟავე გარემოში (პH 1-2) ფურამაგი არ გარდაიქმნება ფურაზიდინად, ამიტომ მისი ბიოშეღწევადობა უფრო მაღალია. 50 მგ პრეპარატის ერთჯერადი დოზით მიღების შემდეგ აქტიური ნივთიერების მაქსიმალური კონცენტრაცია (ჩმახ) სისხლის პლაზმაში მიიღწევა დაახლოებით 3 სთ-ის შემდეგ და ნარჩუნდება 6-8 სთ-ის განმავლობაში, შარდში კი აღმოჩნდება 2-4 სთ-ის შემდეგ;
განაწილება: ფურაზიდინ კალიუმი ორგანიზმში თანაბრად ნაწილდება. კლინიკურად მნიშვნელოვანია პრეპარატის მაღალი შემცველობა ლიმფაში, რაც აფერხებს ინფექციის გავრცელებას ლიმფური გზით. ფურამაგის კონცენტრაცია ნაღველში უფრო მაღალია, ვიდრე სისხლის შრატში, ხოლო ლიქვორში _ რამდენჯერმე ნაკლები, ნერწყვში კი შეადგენს შრატში მისი კონცენტრაციის 30%-ს. ფურამაგის შეწოვის შემდეგ საჭმლის მომნელებელი სისტემიდან კარის ვენაში იქმნება მისი ბაქტერიოსტატული კონცენტრაცია, მცირდება ბაქტერიემიის ხარისხი და უმჯობესდება ორგანიზმის იმუნოლოგიური მდგომარეობა. ფურამაგის შემცველობა სისხლსა და ქსოვილებში შედარებით დაბალია, რაც განპირობებულია მისი სწრაფი გამოყოფით, ამასთან პრეპარატის კონცენტრაცია შარდში უფრო მაღალია, ვიდრე სისხლში. პრეპარატის მიღებიდან 4 სთ-ის შემდეგ ფურამაგის კონცენტრაცია შარდში მნიშვნელოვნად აღემატება იმ კონცენტრაციას, რომელიც წარმოიქმნება ფურაზიდინ კალიუმის იგივე დოზით მიღებისას. ფურამაგი არ ცვლის შარდის პH-ს.
მეტაბოლიზმი და გამოყოფა: ფურამაგი უმნიშვნელოდ ბიოტრანსფორმირდება (<10%). იგი გამოიყოფა გორგლოვანი ფილტრაციისა და მილაკოვანი სეკრეციის გზით (85%), ნაწილობრივ განიცდის რეაბსორბციას მილაკებში. თანაფარდობას აღნიშნულ მექანიზმებს შორის განაპირობებს პრეპარატის კონცენტრაცია სისხლში. დაბალი კონცენტრაციისას დომინირებს ფილტრაცია და სეკრეცია, ხოლო მაღალი კონცენტრაციისას მცირდება სეკრეცია და ვლინდება რეაბსორბცია. ნიტროფურანები დისოცირებენ ტუტე რეაქციის მქონე შარდში, ვინაიდან წარმოადგენენ სუსტ მჟავა ნაერთებს, რაც აფერხებს რეაბსორბციას და აჩქარებს ექსკრეციას, შედეგად ფერხდება მათი ქსოვილებში შეღწევის პროცესი და მცირდება თერაპიული ეფექტი. მჟავე გარემო, პირიქით, ხელს უწყობს ნიტროფურანების გარდაქმნას ლიპიდებში კარგად ხსნად მოლეკულებად, რომლებიც ადვილად აღწევენ ქსოვილებში. შედეგად უმჯობესდება აქტიური ნივთიერების რეაბსორბცია და მატულობს ინტოქსიკაციის რისკი. დღიური დოზა ორგანიზმიდან გამოიყოფა 24 სთ-ის განმავლობაში.
ჩვენება:
მწვავე ინფექციურ-ანთებითი დაავადებები, რომლებიც გამოწვეულია პრეპარატისადმი მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებით:
• სეფსისი;
• უროგენიტალური ინფექციები (ცისტიტი, ურეთრიტი, პიელონეფრიტი, პროსტატიტი);
• სასუნთქი გზების ინფექციები (ბრონქიტი, პნევმონია);
• კანისა და რბილი ქსოვილების ჭრილობები და ინფექციები, ინფიცირებული დამწვრობა;
• გინეკოლოგიური ინფექციები;
• ქოლეცისტიტი;
• უროლოგიური ოპერაციების პროფილაქტიკა (მათ შორის ცისტოსკოპია, კათეტერიზაცია და სხვ.).
მიღების წესი და დოზირება:
ფურამაგი მიიღება ჭამის შემდეგ, დიდი რაოდენობით სითხის მიყოლებით.
მოზრდილებში ინიშნება 50-100 მგ (1-2 კაფსულა) 3-ჯერ დღეში. ბავშვებში, 30 კგ-ზე მეტი სხეულის მასით - 50 მგ (1 კაფსულა) 3-ჯერ დღეში.
მკურნალობის კურსის ხანგრძლივობა შეადგენს 7-10 დღეს. საჭიროების შემთხვევაში მკურნალობის კურსს იმეორებენ 10-15 დღიანი ინტერვალით.
პროფილაქტიკის მიზნით მოზრდილებსა და 30 კგ-ზე მეტი სხეულის მასის მქონე ბავშვებში ინიშნება 50 მგ ძილის წინ.
დოზის გამოტოვების შემთხვევაში მკურნალობა გრძელდება დანიშნულების შესაბამისად და მისი კომპენსირებისათვის ორმაგი დოზის მიღება საჭირო არ არის. აუცილებლობის შემთხვევაში რეკომენდებულია მკურნალი ექიმის კონსულტაცია.
იმ შემთხვევაში, თუ გამოვლინდა გამოხატული გვერდითი ეფექტები აუცილებელია პრეპარატის დოზის შემცირება ან მკურნალობის შეწყვეტა.
გვერდითი მოვლენები:
ფურამაგი ხასიათდება კარგი ამტანობით, თუმცა რიგ შემთხვევებში შესაძლებელია განვითარდეს სხვა ნიტროფურანებისთვის დამახასიათებელი გართულებები:
ცენტრალური და პერიფერიული ნერვული სისტემის მხრივ: თავის ტკივილი, თავბრუ, ძილიანობა, იშვიათად - პოლინეიროპათია;
საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: მადის დაქვეითება, გულისრევა, იშვიათად - ღებინება, ფაღარათი, შეკრულობა, ტკივილი მუცლის არეში, პანკრეატიტი;
ჰეპატობილიარული სისტემის მხრივ: ძალიან იშვიათად – ქოლესტაზური სიყვითლე, ჰეპატიტი;
ალერგიული რეაქციები: ქავილი, პაპულოზური გამონაყარი; იშვიათად – ანგიონევროზული შეშუპება, ჭინჭრის ციება, ექსფოლიაციური დერმატიტი, პოლიმორფული ერითემა; სისხლმბადი სისტემის მხრივ: ძალიან იშვიათად _ აპლასტიური ანემია, აგრანულოციტოზი, თრომბოციტოპენია;
სასუნთქი სისტემის მხრივ: ძალიან იშვიათად – ინტერსტიციული პნევმონია, ფილტვების ფიბროზი;
სხვა: ძალიან იშვიათად – სისუსტე, ტემპერატურის მომატება, მხედველობის დარღვევა, ართრალგია, ალოპეცია, შარდის მუქი-ყვითელი ან ყავისფერი შეფერილობა;
გვერდითი მოვლენების განვითარების პროფილაქტიკის მიზნით რეკომენდებულია: დიდი რაოდენობით სითხის, B ჯგუფის ვიტამინების და ანტიჰისტამინური საშუალებების მიღება.
იმ შემთხვევაში, თუ გამოვლინდა ისეთი გვერდითი მოვლენა, რომელიც არ არის აღნიშნული გამოყენების ინსტრუქციაში, პაციენტმა უნდა მიმართოს მკურნალ ექიმს.
უკუჩვენება:
მომატებული მგრძნობელობა ნიტროფურანების ჯგუფის პრეპარატებისადმი; თირკმლის ქრონიკული უკმარისობის მძიმე ფორმა; ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი; 3 წლამდე ასაკი.
ურთიერთქმედება სამკურნალო საშუალებებთან და სხვა სახის ურთიერთქმედება:
ფურამაგის ერთდროული მიღება რისტომიცინთან, ლევომიცეტინთან, სულფანილამიდებთან არ არის რეკომენდებული, ვინაიდან მატულობს სისხლმბადი სისტემის დათრგუნვის რისკი.
პრეპარატის სხვა უროსეპტიკებთან კომბინირების შემთხვევაში, ამ უკანასკნელთა მოქმედება სუსტდება. არ არის რეკომენდებული ნიტროფურანების ერთდროული დანიშვნა ისეთ პრეპარატებთან, რომლებიც ამჟავებენ შარდს (მათ შორის, ასკორბინის მჟავა, კალციუმის ქლორიდი). ეფექტურია კომბინაცია ტეტრაციკლინთან, ერითრომიცინთან ან ოლეანდომიცინთან.
პრეპარატის ერთდროული გამოყენება პრობენეციდთან და სულფინპირაზონთან ამცირებს ფურაზიდინ კალიუმის ექსკრეციას შარდთან ერთად, რამაც შესაძლებელია განაპირობოს ფურამაგის ტოქსიკურობის მომატება.
ჭარბი დოზირება:
დოზის გადაჭარბების შემთხვევები აღწერილი არ არის. ტოქსიკური მოვლენები შეიძლება განუვითარდეთ პაციენტებს, რომელთაც აღენიშნებათ თირკმლის ფუნქციის დარღვევა.
სიმპტომები: ნეიროტოქსიური ხასიათის მოვლენები, ატაქსია, ტრემორი.
მკურნალობა: დიდი რაოდენობით სითხის მიღება და სიმპტომური თერაპიის ჩატარება. ანტიჰისტამინური პრეპარატების გამოყენება მწვავე სიმპტომების კუპირებისათვის. ნევრიტების პროფილაქტიკისთვის მიიღება B ჯგუფის ვიტამინები (თიამინის ბრომიდი).
ორსულობა და ლაქტაცია:
ადეკვატური კლინიკური კვლევების არარსებობის გამო ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში ფურამაგის გამოყენება უკუნაჩვენებია. პრეპარატი გადადის დედის რძეში, ამიტომ მისი გამოყენების აუცილებლობის შემთხვევაში საჭიროა ძუძუთი კვების შეწყვეტა.
განსაკუთრებული მითითებები:
ფურამაგის გამოყენება შეზღუდულია ღვიძლის ქრონიკული უკმარისობის, ნერვული სისტემის დაავადებების დროს. პრეპარატი სიფრთხილით გამოიყენება პაციენტებში, რომელთაც აღენიშნებათ გლუკოზო-6-ფოსფატდეჰიდროგენაზას დეფიციტი, ვინაიდან არის ჰემოლიზის განვითარების რისკი. ხანგრძლივი მიღებისას ნევრიტების პროფილაქტიკისთვის პრეპარატი ინიშნება B ჯგუფის ვიტამინებთან ერთად. სიფრთხილით ინიშნება პაციენტებში, რომელთაც აღენიშნებათ თირკმლის ფუნქციის დარღვევა. მკურნალობის პერიოდში არ არის რეკომენდებული ალკოჰოლური სასმელების მიღება, გვერდითი მოვლენების გამწვავების თავიდან ასაცილებლად.
სიფრთხილით ინიშნება შაქრიანი დიაბეტით დაავადებულ პაციენტებში, ვინაიდან მაღალია პოლინეიროპათიის განვითარების რისკი. პერიფერიული ნეიროპათიის პირველი ნიშნების გამოვლენისას აუცილებელია პრეპარატით მკურნალობის შეწყვეტა.
ხანგრძლივი გამოყენებისას აუცილებელია ღვიძლის და თირკმლის ფუნქციის კონტროლი. აუცილებელია ასევე ფილტვის ფუნქციის კონტროლი, განსაკუთრებით 65 წელზე უფროსი ასაკის პაციენტებში ფილტვის ფიბროზის განვითარების მომატებული რისკის გამო.
პრეპარატის ზემოქმედება ავტოტრანსპორტისა და მექანიზმების მართვის უნარზე: პრეპარატმა შეიძლება გამოიწვიოს თავბრუ, ძილიანობა, რის გამოც მკურნალობის პერიოდში საჭიროა თავის არიდება იმ ქმედებებისგან, რომლებიც მოითხოვს მომატებულ ყურადღებასა და სწრაფ ფსიქომოტორულ რეაქციებს.
შეფუთვა:
10 კაფსულა ბლისტერში, 3 ბლისტერი მუყაოს კოლოფში.
შენახვის პირობები:
ინახება არა უმეტეს 25oC ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისაგან დაცულ და ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.
ვიზუალური დათვალიერების შედეგად აღმოჩენილი რაიმე სახის დეფექტის შემთხვევაში პრეპარატის მიღება დაუშვებელია.
ვარგისობის ვადა:
3 წელი. შეფუთვაზე აღნიშნული ვადის გასვლის შემდეგ პრეპარატის გამოყენება დაუშვებელია.
აფთიაქიდან გაცემის პირობა:
ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი II, გაიცემა ფორმა #3 რეცეპტი