შემადგენლობა
აქტიური ნივთიერება:
100 მლ სიროფი შეიცავს 300 მგ ამბროქსოლის ჰიდროქლორიდს;
დამხმარე ნივთიერებები:
ნატრიუმის ციტრატი, ნატრიუმის ბენზოატი, ბანანის, მარწყვის არომატიზატორები, ნატრიუმის ციკლამატი, ლიმონის მჟავას მონოჰიდრატი, პოვიდონი, სორბიტი და გასუფთავებული წყალი.
ამბროქსოლი წარმოადგენს ბენზილამინის სტრუქტურის მქონე ბრომჰექსინის მეტაბოლიტს, რომელიც ხასიათდება მკვეთრად გამოხატული ამოსახველებელი ეფექტით. ამბროქსოლის აქტივობის გამო, იზრდება მუკოლიზურ უჯრედებში როგორც ლიზოსომების გამოყოფის, ასევე ჰიდროლიზური ენზიმების აქტივობის პროცესი, რაც იწვევს ლორწოვან გარსში ბრონქების მიერ გამოყოფილი მჟავე მუკოპოლისაქარიდების დაშლას. ამავე დროს, უფრო ნაკლებად ბლანტი ლორწოს გამოყოფის გამო, მიმდინარეობს ადენოციტების სერიოზული სტიმულაცია.
სასუნთქი გზების ანთებითი დაავადების დროს, ამროქსოლის გამოყენებით, ძლიერდება სურფაქტანტის გამოყოფის პროცესი.
ამბროქსოლი თითქმის მთლიანად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მიერ. იგი სერიოზულ პირველად მეტაბოლიზმს განიცდის ღვიძლში. Mმისი 90% გადადის პლაზმის ცილებში.
პერორალურად მიღებული პრეპარატის დოზის ბიოლოგიური შეღწევადობა, პარენტერალურად მიღებულთან შედარებით, შეადგენს დაახლოებით 60%.
ამბროქსოლის 90%, გლუკურონიდთან მისი კავშირის შემდეგ, გამოიყოფა შარდან ერთად, რომელიც მიმდინარეობს ამ უკანასკნელის უშუალო ან მეორადი დაჟანგვით. შარდან ერთად ამბროქსოლის ნახევრად გამოყოფის პერიოდი შეადგენს 1.3 სთ-ს.
- პათოლოგიური სქელი ლორწოს გამოყოფით მიმდინარე სასუნთქი გზების მწვავე და ქრონიკული ობსტრუქციული დაავადებები: მაგ. ბრონქული ასთმა, ქრონიკული ბრონქიტი, ბრონქოექტაზური დაავადება.
- გამოიყენება, როგორც მუკოლიზური საშუალება ცხვირის ღრუს და ცხვირხახის ანთებითი დაავადების დროს.
მოზრდილებს და ბავშვებს 12 წლის ასაკის ზემოთ მკურნალობის დაწყებიდან პირველი 2-3 დღის განმავლობაში ენიშნებათ 10 მლ 3-ჯერ დღეში, მომდევნო დღეებში - 10 მლ 2-ჯერ ან 5 მლ 3-ჯერ დღეში.
ბავშვებში:
2 წლამდე ასაკის ბავშვებში: 2.5 მლ 2-ჯერ დღეში;
2-5 წლის ასაკის ბავშვებში: 2.5 მლ 3-ჯერ დღეში;
5-12 წლის ასაკის ბავშვებში: 5 მლ 2-3-ჯერ დღეში.
სიროფს იღებენ დიდი რაოდენობით სითხესთან ერთად ჭამის შემდეგ, რადგან დიდი რაოდენობით სითხე ხელს უწყობს ამბროქსოლის მუკოლიზური ეფექტის გაძლიერებას.
თირკმელების მწვავე უკმარისობის შემთხვევაში, საჭიროა დოზის შემცირება ან ყოველი დოზის მიღებებს შორის ინტერვალის გაზრდა.
იშვიათ შემთხვევაში, შესაძლებელია: საერთო სისუსტე, თავის ტკივილი, ფაღართი, ღებინება, ტკივილები კუჭის არეში და გამონაყარი.
- მომატებული მგრძნობელობა ამბროქსოლის ან ბრომჰექსინის მიმართ;
- კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის წყლულოვანი დაავადება;
- ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი;
- ფრუქტოზის თანდაყოლილი აუტანლობის დროს.
თირკმელების ფუნქციის სერიოზული დარღვევები, რომელიც გამოწვეულია ამბროქსოლის ხანგრძლივი ნახევარგამოყოფის პერიოდით.
სიროფი არ შეიცავს სპირტს. იგი შეიცავს შაქრის ისეთ შემცვლელებს, როგორიცაა: სორბიტი და ნატრიუმის ციკლამატი. ამიტომ შესაძლებელია აღნიშნული პრეპარატის მიღება შაქრიანი დიაბეტით დაავადებულ ავადმყოფებში, მხოლოდ იმ გარემოების გათვალისწინებით, რომ სიროფის ყოველი 5 მლ შეიცავს 1.2 გ სორბიტს.
სიროფის გამოყენება შესაძლებელია ბოთლის გახსნიდან 4 დღის განმავლობაში, თუ იგი სწორად ინახება.
სიმპტომები: გულისრევა, ღებინება, ფაღარათი და კუჭ-ნაწლავის სხვა მოშლილობები. საჭიროა მიმართოთ ექიმს;
მკურნალობა: სპეციალური ანტიდოტი არ არსებობს. საჭიროა ღებინების გამოწვევა, აგრეთვე, სითხეები – რძე და ჩაი. კუჭის ამორეცხვა წარმოებს პრეპარატის მიღებიდან 1-2 სთ-ის განმავლობაში. რეკომენდებულია გულ-სისხლძარღვთა სისტემის ფუნქციის მუდმივი კონტროლი.
არ არის მიზანშეწონილი ჰალიქსოლის კომბინაცია ხველის სხვა საშუალებებთან (მაგალითად: კოდეინი), რადგან მათ შეიძლება გააძნელონ ამბროქსოლით გათხიერებული ნახველის გამოყოფა.
ჰალიქსოლის განსაკუთრებული უპირატესობაა ის, რომ ზოგიერთ ანტიბიოტიკებთან ერთდროული მიღებისას (ამოქსიცილინი, ცეფუროქსიმი, ერითრომიცინი, დოქსიციკლინი) ამბროქსოლი ხელს უწყობს მათ შეღწევას ბრონქულ სეკრეტში.
ოთახის ტემპერატურაზე (15-25oC).
ბავშვებისაგან დაცულ ადგილზე.
ვარგისიანობის ვადა:
ფლაკონის გახსნიდან 4 კვირის შემდეგ გამოყენება არ შეიძლება;
ვარგისიანობის ვადა 5 წელი; მითითებულია შეფუთვაზე.
პრეპარატი არ გამოიყენება ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ.
ფარმაცევტული პროდუქტის III ჯგუფი (ურეცეპტოდ)