იპიგრიქსი / Ipigrix
- საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება): ipidacrine
- კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ცენტრალური ნერვული სისტემა → პერიფერიული ნერვული სისტემის პათოლოგიის დროს გამოსაყენებელი საშუალებები_ → ნერვკუნთოვანი გადაცემის დარღვევების დროს გამოსაყენებელი პრეპარატები → ქოლინესთერაზას ინჰიბიტორები
- მწარმოებელი კომპანია: HBM PHARMA
- მწარმოებელი ქვეყანა: სლოვაკეთი
- გამოშვების ფორმა: 5მგ/მლ 5 ამპულა უჯრედოვან შეფუთვაში.
- გაცემის რეჟიმი: II ჯგუფი (გაიცემა ფორმა N3 რეცეპტით)

საერთაშორისო არაპატენტირებული სახელწოდება
იპიდაკრინი (Ipidacrinum)
სამკურნალო ფორმა და შემადგენლობა
საინექციო ხსნარი.
1 მლ ხსნარი შეიცავს:
აქტიური ნივთიერება: იპიდაკრინის ჰიდროქლორიდი (მშრალ ნივთიერებაზე გადათვლით) -5,0 მგ.
დამხმარე ნივთიერება: 1 მ ქლორწყალბადმჟავას ხსნარი рН 2,8-4,0-მდე, საინექციო წყალი 1 მლ.
აღწერა:
უფერო გამჭვირვალე სითხე.
ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი
ფსიქოანალეფსური საშუალებები, ანტიქოლინესთერაზული პრეპარატები. ათქ კოდი: N06DA05
ფარმაკოლოგიური თვისებები
ფარმაკოდინამიკა
იპიდაკრინი წარმოადგენს ქოლინესთერაზას შექცევად ინჰიბიტორს. ის უშუალოდ ახდენს იმპულსების გადაცემის სტიმულირებას ცნს და ნერვ-კუნთოვან დაბოლოებებში, მემბრანის კალიუმის არხების ბლოკირებით. იპიდაკრინი აძლიერებს გლუვ მუსკულატურაზე არა მარტო აცეტილქოლინის მედიატორის მოქმედებას, არამედ ასევე, ადრენალინის, სეროტონინის, ჰისტამინის და ოქსიტოცინის.
იპიდაკრინის ძირითადი ფარმაკოლოგიური ეფექტები:
ნერვ-კუნთოვანი გადაცემის აღდგენა და სტიმულაცია
პერიფერიულ ნერვულ სისტემაში იმპულსების გადაცემის აღდგენა; რომელიც გამოწვეულია სხვადასხვა ფაქტორების ზემოქმედებით, რომლებიც იწვევენ ბლოკადას; (ტრავმა, ანთება, ადგილობრივი საანესთეზიო საშუალებების, ზოგიერთი ანტიბიოტიკის და კალიუმის ქლორიდის ზემოქმედება და სხვა)
გლუვკუნთოვანი ორგანოების შეკუმშვის გაძლიერება, ყველა აგონისტის ზემოქმედებით კალიუმის ქლორიდის გარდა;
ცნს-ის სპეციფიური ზომიერი სტიმულაცია სედაციური მოქმედების ცალკეული გამოვლინებებით;
მეხსიერების გაუმჯობესება.
პრეპარატის ბავშვებში გამოყენების უსაფრთხოების საკმარისი კლინიკური მონაცემები არ არსებობს.
ფარმაკოკინეტიკა
შეწოვა
იპიდაკრინი პარენტერალური მიღების შემდეგ სწრაფად შეიწოვება.
კანქვეშ ან კუნთებში შეყვანისას პლაზმაში პრეპარატის მაქსიმალური კონცენტრაცია მიიღწევა 25-30 წუთის განმავლობაში. პარენტერალური მიღებისას თერაპიული ეფექტი ვლინდება 15-20 წუთის შემდეგ. პრეპარატის მოქმედების ხანგრძლივობა შეადგენს 3-5 საათს.
განაწილება
დაახლოებით 40-55% უკავშირდება სისხლის ცილებს.
იპიდაკრინი სწრაფად აღწევს ქსოვილებში და სისხლის შრატში სტაბილიზაციის სტადიაში მხოლოდ პრეპარატის 2% აღინიშნება.
ბიოტრანსფორმაცია და ელიმინაცია
იპიდაკრინი მეტაბოლიზდება ღვიძლში. იპიდაკრინის ელიმინაცია ხდება რენალურად და ექსტრარენალურად (ღვიძლში ბიოტრანსფორმაციის გზით), ჭარბობს შარდთან ერთად ექსკრექცია. ელიმინაციის ნახევარპერიოდი შეადგენს 40 წუთს. თირკმელების გავლით ექსკრეცია შარდთან ერთად ხორციელდება ძირითადად მილაკოვანი სეკრეციის გზით, და პრეპარატის მხოლოდ 1/3 ნაწილი გამოიყოფა გორგლოვანი ფილტრაციის გზით. პარენტერალური შეყვანის შემდეგ იპიდაკრინის 34,8% გამოიყოფა შარდთან ერთად უცვლელი სახით. ეს მიუთითებს იპიდაკრინის სწრაფ მეტაბოლიზმზე ორგანიზმში.
გამოყენების ჩვენებები
პერიფერიული ნერვული სისტემის დაავადებები (ნევრიტი, პოლინევრიტი, პოლინევროპათია, პოლირადიკულონევროპათია);
Myasthenia gravis და სხვა მიასთენიური სინდრომები;
ბულბარული დამბლა და პარეზები მოძრაობითი დარღვევებით, რომლებიც დაკავშირებულია ცენტრალური ნერვული სისტემის ორგანულ დაზიანებასთან (გამოჯანმრთელების პერიოდი);
დემიელინიზაციური დაავადებები (კომპლექსური თერაპიის შემადგენლიობაში);
სხვადასხვა წარმოშობის მეხსიერების დარღვევები (ალცჰაიმერის დაავადება და ასაკობრივი გონებასუსტობის სხვადასხვა ფორმები);
ნაწლავების ატონია.
გამოყენების წესები და დოზები
მკურნალობის დოზები და ხანგრძლივობა განისაზღვრება ინდივიდუალურად დაავადების სიმძიმის მიხედვით.
5 მგ/მლ_იანი იპიდაკრინის ხსნარები შეჰყავთ კუნთებში და კანქვეშ.
პერიფერიული ნერვული სისტემის დაავადებები, მიასთენია და მიასთენიური სინდრომი
დოზა შეადგენს 5-15 მგ იპიდაკრინს კუნთში ან კანქვეშ (შეესაბამება 1 მლ საინექციო ხსნარს, რომელიც შეიცავს 5 მგ ან 15 მგ იპიდაკრინს) დღეში 1-2ჯერ.
მკურნალობის კურსის ხანგრძლივობა შეადგენს 1-დან 2 თვემდე. აუცილებლობის შემთხვევაში მკურნალობის კურსი შესაძლებელია რამდენჯერმე განმეორდეს 1-2 თვიანი ინტერვალის დაცვით კურსებს შორის.
ნერვ–კუნთოვანი გადაცემის მძიმე დაზიანებების დროს მიასთენიური კრიზის თავიდან ასაცილებალად, პრეპარატი ხანმოკლე დროით შეჰყავთ პარენტელარულად 15-30მგ (1-2მლ იპიგრიქსის 15მგ/მლ საინექციო ხსნარი). შემდეგ მკურნალობას განაგრძობენ იპიდაკრინის ტაბლეტის ფორმით და დოზას ზრდიან 20-40მგ-მდე (თითო ტაბლეტიდან ორამდე 20მგ ტაბლეტი) 5-6ჯერ დღეში.
სხვადასხვა წარმოშობის მეხსიერების დარღვევების დროს (ალცჰაიმერის დაავადება და ასაკობრივი დემენციის სხვა ფორმები)
დოზები და მკურნალობის კურსი განისაზღვრება ინდივიდუალურად. მაქსიმალურმა დოზამ შესაძლებელია მიაღწიოს დღე-ღამეში 200 მგ-ს. მკურნალობის ხანგრძლივობა 1 თვიდან 1 წლამდე.
ნაწლავების ატონია
გამოიყენება 10-20 მგ იპიდაკრინი 2-3 ჯერ დღეში. მკურნალობის კურსის ხანგრძლივობა შეადგენს 1-2 კვირას.
პედიატრიული პოპულაცია
ამ სამკურნალო საშუალების უსაფრთხო გამოყენება ბავშვებსა და 18 წლამდე ასაკის მოზარდებში არ არის დადგენილი.
უკუჩვენება
მომატებული მგრძნობელობა აქტიური ნივთიერების ან ნებისმიერი დამხმარე ნივთიერების მიმართ;
ეპილეფსია;
ექსტრაპირამიდული დარღვევები ჰიპერკინეზებით;
სტენოკარდია;
გამოხატული ბრადიკარდია;
ბრონქული ასთმა;
ვესტიბულარული დარღვევები;
კუჭის ან თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულის გამწვავება;
ნაწლავების ან საშარდე გზების გაუვალობა;
ორსულობა და ძუძუთი კვების პერიოდი.
ბავშვებში იპიდაკრინის გამოყენება დაუშვებელია, რადგან არ არსებობს ამ ასაკობრივ ჯგუფში მისი გამოყენების უსაფრთხოების შესახებ საკმარისი მონაცემები.
თუ თქვენ გაქვთ ნებისმიერი ზემოთ ჩამოთვლილი დაავადება ან მდგომარეობა პრეპარატის გამოყენებამდე ამის შესახებ აცნობეთ ექიმს.
გვერდითი მოვლენები
იპიდაკრინი ჩვეულებრივ კარგად გადაიტანება. გვერდითი მოვლენები ძირითადად დაკავშირებულია M-ქოლინორეცეპტორების აგზნებასთან.
შემდგომში ჩამოთვლილი გვერდითი მოვლენები დალაგებულია ორგანოების სისტემების კლასიფიკაციის მონაცემთა ბაზისა და MedDRA სიხშირის შესაბამისად: ძალიან ხშირი ( 1/10), ხშირი ( 1/100, <1/10 მდე), ნაკლებად ( 1/1000, <1/100), იშვიათად ( 1/10000, <1/1000), ძალიან იშვიათად (<1/10000), სიხშირე უცნობია (შეუძლებელია განსაზღვრა არსებული მონაცემებით).
დარღვევები იმუნური სისტემის მხრიდან
სიხშირე უცნობია: მომატებული მგრძნობელობის რეაქცია (ალერგიული დერმატიტის, ანაფილაქსიური შოკის, ასთმის, ტოკსიკური ეპიდერმალური ნეკროლიზის, ერითემის, ჭინჭრის ციების, მსტვენავი სუნთქვის, ხორხის შეშუპების, ინექციის ადგილას გამონაყრის ჩათვლით).
დარღვევები ნერვული სისტემის მხრიდან
ნაკლებად: თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი, ძილიანობა, (დიდი დოზებით გამოყენებისას).
გულის ფუნქციის დარღვევები
ხშირად: გახშირებული გულისცემა, ბრადიკარდია.
დარღვევები სასუნთქი სისტემის მხრიდან, გულმკერდისა და შუასაყარის ორგანოების დაავადებები
ნაკლებად: ბრონქების გაძლიერებული სეკრეცია.
საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ დარღვევები
ხშირად: ჰიპერსალივაცია, გულისრევა
ნაკლებად: ღებინება (დიდი დოზების გამოყენებისას).
იშვიათად: დიარეა, ტკივილები ეპიგასტრიუმის არეში.
დარღვევები კანის და კანქვეშა ქსოვილების მხრიდან
ხშირად: ოფლდენის გაძლიერება.
ნაკლებად: ალერგიული რეაქციები (ქავილი, გამონაყარი), განსაკუთრებით პრეპარატის დიდი დოზით მიღებისას.
დარღვევები ჩონჩხ-კუნთოვანი სისტემის და შემაერთებელი ქსოვილის მხრიდან
ნაკლებად: კუნთების კრუნჩხვები (მაღალი დოზების გამოყენებისას).
ზოგადი დარღვევები და რეაქციები შეყვანის ადგილზე
ნაკლებად: სისუსტე (მაღალი დოზების გამოყენებისას).
არასასურველი გვერდითი მოვლენების გამოვლენის შემთხვევაში უნდა შევამციროთ პრეპარატის დოზა ან მცირე ხნით (1-2 დღით) შევწყვიტოთ მისი მიღება. ნერწყვდენა და ბრადიკარდია შეიძლება შემცირდეს M-ქოლინობლოკატორებით (ატროპინი და სხვა).
ზემოთ ჩამოთვლილი გვერდითი რეაქციების, ასევე ისეთი რეაქციების გაჩენის შემთხვევაში, რომლებიც არაა ნახსენები ინსტრუქციაში, აუცილებელია მიმართოთ ექიმს.
განსაკუთრებული მითითებები
სიფრთხილით მიიღება ანამნეზში კუჭისა და თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადების დროს, თირეოტოქსიკოზის, გულ-სისხლძარღვთა სისტემის დაავადებების დროს, სასუნთქი გზების მწვავე დაავადებებისას, ასევე იმ პაციენტებში, რომლებსაც ანამნეზში აღენიშნება სასუნთქი სისტემის დაავადებები.
ორსულობა და ძუძუთი კვება
პრეპარატი აძლიერებს საშვილოსნოს ტონუსს და შესაძლებელია გამოიწვიოს ნაადრევი მშობიარობა, ამიტომ ორსულობის დროს მისი მიღება დაუშვებელია.
ძუძუთი კვების დროს მისი მიღება უკუნაჩვენებია.
გავლენა სატრანსპორტო საშუალების მართვასა და მექანიზმების მომსახურებაზე
იპიდაკრინმა შეიძლება გამოიწვიოს სედაციური მოქმედება, ამიტომ პაციენტებს, რომელთაც გამოუვლინდებათ ასეთი მოქმედება სიფრთხილე უნდა გამოიჩინონ.
ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან და ურთიერთქმედების სხვა ფორმები
ცნს-ის დამთრგუნველ პრეპარატებთან ერთად იპიდაკრინის ერთდროული გამოყენება აძლიერებს სედაციურ ეფექტს.
ალკოჰოლი აძლიერებს პრეპარატის არასასურველ გვერდით ეფექტებს.
სხვა ქოლინესთერაზას ინჰიბიტორებთან და M-ქოლინომიმეტიკურ საშუალებებთან ერთად გამოყენებისას ძლიერდება პრეპარატის მოქმედება და არასასურველი რეაქციები.
სხვა ქოლინერგული სამკურნალო პრეპარატების ფონზე იპიდაკრინი ზრდის ქოლინერგული კრიზის რისკს მიასთენიით (myasthenia gravis) დაავადებულ ავადმყოფებში.
თუ იპიდაკრინით მკურნალობამდე გამოიყენება ბეტა ბლოკატორები, ბრადიკარდიის განვითარების რისკი იზრდება.
ცერებროლიზინი აუმჯობესებს იპიდაკრინის მენტალურ აქტივობას.
თუ თქვენ იღებთ რაიმე სხვა სამკურნალო საშუალებას, პრეპარატის გამოყენების წინ აცნობეთ ამის შესახებ ექიმს.
ჭარბი დოზირება
სიმპტომები
მძიმე ფორმის ჭარბი დოზირების შემთხვევაში შესაძლებელია განვითარდეს „ქოლინერგული კრიზი“, შემდეგი სიმპტომებით: ბრონქოსპაზმი, ცრემლდენა, გაძლიერებული ოფლდენა, გუგების შევიწროება, ნისტაგმი, სპონტანური დეფეკაცია და შარდვა, ღებინება, ბრადიკარდია, გულის ბლოკადა, არითმია, არტერიული ჰიპოტენზია, მოუსვენრობა, განგაში, აგზნება, შიშის შეგრძნება, ატაქსია, მეტყველების დარღვევა, ძილიანობა, საერთო სისუსტე, კრუნჩხვები და კომა. სიმპტომები შეიძლება სუსტად იყოს გამოხატული.
მკურნალობა
ტარდება სიმპტომატური თერაპია, იყენებენ M-ქოლინობლოკატორებს (მათ შორის ატროპინს, ტრიგექსიფენიდილს, მეტაცინს).
შენახვის პირობები
შეინახეთ არაუმეტეს 25 ტემპერატურაზე. არ გაყინოთ!
შეინახეთ ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას!