ლანტოროლი / Lantorol
- საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება): lansoprazole
- კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: გასტროენტეროლოგია, ჰეპატოლოგია → პროტონული ტუმბოს ინჰიბიტორები
- მწარმოებელი კომპანია: World Medicine ilac san ve tic as
- მწარმოებელი ქვეყანა: თურქეთი
- გამოშვების ფორმა: 30მგ მყარი ჟელატინის კაფსულა №14
- გაცემის რეჟიმი: III ჯგუფი (ურეცეპტოდ)
შემადგენლობა
1 კაფსულა შეიცავს
აქტიური ნივთიერება: ლანსოპრაზოლი 30 მგ.
დამხმარე ნივთიერებები: მანიტი, საქაროზა, ნატრიუმის ლაურილსულფატი, დინატრიუმის ჰიდროფოსფატი, კალციუმის კარბონატი, ნატრიუმის კარბოქსიმეთილცელულოზა, ჰიდროქსიპროპილმეთილცელულოზა Е5 და НР55, ცეტილის სპირტი, ტიტანის დიოქსიდი, ნატრიუმის მეთილპარაბენი, ნატრიუმის პროპილპარაბენი.
კაფსულის შემადგენლობა: ტიტანის დიოქსიდი, რკინის ოქსიდი ყვითელი, ჟელატინი.
პრეპარატის ათქ კოდი А02BC03
ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი
წყლულის საწინააღმდეგო საშუალებები და გასტროეზოფაგური რეფლუქს დაავადების დროს გამოსაყენებელი საშუალებები. პროტონული ტუმბოს ინჰიბიტორები.
ფარმაკოლოგიური თვისებები
ფარმაკოდინამიკა
ლანსოპრაზოლი აინჰიბირებს ფერმენტს Н+/К+-ატფაზას (“პროტონული ტუმბო”) კუჭის პარიეტალურ უჯრედებში და ბლოკავს მარილმჟავას სინთეზის საბოლოო სტადიას. ეს იწვევს ბაზალური და სტიმულირებული სეკრეციის დონის შემცირებას, მასტიმულირებელი ფაქტორის მიზეზის მიუხედავად. ლანსოპრაზოლი გროვდება პარიეტალურ უჯრედებში და აქტიურდება მის მჟავა გარემოში, რის შემდეგაც რეაქციაში შედის Н+/К+-ატფაზას სულფჰიდრილურ ჯგუფებში და იწვევს ფერმენტის აქტივობის ინჰიბირებას.
ზემოქმედება მარილმჟავას სეკრეციაზე
ლანსოპრაზოლის ერთჯერადი პერორალური დოზა 30 მგ აფერხებს პენტაგასტრინით განპირობებული კუჭის მარილმჟავას სეკრეციას დაახლოებით 80%-ით. ყოველდღიური განმეორებითი მიღებისას 7 დღის განმავლობაში ინდუცირებული მარილმჟავას გამომუშავება ფერხდება 90%-ით. 30 მგ დოზის ერთჯერადი მიღება ამცირებს ბაზალურ სეკრეციას 70%-ით, რითაც უზრუნველყოფს პაციენტის სიმპტომების შემსუბუქებას მიღებული პირველი დოზის შემდეგ. 8 დღის განმავლობაში ყოველდღიური მიღების შემდეგ სეკრეცია მცირდება 85%-ით. სიმპტომების სწრაფი შემსუბუქება მიიღწევა დღე-ღამეში 1 კაფსულის (30 მგ) მიღებისას, თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადების მქონე პაციენტთა უმრავლესობაში გამოჯანმრთელება აღინიშნება 2 კვირის განმავლობაში, კუჭის წყლულოვანი დაავადების და რეფლუქს-ეზოფაგიტის მქონე პაციენტებში – 4 კვირის განმავლობაში.
კუჭის წვენის მჟავიანობის შემცირებისას ლასოპრაზოლი წარმოქმნის გარემოს, რომელშიც შესაბამისი ანტიბიოტიკები ეფექტურია Helicobacter pylori-ს წინააღმდეგ.
ანტისეკრეტორული სამკურნალო პრეპარატებით მკურნალობის დროს გასტრინის დონე სისხლის შრატში მატულობს მჟავას სეკრეციის შემცირების საპასუხოდ. კუჭის მჟავიანობის შემცირების შედეგად ასევე მატულობს ქრომოგრანინის დონე А (CgA). ჩგA დონის მომატებამ შეიძლება გავლენა მოახდინოს ნეიროენდოკრინული სიმსივნეების გამოკვლევაზე.
გამოქვეყნებული მონაცემები აჩვენებს, რომ პროტონული ტუმბოს ინჰიბიტორები უნდა მოიხსნას ჩგA-ს გაზომვამდე 5 დღე – 2 კვირით ადრე, ეს საშუალებას მისცემს ჩგA დონეს, რომელიც შეიძლება გაიზარდოს პროტონული ტუმბოს ინჰიბიტორების გამოყენების გამო, დაუბრუნდეს ნორმალურ მაჩვენებელს .
ფარმაკოკინეტიკა
ლანსოპრაზოლი წარმოადგენს ორი აქტიური ენანთიომერის რაცემატს, რომლებიც ბიოტრანსფორმირდებიან აქტიურ ფორმად პარიეტური უჯრედების მჟავა გარემოში. იმის გამო, რომ ლანსოპრაზოლი სწრაფად ინაქტივირდება მარილმჟავას მიერ, მისი მიღება ხდება პერორალურად ნაწლავებში ხსნადი გარსის მქონე წამლის ფორმით.
შეწოვა და განაწილება
ლანტოროლს გააჩნია მაღალი (80-90%) ბიოშეღწევადობა ერთჯერადად მიღებისას. პიკური პლაზმური კონცენტრაციები აღინიშნება 1,5-2 საათის ფარგლებში. საკვების მიღება ანელებს ლანსოპრაზოლის შეწოვის სიჩქარეს და ამცირებს ბიოშეღწევადობას დაახლოებით 50%-ით. შეკავშირება პლაზმის ცილებთან შეადგენს 97%-ს.
კვლევებმა აჩვენა, რომ გახსნილი კაფსულებიდან გრანულების გამოყენებისას და დახურული კაფსულების გამოყენებისას კონცენტრაცია-დროის მრუდქვეშ AUC ფართობის მნიშვნელობა იგივე რჩება გრანულების გახსნისას ფორთოხლის, ვაშლის ან ტომატის წვენის მცირე რაოდენობებში, ერთ კოვზ ვაშლის ან მსხლის წვენთან შერევისას ან ერთ კოვზ იოგურტზე, პუდინგზე ან ხაჭოზე დამატებისას. AUC-ის ანალოგიური მნიშვნელობები აღინიშნა ვაშლის წვენში შერეული გრანულების გამოყენებისას ან ნაზოგასტრალური ზონდით შეყვანისას.
მეტაბოლიზმი და გამოყოფა
ლანსოპრაზოლი მეტაბოლიზდება ღვიძლში, მეტაბოლიტების გამოდევნა ხდება ღვიძლით და თირკმელებით. ლანსოპრაზოლის მეტაბოლიზმი ძირითადად ხდება CYP2C19 ფერმენტით. მეტაბოლიზმში ასევე მონაწილეობს ფერმენტი CYP3A4. სისხლის პლაზმიდან ნახევარგამოყოფის პერიოდი ვარირებს 1-დან 2 საათამდე ჯანმრთელ პირებში ერთჯერადი ან მრავალჯერადი მიღების შემდეგ. არ არსებობს ჯანმრთელ მოხალისეებში მრავალჯერადი გამოყენების შემდეგ პრეპარატის დაგროვების მტკიცებულება. პლაზმაში ვლინდება ლანსოპრაზოლის შემდეგი წარმოებულები: სულფონი, სულფიდი და 5-ჰიდროქსი-ლანსოპრაზოლი. ეს მეტაბოლიტები არააქტიურია და არ გააჩნიათ ანტისეკრეტორული აქტივობა. 14С მონიშნული ლანსოპრაზოლით ჩატარებულმა კვლევებმა აჩვენა, რომ ლანსოპრაზოლის დაახლოებით ერთი მესამედი გამოიდევნება შარდით, ხოლო ორი მესამედი – განავლით.
ფარმაკოკინეტიკა ხანდაზმული ასაკის პაციენტებში
ლანსოპრაზოლის კლირენსი მცირდება ხანაზმულ ასაკში, ნახევარგამოყოფის პერიოდი იზრდება დაახლოებით 50-100%-ით. უმაღლესი პლაზმური დონე არ მატულობს.
ფარმაკოკინეტიკა ბავშვებში
1-17 წლის ასაკის ბავშვებში ფარმაკოკინეტიკის შეფასებამ აჩვენა ისეთივე ზემოქმედების ხარისხი, როგორიც მოზრდილებში, 15 მგ დოზებისას 30 კგ-ზე ნაკლები მასის მქონე პაციენტების შემთხვევაში და 30 მგ დოზებისას – 30 კგ-ზე მეტი სხეულის მასის მქონე პაციენტებისათვის.
Kკვლევამ 17მგ/მ2 გამოყენებული დოზით და სხეულის ზედაპირით ან 1მგ/კგ წონის მასით აჩვენა ლანსოპრაზოლის ანალოგიური ზემოქმედების ხარისხი გამოვლენილი მოზრდილებში, როგორიც 2-3 თვიდან 1 წლამდე ასაკის ბავშვებში.
ლანსოპრაზოლის ზემოქმედების ხარისხი უფრო მაღალი ვიდრე მოზრდილებში აღინიშნა 2-3 თვეზე ნაკლები ასაკის ახალშობილებში, რომელთა ერთჯერად დოზას წარმოადგენდა 1,0მგ/კგ და 0,5 მგ/კგ.
ფარმაკოკინეტიკა ღვიძლის უკმარისობის მქონე პაციენტებში
ღვიძლის ფუნქციის დარღვევებისას ლანსოპრაზოლის ნახევარგამოყოფის პერიოდი მატულობს 3-4-ჯერ.
პაციენტები CYP2C19 სუსტი მეტაბოლიზმით
ფერმენტი CYP2C19 ექვემდებარება გენეტიკურ პოლიმორფიზმს. სუსტი მეტაბოლიზატორები, რომლებიც შეადგენენ მოსახლეობის 2-6%-ს, არიან ჰომოზიგოტურები CYP2C19 მუტანტური ალელის მიმართ, ამიტომ, მათში არ არსებობს ფუნქციონალური ფერმენტი CYP2C19. ლანსოპრაზოლის ზემოქმედების ხარისხი სუსტ მეტაბოლიზატორებში რამდენჯერმე უფრო მაღალია, ვიდრე ექსტენსიურ მეტაბოლიზატორებში.
გამოყენების ჩვენებები
- კუჭისა და თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადების მკურნალობა;
- რეფლუქს-ეზოფაგიტის მკურნალობა;
- რეფლუქს-ეზოფაგიტის პროფილაქტიკა;
- Helicobacterpylori-ს ერადიკაცია ანტიბაქტერიული თერაპიის კომპლექსურ მკურნალობაში;
- კუჭისა და თორმეტგოჯა ნაწლავის ეროზიულ-წყლულოვანი დაზიანებების მკურნალობა და პროფილაქტიკა, რომლებიც დაკავშირებულია არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებების (აასს) გამოყენებასთან.
- არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებების გამოყენებასთან ასოცირებული კუჭისა და თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულების პროფილაქტიკა რისკის ჯგუფის პაციენტებში, რომლებსაც ესაჭიროებათ უწყვეტი მკურნალობა;
- გასტროეზოფაგური რეფლუქსური დაავადების (გერდ) სიმპტომატური მკურნალობა;
- ზოლინგერ-ელისონის სინდრომი.
გამოყენების წესი და დოზები
ოპტიმალური ეფექტის მისაღწევად აუცილებელია ლანტოროლის მიღება დღე-ღამეში ერთხელ დილით. Hელიცობაცტერ პყლორი-ს ერადიკაციისას პრეპარატი მიიღება დღე-ღამეში ორჯერ (დილით და საღამოს). ლანტოროლი მიიღება შიგნით, ჭამამდე მინიმუმ 30 წუთით ადრე, სითხის მცირე რაოდენობის მიყოლებით. კაფსულები უნდა გადაიყლაპოს მთლიანად, დაღეჭვის გარეშე. თუ ეს შეუძლებელია, კაფსულა უნდა გაიხსნას და მისი შემცველობა უნდა შეერიოს ვაშლის/ტომატის წვენის მცირე რაოდენობას (1 სუფრის კოვზი) ან უნდა დაემატოს მსუბუქი საკვების (მაგალითად, იოგურტი, ვაშლის ფაფა) მცირე რაოდენობას. კაფსულის შემცველობის შერევა შეიძლება აგრეთვე 40 მლ ვაშლის წვენთან და მისი შეყვანა ნაზოგასტრალური ზონდით.
პრეპარატი გამოყენებული უნდა იყოს სუსპენზიის ან ნარევის დამზადებისთანავე.
არ შეიძლება კაფსულის შემცველობის დაყოფა. უფრო დაბალი დოზირებების გამოყენების აუცილებლობისას ინიშნება სხვა სამკურნალო ფორმა.
თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადება: ინიშნება 30 მგ (1 კაფსულა) დღე-ღამეში 2 კვირის განმავლობაში, რეზისტენტობის შემთხვევებში, მკურნალობა გრძელდება 4 კვირამდე.
კუჭის წყლულოვანი დაავადება და რეფლუქს-ეზოფაგიტი: ინიშნება 30 მგ (1 კაფსულა) დღე-ღამეში 4 კვირის განმავლობაში, აუცილებლობისას, მკურნალობა გრძელდება 8 კვირამდე.
რეფლუქს-ეზოფაგიტის პროფილაქტიკა: 15 მგ დღე-ღამეში 1-ჯერ. აუცილებლობისას დოზა შეიძლება გაიზარდოს დღე-ღამეში 30 მგ-მდე.
Helicobacter pylori-ს ერადიკაცია: კომბინირებული მკურნალობის შესაფერისი მეთოდის შერჩევისას გათვალისწინებული უნდა იყოს ადგილობრივი ოფიციალური ხელმძღვანელობის რეკომენდაციები ბაქტერიების მდგრადობის, მკურნალობის ხანგრძლივობის (უმეტეს შემთხვევებში 7 დღე, ზოგჯერ 14 დღემდე) და ანტიბაქტერიული საშუალებების სათანადო გამოყენების შესახებ. ინიშნება 30 მგ (1 კაფსულა) დღე-ღამეში 2-ჯერ 7 დღის განმავლობაში შემდეგი კომბინაციების ანტიბაქტერიულ საშუალებებთან ერთად: კლარითრომიცინი 250-500 მგ დღეში ორჯერ + ამოქსიცილინი 1 გ დღეში ორჯერ; კლარითრომიცინი 250 მგ დღეში ორჯერ + მეტრონიდაზოლი 400-500 მგ დღეში ორჯერ.
H. pylori-ის ერადიკაციის ხარისხი აღწევს 90%-ს კლარითრომიცინის ლანსოპრაზოლთან და ამოქსიცილინთან ან მეტრონიდაზოლთან კომბინაციაში გამოყენებისას.
წარმატებული ერადიკაციული მკურნალობიდან ექვსი თვის შემდეგ განმეორებითი ინფიცირების რისკი დაბალია, ხოლო რეცედივი – ნაკლებად მოსალოდნელი.
შესწავლილ იქნა რეჟიმი, რომელიც მოიცავდა 30 მგ ლანსოპრაზოლის გამოყენებას დღე-ღამეში 2-ჯერ, 1 გ ამოქსიცილინი დღე-ღამეში 2-ჯერ და 400-500 მგ მეტრონიდაზოლი დღე-ღამეში 2-ჯერ. ამ კომბინაციის გამოყენებისას აღინიშნა ერადიკაციის უფრო დაბალი ხარისხები, ვიდრე კლარითრომიცინის რეჟიმებისას. ამგვარი რეჟიმი შეიძლება მისაღები იყოს იმ პაციენტებისათვის, რომლებსაც არ შეუძლიათ კლარითრომიცინის გამოყენება ერადიკაციული თერაპიისას, თუ მოცემულ ტერიტორიულ არეალში მეტრონიდაზოლისადმი ბაქტერიული მდგრადობა არის დაბალი.
არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებების (აასს) გამოყენებასთან ასოცირებული კუჭისა და თორმეტგოჯა ნაწლავის ეროზიულ-წყლულოვანი დაზიანებები:
ინიშნება 30 მგ (1 კაფსულა) დღე-ღამეში 4-8 კვირის განმავლობაში. რეზისტენტულ შემთხვევებში მკურნალობა გრძელდება უფრო ხანგრძლივად უფრო მაღალი დოზირებების გამოყენებით.
არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებების (აასს) გამოყენებასთან ასოცირებული კუჭისა და თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულების პროფილაქტიკა რისკის ჯგუფის პაციენტებში (>65 წლის ასაკის ან რომლებსაც ანამნეზში აქვთ კუჭისა და თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულზე მითითებები), რომლებსაც ესაჭიროებათ არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებების უწყვეტი გამოყენება: 15 მგ დღე-ღამეში 1-ჯერ. თუ მკურნალობა წარუმატებელია, დოზა შეიძლება გაიზარდოს 30 მგ-მდე დღე-ღამეში 1-ჯერ.
გასტროეზოფაგური რეფლუქსური დაავადების სიმპტომური მკურნალობა: 15-30 მგ დღე-ღამეში. სიმპტომების შემსუბუქება სწრაფად იწყება. განხილული უნდა იყოს დოზის ინდივიდუალური კორექციის შესაძლებლობა. თუ სიმპტომების შემსუბუქება არ აღინიშნება 4 კვირის განმავლობაში დღე-ღამეში 30 მგ დოზის გამოყენებისას, უნდა ჩატარდეს შემდგომი გამოკვლევები.
ზოლინგერ-ელისონის სინდორმი: დოზა უნდა შეირჩეს ინდივიდუალურად. ჩვეულებრივ იწყება 60 მგ დოზით (2 კაფსულა) დღე-ღამეში 1-ჯერ. თუ აუცილებელია დღე-ღამეში 120 მგ-ზე მეტი დოზა, იგი უნდა დაიყოს ორ მიღებაზე. სამკურნალოდ შეიძლება გამოყენებული იყოს დღე-ღამეში 180 მგ-მდე დოზა.
ღვიძლის ფუნქციის საშუალო ან მძიმე დარღვევების მქონე პაციენტები უნდა იმყოფებოდნენ დაკვირვების ქვეშ, რეკომენდებულია სადღეღამისო დოზის შემცირება 50%-ით.
ხანდაზმული ასაკის პაციენტები – დოზა შეირჩევა ინდივიდუალურად. კლინიკური ჩვენებების გარეშე არ შეიძლება დღე-ღამეში 30 მგ დოზის გადამეტება.
უკუჩვენებები
- მომატებული მგრძნობელობა ლანსოპრაზოლის ან რომელიმე დამხმარე ნივთიერებების მიმართ;
- აივ პროტეაზას ინჰიბიტორებთან (ატაზანავირი, ნელფინავირი) ერთად გამოყენება;
- ბავშვთა და მოზარდთა ასაკი 18 წლამდე;
- ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი.
არასასურველი რეაქციები
არასასურველი რეაქციების სიხშირის პარამეტრები განისაზღვრება შემდეგნაირად: ძალიან ხშირად (≥ 1/10); ხშირად (≥ 1/100, მაგრამ < 1/10); არახშირად (≥ 1/1000, მაგრამ < 1/100); იშვიათად (≥ 1/10000, მაგრამ < 1/1000); ძალიან იშვიათად (< 1/10000); სიხშირე უცნობია (შეფასება შეუძლებელია არსებული მონაცემებით)
სისხლისა და ლიმფატური სისტემის მხრივ: არახშირად – თრომბოციტოპენია, ეოზინოფილია, ლეიკოპენია; იშვიათად – ანემია; ძალიან იშვიათად – აგრანულოციტოზი, პანციტოპენია.
მეტაბოლიზმისა და კვების დარღვევები: სიხშირე უცნობია – ჰიპომაგნიემია.
ფსიქიკური აშლილობები: არახშირად – დეპრესია; იშვიათად – უძილობა, ჰალუცინაციები, ცნობიერების არევა.
ნერვული სისტემის მხრივ: ხშირად – თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა; იშვიათად – აგზნება, ვერტიგო, პარესთეზია, ძილიანობა, ტრემორი.
მხედველობის ორგანოების მხრივ: იშვიათად – მხედველობის დარღვევები.
კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ორგანოების მხრივ: ხშირად – გულისრევა, დიარეა, კუჭის ტკივილი, ყაბზობა, ღებინება, მეტეორიზმი, პირის ან ყელის სიმშრალე, კუჭის ფსკერის ჯირკვლოვანი პოლიპები (კეთილთვისებიანი); იშვიათად – გლოსიტი, საყლაპავის კანდიდოზი, პანკრეატიტი, გემოს დარღვევა; ძალიან იშვიათად – კოლიტი, სტომატიტი.
ჰეპატობილიარული სისტემის მხრივ: ხშირად – ღვიძლისმიერი ფერმენტების დონეების მომატება; იშვიათად – ჰეპატიტი, სიყვითლე.
კანისა და კანქვეშა ქსოვილების მხრივ: ხშირად – ჭინჭრის ციება, ქავილი, გამონაყარი; იშვიათად – პეტექია, პურპურა, თმის ცვენა, მულტიფორმული ერითემა, ფოტომგრძნობელობა; ძალიან იშვიათად – სტივენს-ჯონსონის სინდრომი, ტოქსიური ეპიდერმული ნეკროლიზი; სიხშირე უცნობია – კანის ქვემწვავე წითელი მგლურა.
ჩონჩხის კუნთებისა და შემაერთებელი ქსოვილების მხრივ: არახშირად – ართრალგიები, მიალგიები, ბარძაყის, მაჯის ძვლების ან ხერხემლის მოტეხილობები.
თირკმელებისა და შარდგამომყოფი გზების მხრივ: იშვიათად – ინტერსტიციალური ნეფრიტი.
რეპროდუქციული სისტემისა და სარძევე ჯირკვლების მხრივ: იშვიათად – გინეკომასტია.
ზოგადი დარღვევები: ხშირად – დაღლილობა; არახშირად – შეშუპება; იშვიათად – ცხელება, ჰიპერჰიდროზი, ანგიონევროტული შეშუპება, ანორექსია, იმპოტენცია; ძალიან იშვიათად – ანაფილაქსური შოკი.
ლაბორატორიული კვლევების შედეგები: ძალიან იშვიათად – ქოლესტერინისა და ტრიგლიცერიდების დონეების მომატება, ჰიპონატრიემია.
განსაკუთრებული მითითებები
ლანსოპრაზოლით კუჭის წყლულოვანი დაავადების მკურნალობისას, ისევე როგორც სხვა პრეპარატებით თერაპიისას, აუცილებელია კუჭსა და საყლაპავში ავთვისებიანი წარმონაქმნების არსებობის გამორიცხვა, ვინაიდან ლანსოპრაზოლმა შეიძლება შენიღბოს დაავადების სიმპტომები და გადაავადოს დიაგნოზის დასმა.
ლანტოროლი სიფრთხილით გამოიყენება ღვიძლის ფუნქციის საშუალო და მძიმე დარღვევების მქონე პაციენტებში.
ლანტოროლის გამოყენების შედეგად კუჭის მჟავიანობის შემცირებამ შეიძლება გამოიწვიოს კუჭ-ნაწლავის ტრაქტში ნორმაში არსებული ბაქტერიების რიცხვის მომატება. ლანსოპრაზოლით მკურნალობამ შეიძლება გამოიწვიოს კუჭ-ნაწლავური ინფექციების განვითარების რისკის გაზრდა შალმონელლა და ჩამპყლობაცტერ-ით.
კუჭისა და თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადების მქონე პაციენტებში გათვალისწინებული უნდა იყოს Hელიცობაცტერ პყლორი ინფექციის არსებობა, როგორც ეტიოლოგიური ფაქტორის.
Hელიცობაცტერ პყლორი ერადიკაციისთვის ლანსოპრაზოლის გამოყენებისას ანტიბიოტიკებთან კომბინაციაში, აუცილებელია ამ ანტიბიოტიკების გამოყენების ინტრუქციების დაცვა.
იმის გამო, რომ არ არსებობს საკმარისი მონაცემები უსაფრთხოების შესახებ იმ პაციენტებისათვის, რომლებიც იმყოფებიან შემანარჩუნებელ თერაპიაზე 1 წელზე მეტ ხანს, აუცილებელია ამ პაციენტებზე დაკვირვება და მათთვის სარგებელი/რისკის შეფასება.
ძალიან იშვიათად აღინიშნა კოლიტის შემთხვევები ლანსოპრაზოლის მიმღებ პაციენტებში. ამგვარად, მძიმე და/ან პერსისტენტული დიარეის შემთხვევაში, აუცილებელია თერაპიის შეწყვეტის შესახებ საკითხის განხილვა.
ლანსოპრაზოლის გამოყენება წყლულოვანი დაავადების სამკურნალოდ იმ პაციენტებში, რომლებსაც ესაჭიროებათ არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალელებით უწყვეტი მკურნალობა, შეზღუდული უნდა იყოს გართულებების მაღალი ხარისხის რისკის დროს, მაგალითად: ანამნეზში კუჭ-ნაწლავური სისხლდენებისას, პერფორაციების ან წყლულების დროს, ხანდაზმულ ასაკში, იმ სამკურნალო საშუალებების ერთდროული გამოყენებისას, რომლებიც ზრდიან კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ზედა ნაწილების არახელსაყრელი მოვლენების განვითარების რისკს (მაგალითად, კორტიკოსტეროიდები ან ანტიკოაგულანტები), სერიოზული თანმხლები დაავადებების არსებობისას ან არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებების ხანგრძლივად გამოყენებისას მაქსიმალური დოზებით. ცნობილია მძიმე ჰიპომაგნიემიის შემთხვევების შესახებ იმ პაციენტებში, რომლებიც იღებენ პროტონული ტუმბოს ინჰიბიტორებს, მათ შორის ლანსოპრაზოლს სამი თვიდან ერთ წლამდე. ჰიპომაგნიემიის სერიოზული გამოვლინებები, როგორიცაა დაღლილობა, ტეტანია, ბოდვა, კრუნჩხვები, თავბრუსხვევა და პარკუჭოვანი არითმიები, შეიძლება სახიფათო იყოს და დარჩეს გაუთვალისწინებელი. პაციენტთა უმრავლესობაში ჰიპომაგნიემია მცირდებოდა მაგნიუმის პრეპარატების მიღების და პროტონული ტუმბოს ინჰიბიტორებით მკურნალობის შეწყვეტის შემდეგ. თუ დაგეგმილია პაციენტის ხანგრძლივად მკურნალობა პროტონული ტუმბოს ინჰიბიტორებით დიგოქსინთან ან სხვა პრეპარატებთან ერთად, რომლებიც იწვევენ ჰიპომაგნიემიას (მაგალითად, დიურეტიკები), სპეციალისტმა მკურნალობის დაწყების წინ უნდა შეაფასოს მაგნიუმის დონე და გააკონტროლოს ეს დონე მკურნალობის პროცესში.
პროტონული ტუმბოს ინჰიბიტორების მაღალი დოზებით ხანგრძლივად (>1 წლის) გამოყენებისას შეიძლება გაიზარდოს ბარძაყის, მაჯის ძვლების და ხერხემლის
მოტეხილობის რისკი უპირატესად ხანდაზმული ასაკის პაციენტებში ან რისკის სხვა ფაქტორების არსებობისას. კვლევები აჩვენებს, რომ პროტონული ტუმბოს ინჰიბიტორებმა შეიძლება გაზარდონ მოტეხილობების საერთო რისკი 10-40%-ით. ამგვარი მომატება გარკვეულწილად შეიძლება გამოწვეული იყოს რისკის სხვა ფაქტორებით. ოსტეოპოროზის განვითარების რისკის მქონე პაციენტებში მკურნალობა უნდა ჩატარდეს მოქმედი კლინიკური რეკომენდაციების შესაბამისად და ამ პაციენტებმა უნდა მიიღონ D ვიტამინისა და კალციუმის საკმარისი რაოდენობები.
ქვემწვავე კანის წითელი მგლურა
პროტონული ტუმბოს ინჰიბიტორების გამოყენებისას ძალიან იშვიათ შემთხვევებში აღინიშნა ქვემწვავე კანის წითელი მგლურა. დაზიანებების განვითარებისას, განსაკუთრებით კანის ისეთ უბნებზე, რომლებიც ხვდება მზის სინათლის ზემოქმედების ქვეშ და რომლებსაც თან ახლავს ართრალგიები, პაციენტმა დაუყოვნებლივ უნდა მიმართოს სამედიცინო დახმარებას, ხოლო სამედიცინო პირმა უნდა განიხილოს ლანტოროლის მოხსნის შესაძლებლობა. ქვემწვავე კანის წითელი მგლურას არსებობამ პროტონული ტუმბოს ინჰიბიტორით წინმსწრები თერაპიის შემდეგ შეიძლება გაზარდოს ქვემწვავე კანის წითელი მგლურას განვითარების რისკი პროტონული ტუმბოს სხვა ინჰიბიტორებით მკურნალობისას.
ინტერფერენცია ლაბორატორიული ანალიზების შედეგებთან
A (CgA) ქრომოგრანინის დონის მომატებამ შეიძლება ხელი შეუშალოს ნეიროენდოკრინული სიმსივნეების არსებობაზე ჩატარებულ გამოკვლევების შედეგებს. ამგვარი ინტერფერენციის თავიდან ასაცილებლად პრეპარატის მიღება უნდა შეწყდეს ჩგA დონის გაზომვამდე არანაკლებ 5 დღით ადრე. თუ ჩგA და გასტრინის დონე პირველი გაზომვის შემდეგ არ უბრუნდება ნორმის დიაპაზონის მნიშვნელობებს, უნდა ჩატარდეს განმეორებითი გაზომვა პროტონული ტუმბოს ინჰიბიტორების მიღების შეწყვეტიდან 14 დღის შემდეგ.
ლანტოროლი შეიცავს საქაროზას. ეს პრეპარატი არ გამოიყენება იმ პაციენტებში, რომლებსაც აქვთ იშვიათი თანდაყოლილი ფრუქტოზას გადაუტანლობა, გლუკოზა-გალაქტოზას მალაბსორბცია ან საქარაზო-იზომალტაზას უკმარისობა.
ზემოქმედება ავტოტრანსპორტისა და მექანიზმების მართვის უნარზე
თავბრუსხვევის, ვერტიგოს, მხედველობის დარღვევებისა და ძილიანობის შესაძლებლობის გამო, თავიდან უნდა იქნას აცილებული ავტოტრანსპორტისა და სხვა მექანიზმების მართვა, რაც მოითხოვს მომატებულ ყურადღებას.
გამოყენება ორსულობისა და ლაქტაციის დროს
ორსულობაზე ლანსოპრაზოლის ზემოქმედების შესახებ კლინიკური მონაცემები არასაკმარისია. ცხოველებზე ჩატარებული კვლევები არ აჩვენებს პირდაპირ ან არაპირდაპირ მავნე ზემოქმედებას ორსულობაზე, ემბრიონულ/საშვილოსნოსშიდა განვითარებაზე, მშობიარობაზე ან პოსტნატალურ განვითარებაზე. ლანსოპრაზოლის გამოყენება ორსულობის დროს რეკომენდებული არ არის.
ცნობილი არ არის, გადადის თუ არა ლანსოპრაზოლი ადამიანის დედის რძეში. ცხოველებში ჩატარებულმა კვლევებმა კი გამოავლინეს ლანსოპრაზოლის ცხოველთა რძეში გადასვლა. ძუძუთი კვების გაგრძელების/შეწყვეტის ან ლანსოპრაზოლით თერაპიის გაგრძელების/შეწყვეტის შესახებ გადაწყვეტილება მიღებული უნდა იყოს ბავშვისათვის ძუძუთი კვების სარგებლის და დედისათვის ლანსოპრაზოლით თერაპიის სარგებლის გათვალისწინებით.
გამოყენება პედიატრიაში
ლანსოპრაზოლის გამოყენება რეკომენდებული არ არის 18 წლამდე ასაკის ბავშვებსა და მოზარდებში არასაკმარისი კლინიკური მონაცემების არარსებობის გამო.
1 წლამდე ასაკის ბავშვების მკურნალობა თავიდან უნდა იქნას აცილებული, ვინაიდან არსებული მონაცემებით, დადასტურებული არ არის დადებითი ეფექტი გასტროეზოფაგური რეფლუქსური დაავადების მკურნალობისას.
ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან
ლანსოპრაზოლმა შეიძლება გავლენა მოახდინოს ისეთი სამკურნალო საშუალებების შეწოვაზე, რომელთა ბიოშეღწევადობისთვის კუჭის წვენის рН-ს გააჩნია გადამწყვეტი მნიშვნელობა.
ატაზანავირი: კვლევებმა აჩვენა, რომ ლანსოპრაზოლის (60 მგ დღე-ღამეში 1-ჯერ) გამოყენება 400 მგ ატაზანავირთან ერთად ჯანმრთელ მოხალისეებში იწვევდა ატაზანავირის ექსპოზიციის არსებითად შემცირებას (AUC და Сმах შემცირება შეადგენდა დაახლოებით 90%-ს). ლანტოროლი არ გამოიყენება ატაზანავირთან ერთად.
კეტოკონაზოლი და იტრაკონაზოლი: კეტოკონაზოლის და იტრაკონაზოლის შეწოვა კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან ძლიერდება მარილმჟავას არსებობისას. ლანსოპრაზოლის გამოყენებამ შეიძლება გამოიწვიოს კეტოკონაზოლისა და იტრაკონაზოლის სუბთერაპიული კონცენტრაციები, ამიტომ, თავიდან უნდა იქნას აცილებული მათი ერთობლივი გამოყენება.
დიგოქსინი: ლანსოპრაზოლის და დიგოქსინის ერთობლივმა გამოყენებამ შეიძლება გამოიწვიოს დიგოქსინის პლაზმური დონის მომატება. ამიტომ, აუცილებელია დიგოქსინის პლაზმური დონის კონტროლი და აუცილებლობისას, დიგოქსინის დოზის კორექცია ლანსოპრაზოლით თერაპიის დაწყებისას და დასრულებისას.
სამკურნალო საშუალებები, რომლებიც მეტაბოლიზდებიან Р450 ციტოქრომის მეშვეობით: ლანსოპრაზოლმა შეიძლება გაზარდოს იმ პრეპარატების კონცენტრაციები პლაზმაში, რომლებიც მეტაბოლიზდებიან ჩYP3A4-ით. რეკომენდებულია სიფრთხილის გამოჩენა ლანტოროლისა და ვიწრო თერაპიული ფანჯრის მქონე ამ პრეპარატების ერთდროული გამოყენებისას.
თეოფილინი: ლანსოპრაზოლი ამცირებს პლაზმაში თეოფილინის კონცენტრაციას, რამაც შეიძლება შეამციროს მოსალოდნელი კლინიკური ეფექტი. რეკომენდებულია სიფრთხილის გამოჩენა ამ პრეპარატების კომბინაციის გამოყენებისას.
ტაკროლიმუსი: ლანსოპრაზოლთან ერთად მიღება ზრდის ტაკროლიმუსის პლაზმურ კონცენტრაციას. ლანსოპრაზოლი ზრდის ტაკროლიმუსის საშუალო ექსპოზიციას 81%-მდე. რეკომენდებულია ტაკროლიმუსის კონცენტრაციის მონიტორინგი სისხლის პლაზმაში ლანსოპრაზოლთან ერთად გამოყენების დაწყებისას და დასრულებისას.
სამკურნალო საშუალებები, რომლებიც ტრანსპორტირდებიან P-გლიკოპროტეინით აღინიშნა ლანსოპრაზოლის მიერ ტრანსპორტული პროტეინის P-გლიკოპროტეინის (P-გპ) ინჰიბირება ინ ვიტრო. ამ ფაქტის კლინიკური მნიშვნელობა უცნობია.
ფლუვოქსამინი: აუცილებელია დოზის შემცირების საკითხის განხილვა ლანსოპრაზოლის გამოყენებისას CYP2C19 ინჰიბიტორთან ფლუვოქსამინთან ერთად. ლანსოპრაზოლის კონცენტრაცია პლაზმაში მატულობს 4-ჯერ.
CYP2C19 და CYP3A4 ფერმენტების ინდუქტორებმა, როგორიცაა რიფამპიცინი და კრაზანა (Hყპერიცუმ პერფორატუმ), შეიძლება მნიშვნელოვნად შეამცირონ ლანსოპრაზოლის კონცენტრაცია პლაზმაში.
სუკრალფატი/ანტაციდები: სუკრალფატმა/ანტაციდებმა შეიძლება შეამცირონ ლანსოპრაზოლის ბიოშეღწევადობა. ამგვარად, ლანტოროლის მიღება უნდა მოხდეს ამ პრეპარატების მიღებიდან 1 საათზე მეტი დროის გასვლის შემდეგ.
დადგენილია არ არის ლანსოპრაზოლის კლინიკურად მნიშვნელოვანი ურთიერთქმედებები არასატეროიდულ ანთების საწინააღმდეგო საშუალებებთან, თუმცა, ურთიერთქმედების ოფიციალური კვლევები ჩატარებული არ არის.
ჭარბი დოზირება
ადამიანებში ლანსოპრაზოლის ჭარბი დოზირების ეფექტი ცნობილი არ არის (თუმცა, მწვავე ტოქსიკურობა ნაკლებად მოსალოდნელია), ამიტომ შეუძლებელია მკურნალობის შესახებ ინსტრუქციების გაცემა. ამასთან ერთად, კვლევების მიხედვით 180 მგ-მდე სადღეღამისო პერორალურ დოზას და 90 მგ-მდე ინტრავენურად გამოყენებულ ლანსოპრაზოლს თან არ ახლდა სერიოზული არასახარბიელო ეფექტები.
ლანსოპრაზოლის ჭარბი დოზირების შესაძლო სიმპტომები იხილეთ პუნქტში “განსაკუთრებული მითითებები”.
თუ არსებობს ეჭვი ლანსოპრაზოლის ჭარბი დოზის გამოყენების შესახებ, აუცილებელია პაციენტის მდგომარეობის კონტროლი. ლანსოპრაზოლი უმნიშვნელოდ გამოიდევნება ჰემოდიალიზის გზით. აუცილებლობისას, რეკომენდებულია კუჭის დაცლა, გააქტიურებული ნახშირის გამოყენება და სიმპტომატური მკურნალობის ჩატარება.
გამოშვების ფორმა
მყარი ჟელატინის კაფსულები.
7 კაფსულა ბლისტერში.
2 ან 4 ბლისტერი ფურცელ-ჩანართთან ერთად მუყაოს კოლოფში.
შენახვის პირობები
ინახება ნესტისა და სინათლისაგან დაცულ ადგილას არაუმეტეს 25ºС-ზე.
ინახება ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას !
ვარგისიანობის ვადა
3 წელი წარმოების თარიღიდან.
არ გამოიყენება ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ.
აფთიაქიდან გაცემის წესი
ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი III, გაიცემა რეცეპტის გარეშე.
სად შევიძინოთ?