Plasmon

იხილეთ აფთიაქების ჩამონათვალი

ტორნაქსონი / TORNAXON

ტორნაქსონი (ცეფტრიაქსონი) 1 გ / 3,5 მლ ფხვნილი და გამხსნელი ინტრამუსკულარული საინექციო ხსნარის მოსამზადებლად;

 

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი:
ანტიბიოტიკი; სისტემური გამოყენების ბეტა-ლაქტამური ანტიბაქტერიული პრეპარატი. მესამე თაობის ცეფალოსპორინი.

 

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ბაქტერიის უჯრედში N-აცეტილგლუკოზამინისა და N-აცეტილმურეინის მჟავა ქმნიან დიმერს, რომლებიც ერთმანეთს უკავშირდებიან ამინომჟაური თანმიმდევრობებით ფერმენტ ტრანსპეპტიდაზას მეშვეობით. სწორედ ამ უკანასკნელზე მოქმედებს ცეფტრიაქსონის ბეტა-ლაქტამური რგოლი, იწვევს რა ბაქტერიის უჯრედის კედლის რღვევას და განაპირობებს პრეპარატის ბაქტერიციდულ მოქმედებას. ცეფტრიაქსონის მაქსიმალური კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში)აღინიშნება 2-3სთ-ის განმავლობაში 1გ პრეპარატის კუნთებში ერთჯერადი ინექციის შემდეგ და შეადგენს დაახლოებით 81მგ/ლ-ს. მრუდი “კონცენტრაცია-დრო”-ს ფართი სისხლის შრატში პრეპარატის კუნთებში და ვენაში ინექციის დროს ერთნაირია, რაც მეტყველებს იმაზე, რომ ცეფტრიაქსონის ბიოშეღწევადობა მისი კუნთებში ინექციების დროს შეადგენს 100%-ს ნახევრადგამოყოფის   პერიოდი T ½-8 saaTi.

პრეპარატი გამოიყოფა თირკმელებისა და ღვიძლის საშუალებით ( 60%/40%).

 

თერაპიული ჩვენებები და დოზირება:

• მენინგიტი (თავისა და ზურგის ტვინის გარსების ინფექცია);

• სეფსისი;

• მუცლის ღრუს ინფექციები (პერიტონიტი, სანაღვლე გზების და კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ინფექციები);

• ძვლების, სახსრების, რბილი ქსოვილების, კანის და ჭრილობების ინფექციები;

• ინფექციები ორგანიზმის დამცველობითი მექანიზმების დარღვევების მქონე პაციენტებში;

• თირკმელების და საშარდე გზების ინფექციები;

• სასუნთქი გზების ინფექციები (განსაკუთრებით პნევმონია, ყურის, ცხვირის და ყელის ინფექციები);

• სასქესო სისტემის ინფექციები, მათ შორის, გონორეა.

• ქირურგიული ინფექციების პროფილაქტიკა.

მოზრდილები და ბავშვები 12 წლის ზევით: რეკომენდებული დოზაა 1 გ ტორნაქსონი დღეში ერთხელ (ყოველ 24 საათში). ყველაზე მძიმე შემთხვევებში ან ზომიერად მგრძნობიარე ორგანიზმებით გამოწვეული ინფექციების დროს, დოზა შეიძლებაგაიზარდოს 4 გ-მდე ერთ ხსნარში. ახალშობილები (2 კვირამდე ასაკის): დღიური დოზაა 20-50 მგ/კგ სხეულის მასაზე ერთ შეყვანაზე; მათი ფერმენტული სისტემების მოუმწიფებლობის გამო, დოზამ 50 მგ/კგ-ს არ უნდა გადააჭარბოს (იხ. “განსაკუთრებული გაფრთხილებები”). ბავშვები (3 კვირიდან 12 წლამდე ასაკის): დღიური დოზა შეიძლება 20-80 მგ/კგ დიაპაზონში მერყეობდეს. 50 მგ/კგ-ის ტოლი ან უფრო მაღალი ინტრავენური დოზებისთვის რეკომენდებულია, სულ მცირე, 30 წუთიანი პერფუზია. 50 კგ-ზე მეტი წონის ბავშვებში გამოიყენება მოზრდილთა დოზა. ხანდაზმულები: ხანდაზმულებისთვის, მოზრდილთა დოზირების რეჟიმს კორექცია არ სჭირდება. მკურნალობის ხანგრძლივობა დამოკიდებულია ინფექციის მიმდინარეობაზე. ისევე როგორც სხვა ანტიბიოტიკებით თერაპიის შემთხვევაში, ტორნაქსონის გამოყენება უნდა გაგრძელდეს, სიმპტომების მოხსნის ან ბაქტერიის ერადიკაციის ნიშნების გამოვლენის შემდეგ 48-72 საათის მანძილზე მაინც. ქირურგიული ინფექციის პროფილაქტიკა: ოპერაციის შემდგომი ინფექციების პრევენციის მიზნით, ოპერაციამდე 1 საათით ადრე1 გ ი/მ ან 1-2 გ ი/ვ ერთჯერადი დოზა უნდა გაკეთდეს, კონკრეტული ოპერაციის ხასიათის და დაბინძურების რისკის მიხედვით.

ხსნარი ინტრამუსკულარული გამოყენებისთვის: ინტრამუსკულარული ინექციისთვის, ტორნაქსონი ი/მ გახსენით შესაბამის გამხსნელში (ლიდოკაინის 1% ხსნარი). 1 გ ტორნაქსონს – 3,5 მლ ლიდოკაინის 1% ხსნარი ახლავს თან. ამგვარად მიღებული ხსნარი ღრმად შეიყვანეთ დუნდულა კუნთში, ყოველ მომდევნო ინექციაზე კუნთების მონაცვლეობით. ლიდოკაინის შემცველი ხსნარი არ შეიყვანოთ ინტრავენური გზით.

ხსნარი ინტრავენური გამოყენებისთვის: ინტრავენური ინექციისთვის, ტორნაქსონი გახსენით საინექციო წყალიში. 1 გ ტორნაქსონი – 10 მლ საინექციო წყალი  და შეიყვანეთ უშუალოდ ვენაში 2-4 წუთის განმავლობაში.

ინტრავენური პერფუზია: ინტრავენური პერფუზიისთვის, ტორნაქსონი 2 გ გახსენით 40 მლ კალციუმის იონებისგან თავისუფალ საპერფუზიო ხსნარში (ფიზიოლოგიური ხსნარი, გლუკოზის 5% ან 10% ხსნარი, ლევულოზის 5% ხსნარი, 6% დექსტრანი გლუკოზის ხსნარი). პერფუზია, სულ მცირე, 30 წუთს უნდა გრძელდებოდეს. დაუშვებელია ტორნაქსონის ხსნარების შერევა სხვა ანტიმიკრობული საშუალებების შემცველ ხსნარებთან ან ზემოაღნიშნულისგან განსხვავებულ გამხსნელებში, შესაძლო შეუთავსებლობის გამო.

 

განსაკუთრებული მითითებები:

ორსულობა და ლაქტაცია:  ცეფტრიაქსონი გადის პლაცენტარულ ბარიერს. ადამიანებში ორსულობისას მისი უსაფრთხოება არ არის დადგენილი. ცხოველების რეპროდუქციულმა კვლევებმა არ გამოავლინა ემბრიოტოქსიურობის, ფეტოტოქსიურობის ან ტერატოგენობის ნიშნები, არც უარყოფითი ეფექტები მამრების ან მდედრების ნაყოფიერებაზე, მშობიარობაზე ან პერინატალურ და პოსტნატალურ განვითარებაზე. ემბრიოტოქსიურობა და ტერატოგენობა არც პრიმატებში გამოვლენილა. ცეფტრიაქსონის დაბალი კონცენტრაციები გადადის დედის რძეში. ამიტომ, მეძუძურ ქალებში ტორნაქსონის გამოყენებისას მნიშვნელოვანია სიფრთხილის დაცვა. ორსულებში, მეძუძურ დედებში და ჩვილებში ცეფტრიაქსონი გამოიყენება მხოლოდ აშკარა აუცილებლობის შემთხვევაში და ექიმის პირდაპირი მეთვალყურეობით.

დოზირება განსაკუთრებულ შემთხვევებში: თირკმლის ფუნქციის დარღვევა: პირებში, კრეატინინის კლირენსით > 10 მლ/წთ,დოზირება უცვლელია; ≤ 10 მლ/წთ კრეატინინის კლირენსის შემთხვევაში, პრეპარატის ერთჯერადი დღიური დოზა უნდა იყოს 2 გ-მდე. ღვიძლის ფუნქციის დარღვევა: ჩვეულებრივი დოზირება. თირკმლის და ღვიძლის ფუნქციის კომბინირებული დარღვევა: საჭიროა ცეფტრიაქსონის პლაზმური კონცენტრაციის კონტროლი. დღენაკლული ახალშობილები: მაქსიმალური დღიური დოზა 50 მგ/კგ.

 

გვერდითი  ეფექტები
სხვა ცეფალოსპორინების მსგავსად, ტორნაქსონით მკურნალობის განამვლობაში შეიძლება შემდეგი გვერდითი ეფექტები განვითარდეს: თხელი განავალი, დიარეა, გულისრევა, ღებინება, სტომატიტი, ალერგიული დერმატიტი, ქავილი, ჭინჭრის ციება და შეშუპება,  თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა. სიფრთხილის ზომები: ანაფილაქსიური შოკი, ორსულობა (განსაკუთრებით პირველი ტრიმესტრი), ლაქტაცია, ახალშობილთა ბილირუბინემია. 

 

უკუჩვენებები:
მომატებული მგრძნობელობა ცეფალოსპორინების ან ლიდოკაინის მიმართ. 

 

 

გაიცემა რეცეპტით.

 

სად შევიძინოთ?