Plasmon

იხილეთ აფთიაქების ჩამონათვალი

აზითრომიცინი ნეო / Azithromycin Neo
შემადგენლობა 

ერთი კაფსულა შეიცავს აქტიური ნივთიერების - აზითრომიცინის 250მგ-ს ან 500მგ-ს.

ფარმაკოლოგიური თვისებები
აზითრომიცინი წარმოადგენს მაკროლიდების ჯგუფის ფართო სპექტრის მოქმედების მქონე ანტიბიოტიკს. აზითრომიცინის მიმართ მგრძნობიარეა გრამდადებითი და გრამუარყოფითი ბაქტერიები: Staphylococcus aureus, Streptococcus pneumoniae, Streptococcus pyogenes, Haemophilus influenzae, H. parainfluenzae, Moraxella catarrhalis, Bacteroides fragilis, Escherichia coli, Bordetella pertussis, B. parapertussis, Borrelia burgdorferi, Hemophilus ducreyi, Neisseri gonorrhoeae, Chlamydia trachomatis; პრეპარატი აქტიურია ასევე Legionella pneumophila, mycoplasma pneumoniae, Treponema pallidum,Toxoplasma gondii – ის მიმართ.

ფარმაკოკინეტიკა
პრეპარატი კარგად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან და სწრაფად ნაწილდება ქსოვილებსა და ორგანოებში. საკვების მიღება ამცირებს აზითრომიცინის აბსორბციას, ამიტომ პრეპარატის მიღება ხდება კვებამდე 1 სთ-ით ადრე ან კვებიდან 2 სთ-ის შემდეგ. აზითრომიცინის ბიოშეღწევადობაა 37%, 500მგ-ის შიგნით მიღებისას ჩმახ შეადგენს 0,41მგ/კგ. ინფექციის კერაში აზითრომიცინის კონცენტრაცია 24-34%-ით აღემატება ჯანმრთელ ქსოვილებში მის კონცენტრაციას. 
აზითრომიცინის 35% დემეთილირების გზით მეტაბოლიზდება ღვიძლში, 59%-ზე მეტი უცვლელი სახით გამოიყოფა ნაღველთან ერთად, 4,5%-მდე - კი შარდთან ერთად. ანთებით კერაში აზითრომიცინის ბაქტერიციდული კონცენტრაციის შენარჩუნება ხდება უკანასკნელი დოზის მიღებიდან 5-7 დღის განმავლობაში.

ჩვენებები
აზითრომიცინისადმი მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებით გამოწვეული ინფექციურ - ანთებითი დაავადებები:
• სასუნთქი სისტემის ინფექციები (ბრონქიტი, ბაქტერიული და ატიპიური პნევმონია); 
• ყელ-ყურ-ცხვირის ინფექციები (ანგინა, სინუსიტი, ტონზილიტი, ფარინგიტი, შუა ყურის ანთება);
• კანისა და რბილი ქსოვილების ინფექციები (წითელი ქარი, იმპეტიგო, მეორადად ინფიცირებული დერმატოზები);
• უროგენიტალური ტრაქტის ინფექციები (გაურთულებელი ქლამიდიური ინფექცია, ურეთრიტი, ცერვიციტი, სქესობრივი გზით გადამდები არაგონოკოკური ინფექციები);
• ლაიმას დაავადება (ბორელიოზი);
• Helicobacter piroli – სთან დაკავშირებული კუჭისა და თორმეტგოჯა ნაწლავის დაავადებები.

მიღების წესები და დოზები
მიიღება პერორალურად. პრეპარატი ინიშნება დღეში ერთჯერQკვებამდე 1 სთ-ით ადრე ან საკვების მიღებიდან 2 სთ-ის შემდეგ. 
დოზის დადგენა ხდება ინდივიდუალურად დაავადების სიმძიმიდან გამომდინარე:
მოზრდილებში: 250 - 1000მგ 1-ჯერ დღე-ღამეში.
ბავშვებში: 4-10 მგ/კგ 1-ჯერ დღე-ღამეში. 
მიღების ხანგრძლივობა 2-5 დღე. ბავშვებში დოზის კორელაცია ხდება წონის გათვალისწინებით.
მოზრდილებში სასუნთქი სისტემის, კანისა და რბილი ქსოვილების ინფექციების დროს ინიშნება:
500მგ 1-ჯერ დღეში სამი დღის განმავლობაში, ან პირველ დღეს – 500მგ, II დღიდან V დღემდე - 250მგ (თერაპიული კურსი – 1,5გ).
12 წელზე უფროსი ასაკის ბავშვებში ინიშნება 10მგკგ დღეში 1-ჯერ სამი დღის განმავლობაში, ან პირველ დღეს 10 მგკგ, შემდეგ 4 Dდღე 5-10მგკგ დღეში 1-ჯერ (კურსის დოზა 30მგკგ). 
უროგენიტალური ტრაქტის მწვავე ინფექციების დროს: ერთჯერადად 1გ.
Chlamidia trachomatis –ით გამოწვეული გართულებული, ხანგრძლივად მიმდინარე ურეთრიტის, ცერვიციტის დროს: ინიშნება 1გ 1-ჯერ დღეში 7 დღიანი ინტერვალებით I-VII-XIV დღეს (თერაპიული კურსი მოიცავს სულ 3გ-ს). 
ლაიმას დაავადების დროს: პირველ დღეს ინიშნება 1გ ერთ მიღებაზე, II დღიდან V დღემდე - 500მგ მიღებაზე (თერაპიული კურსი მოიცავს სულ 3გ-ს). 
ქრონიკული გარდამავალი ერითემა: ბავშვები – პრეპარატის ჯამური დოზა შეადგენს 60მგ/კგ დღეში ერთჯერ. I დღეს – 20მგ/კგ და II-დან V დღემდე – 10მგ/კგ. მოზრდილებში – პირველ დღეს ინიშნება 1გ ერთ მიღებაზე (დღეში ერთჯერ), II დღიდან V დღემდე - 500მგ დღეში 1 - ჯერ (თერაპიული კურსი მოიცავს სულ 3გ-ს).

გვერდითი მოვლენები
იშვიათად - გამონაყარი, გულისრევა, ღებინება, ფაღარათი, ტკივილი ეპიგასტრიუმის არეში, მეტეორიზმი. გვერდითი ეფექტები შექცევადია და მკურნალობის კურსის დასრულებისას ან პრეპარატის მოხსნის შემდეგ ქრება.

უკუჩვენება
• მომატებული მგრძნობელობა მაკროლიდების ჯგუფის ანტიბიოტიკებისადმი. 
• ღვიძლის ან /და თირკმლის ფუნქციის მძიმე დარღვევები;

ორსულობა და ლაქტაცია
აზითრომიცინი აღწევს პლაცენტაში. პრეპარატი გამოიყენება მხოლოდ იმ შემთხვევაში, როცა მოსალოდნელი თერაპიული ეფექტი დედისთვის აჭარბებს ნაყოფისთვის მოსალოდნელ რისკს. პრეპარატის გამოყენების აუცილებლობის შემთხვევში ლაქტაციის პერიოდში უნდა შეწყდეს ძუძუთი კვება.

განსაკუთრებული მითითებები
არ შეიძლება პრეპარატის მიღება საკვებთან ერთად. ანტაციდებთან ერთად მიღებისასAაუცილებელია 2სთ-იანი ინტერვალის დაცვა. დოზის გამოტოვების შემთხვევაში გამოტოვებული დოზა მიიღება დაუყოვნებლივ, მომდევნო დოზა კი - 24სთ-იანი ინტერვალის დაცვით. 
მკურნალობის შემდეგ ზოგიერთ პაციენტში შეიძლება შენარჩუნდეს მომატებული მგრძნობელობის რეაქციები, რაც საჭიროებს სპეციფიურ მკურნალობას ექიმის მეთვალყურეობის ქვეშ.
გავლენა ავტოტრანსპორტისა და მექანიზმების მართვის უნარზე:
,,აზითრომიცინი ნეო’’ არ ახდენს გავლენასAავტოტრანსპორტისა და მექანიზმების მართვის უნარზე.

ჭარბი დოზირება
დოზის გადაჭარბებისას შეიძლება განვითარდეს ძლიერი გულისრევა, ღებინება, დიარეა, სმენის დროებითი დაკარგვა. 
მკურნალობა: დოზის გადაჭარბებისას საჭიროა კუჭის ამორეცხვა. მკურნალობა სიმპტომურია.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება
ანტაციდები, ეთანოლი და საკვები ,,აზითრომიცინ ნეო’’-სთან ერთად მიღებისას ანელებს და ამცირებს მის აბსორბციას.
ვარფარინის და ,,აზითრომიცინი ნეო’’-ს ერთდროულად დანიშვნისას მაკროლიდების და ვარფარინის ურთიერთქმედებამ შესაძლოა გააძლიეროს ანტიკოაგულაციური ეფექტი, ამიტომ აუცილებელია პაციენტებში პროთრომბინის დონის კონტროლი.
,,აზითრომიცინი ნეო’’ ზრდის დიგოქსინის კონცენტრაციას ნაწლავური ფლორის ზემოქმედებით მისი ინაქტივაციის შესუსტების გამო.
ერგოტამინის და დიჰიდროერგოტამინის ,,აზითრომიცინ ნეო’’-სთან ერთად მიღებისას ძლიერდება მათი ტოქსიკური ზემოქმედება.
ლინკოზამიდები ასუსტებენ, ხოლო ტეტრაციკლინი და ქლორამფენიკოლი კი აძლიერებს ,,აზითრომიცინი ნეო’’-ს ეფექტურობას, ფარმაცევტულად შეუთავსებელია ჰეპარინთან.

შენახვის პირობები და ვადები
ინახება მშრალ, სინათლისაგან დაცულ და ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილზე, 15-25°C ტემპერატურის პირობებში. 
ვიზუალური დათვალიერების შედეგად აღმოჩენილი დეფექტების შემთხვევაში პრეპარატის მიღება დაუშვებელია!
ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი.

აფთიაქში გაცემის წესი
ფარმაცევტული პროდუქტის II ჯგუფი – (გაცემის რეჟიმი: რეცეპტით).

სად შევიძინოთ?