Plasmon
ფერუმ ლეკი / Ferrum Lek


გამოშვების ფორმა
ხსნარი ინტრამუსკულარული შეყვანისთვის
100 მგ/2 მლ

აღწერილობა
ყავისფერი არაგამჭვირვალე ხსნარი

შემადგენლობა
თითოეული ამპულა (2 მლ) შეიცავს 100 მგ რკინას დექსტრანსა და რკინის ჰიდროქსიდის (III) კომპლექსური ნაერთის სახით.
დამატებითი ნივთიერებები: ჰიდროქსიდ ნატრიუმი და ქლორ-წყალბადის მჟავა (პH-ის რეგულირებისთვის), საინექციო წყალი.

ფარმაკოლოგიური ჯგუფი
ანტიანემიური საშუალებები. საშუალებები სამვალენტიანი რკინის საფუძველზე პარენტერალური შეყვანისთვის. ათქ კოდი: В03АС.

ფარმაკოლოგიური თვისებები
ფარმაკოდინამიკური თვისებები
ინტრამუსკულარული შეყვანის შემდეგ რკინის ჰიდროქსიდის (III) ნაწილი გროვდება ღვიძლის მიტოქონდრიებში წარმოქმნილი ფერიტინის სახით. ფერიტინი შედგება ცილოვანი გარსის – აპოფერიტინისგან, რომელშიც რკინა არის რკინის ჟანგის ფოსფატის ჰიდრატირებული მიცელების ფორმით.
პლაზმაში რკინის გადაადგილება ხორციელდება ღვიძლში სინთეზირებული ტრანსფერინის ბეტა-გლობულინის მეშვეობით. ტრანსფერინის თითოეული მოლეკულა აკავშირებს რკინის ორ ატომს. რკინა ტრანსფერინთან კომპლექსში გადაიტანება ორგანიზმის უჯრედებთან, სადაც ის გამოიყენება ჰემოგლობინის, მიოგლობინის და ზოგიერთი ფერმენტების სინთეზისთვის. ტრასფერინი ასევე ირიბად მონაწილეობს ინფექციების წინააღმდეგ ორგანიზმის დაცვაში.
რკინის ჰიდროქსიდთან (III) დექსტრანის კოპლექსური ნაერთის პარენტერალური შეყვანის შემდეგ ჰემოგლობინის კონცენტრაცია უფრო სწრაფად იზრდება, ვიდრე რკინის მარილების (II) შინაგანად მიღების შემდეგ, მიუხედავად იმისა, რომ რკინის ათვისების კინეტიკა დამოკიდებული არ არის მისი შეყვანის მეთოდზე. რკინის ჰიდროქსიდთან (III) დექსტრანის კომპლექსი საკმაოდ მაღალია ზომით და ამიტომ არ გამოიყოფა თირკმელებით. წარმოქმნილი კომპლექსური ნაერთი სტაბილურია და ფიზიოლოგიურ პირობებში არ გამოყოფს რკინის იონებს. რკინა პოლინუკლერულ ბირთვებში შებოჭილია სტრუქტურის სახით, რომელიც მისი ანალოგიურია ფერიტინის შემთხვევაში ფიზიოლოგიურ პირობებში.
არსებული მონაცემები ადასტურებენ თვალსაზრისს იმის შესახებ, რომ ფერუმ ლეკი უზრუნველყოფს ისეთივე ფიზიოლოგიურ ცვლილებებს, როგორიც აღინიშნება რკინის ბუნებრივი შეწოვისას.

ფარმაკოკინეტიკური თვისებები
ინტრამუსკულარული შეყვანის შემდეგ რკინის ჰიდროქსიდთან (III) დექსტრანის კოპლექსური ნაერთი აბსორბირდება ძირითადად ლიმფურ სისტემაში და აღწევს ცირკულირებადი სისხლის სისეტმაში 3 დღე-ღამის შემდეგ. ბიოშეღწევადობის შესახებ მონაცემების არარებობის მიუხედავად, ცნობილია, რომ რკინის ჰიდროქსიდთან (III) ინტრამუსკულარულად შეყვანილი დექსტრანის კომპლექსური ნაერთის შედარებით უმეტესი ნაწილი არ აბსორბირდება კუნთოვან ქსოვილში ხანგრძლივი დროის შემდეგაც კი. რკინის ჰიდროქსიდთან (III) დექსტრანის კომპლექსური ნაერთის ნახევარგამოყოფის ბიოლოგიური პერიოდი 3-4 დღე-ღამეს შეადგენს.
რკინის ჰიდროქსიდთან (III) დექსტრანის მაკრომოლეკულური კომპლექსის მიტაცება ხდება რეტიკულოენდოტელიალური სისტემის მიერ და იშლება კომპონენტებად – რკინა და დექსტრანი. რკინა შემდეგ შებოჭილი ხდება ფერიტინთან და ნაკლებად – ტრანსფერინთან. შემდეგ ეს რკინა გამოიყენება ძვლის ტვინში ჰემოგლობინის სინთეზისთვის, ანუ მონაწილეობას იღებს ერითროპოეზში.
დექსტრანი ან განიცდის მეტაბოლიზმს, ან გამოიყოფა.
რკინა გამოიყოფა უმნიშვნელო რაოდენობით.

ჩვენებები
რკინადეფიციტური მდგომარეობების ყველა ფორმის მკურნალობა, თუ რკინის პერორალური პრეპარატები არაეფექტურია და/ან არ გადაიტანება პაციენტების მიერ.

უკუჩვენებები
ჰიპერმგრძნობელობა მოქმედი ნივთიერების, მოცემული პრეპარატის ან მისი ნებისმიერი დამხმარე ნივთიერების მიმართ.
ცნობილი მძიმე ჰიპერმგრძნობელობა რკინის სხვა პარენტერალური პრეპარატების მიმართ.
ანემია, რომელიც არ არის გამოწვეული რკინის დეფიციტით (მაგალითად, ჰემოლიზური ანემია).
რკინით გადატვირთვა ან რკინის უტილიზაციის დარღვევები (მაგალითად, ჰემოქრომატოზი, ჰემოსიდეროზი);

განსაკუთრებული მითითებები და სიფრთხილის ზომები
რკინის პრეპარატის პარენტერალურ შეყვანას შეუძლია გამოიწვიოს ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციები, მათ შორის, მძიმე და პოტენციურად ლეტალური ანაფილაქსიური/ანაფილაქტოიდური რეაქციები. არსებობს შეტყობინებები ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციების წარმოქმნის შესახებ რკინის პარენტერალური კომპლექსების შეყვანების შემდეგ, რომლებიც ადრე გართულებების გარეშე მიმდინარეობდა.
ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციების წარმოქმნის რისკი იზრდება პაციენტებში ცნობილი ალერგიით, წამლისმიერი ალერგიის, მძიმე ასთმის, ეგზემის ან ანამნეზში ატოპიური ალერგიის სხვა გამოვლინებების ჩათვლით. ასევე რკინის კომპლექსების პარენტერალური გამოყენებისას ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციების წარმოქმნის რისკი იზრდება იმუნური ან ანთებითი დაავადებების მქონე პაციენტებში (მაგალითად, სისტემური წითელი მგლურა, რევმატოიდული ართრიტი).
აღნიშნული პრეპარატი უნდა შეყვანილი იქნას მხოლოდ პერსონალის არსებობისას, რომელიც მომზადებულია ანაფილაქსიური რეაქციების გამოსავლენად და გადაუდებელი დახმარების გასაწევად, პირობებში, სადაც არსებობს სრული რეანიმაციული აღჭურვილობა. თითოეული პაციენტის შემთხვევაში გვერდითი რეაქციები უნდა იქნას შეფასებული, სულ მცირე, 30 წუთის განმავლობაში პრეპარატის თითოეული შეყვანის შემდეგ. თუ პრეპარატის გამოყენებისას წარმოიქმნება ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციები ან აუტანლობის ნიშნები, მკურნალობა უნდა დაუყოვნებლივ შეწყდეს. უნდა ხელმისაწვდომი იყოს საშუალებები გულ-ფილტვის რეანიმაციისთვის და აღჭურვილობა ანაფილაქსიურ/ანაფილაქტოიდურ რეაქციებთან ბრძოლისთვის, ადრენალინის საინექციო ხსნარის 1:1000 ჩათვლით. აუცილებლობისას უნდა დამატებით იქნას გამოყენებული ანტიჰისტამინური პრეპარატები და/ან კორტიკოსტეროიდები.
პაციენტებისთვის ღვიძლის ფუნქციის დარღვევით რკინის პარენტერალური შეყვანა შეიძლება განხორციელდეს მხოლოდ რისკი/სარგებლიანობის საგულდაგულო შეფასების შემდეგ. ხოლო ღვიძლის ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტებში, სადაც გამომწვევ ფაქტორს წარმოადგენს რკინის გადატვირთვა, კერძოდ გვიანი კანის პორფირიისას, უნდა მოერიდოთ მას. რკინით გადატვირთვის თავიდან ასაცილებლად რეკომენდებულია მისი შემცველობის საგულდაგულო გაკონტროლება.
რკინის პარენტერალური შეყვანა უნდა ჩატარებული იქნას სიფრთხილით მწვავე ან ქრონიკული ინფექციებისას. ბაქტერიემიისას აღნიშნული პრეპარატი უნდა მოიხსნას. ქრონიკული ინფექციის მქონე პაციენტებში აუცილებელია სარგებლიანობა/რისკის თანაფარდობის შეფარდება, იმის გათვალისწინებით, რომ პაციენტების აღნიშნულ კატეგორიაში ერითროპოეზი დათრგუნულია.
გამოცდილების არარსებობის გამო რეკომენდებული არ არის ფერუმ ლეკის ინტრამუსკულარული ინექციების გამოყენება 4 თვემდე ასაკის ბავშვებში.

ორსულობა და ლაქტაცია
ადექვატური და კარგად კონტროლირებადი გამოკვლევები ორსულ ქალებში რკინის პარენტერალური პრეპარატების გამოყენებასთან დაკავშირებით არ ჩატარებულა. შესაბამისად, ორსულობის დროს მათი გამოყენების წინ აუცილებელია რისკი/სარგებლიანობის საგულდაგულო შეფასება. აღნიშნული პრეპარატი ორსულობის დროს შეიძლება გამოყენებული იქნას მხოლოდ უპირობო აუცილებლობისას (იხ. `განსაკუთრებული მითითებები და უსაფრთხოების ზომები~).
რკინადეფიციტური ანემია, რომელიც წარმოიქმნა ორსულობის პირველ ტრიმესტრში, უმეტეს შემთხვევაში ექვემდებარება მკურნალობას შინაგანად მისაღები რკინის პრეპარატებით. რკინის პარენტერალური პრეპარატებით მკურნალობა უნდა შეიზღუდოს ორსულობის მეორე და მესამე ტრიმესტრებით, თუ სარგებლიანობა მათი გამოყენების შედეგად აჭარბებს პოტენციურ რისკს როგორც დედისთვის, ასევე ნაყოფისთვის.
უცნობია, აღწევს თუ არა რკინის პარენტერალური პრეპარატები დედის რძეში, ამიტომ აღნიშნული პრეპარატის გამოყენება ძუძუთი კვების დროს არ არის სასურველი. 

ზეგავლენა სატრანსპორტო საშუალებებით და მექანიზმებით მართვის უნარზე
თუ აღნიშნული პრეპარატის გამოყენების შემდეგ ჩნდება ისეთი სიმპტომები, როგორიცაა თავბრუსხვევა, პაციენტი არ უნდა მართავდეს სატრანსპორტო საშუალებებს ან იმუშაოს მექანიზმებთან მათ სრულ გაქრობამდე.

სხვა სამკურნალწამლო საშუალებებთან ურთიერთქმედება
აღნიშნული პრეპარატი არ უნდა დაინიშნოს შინაგანად მისაღები რკინის პრეპარატებთან ერთად, რადგანაც ამ უკანასკნელების შეწოვა შემცირებული იქნება. შინაგანად მისაღები რკინის პრეპარატებით თერაპია უნდა დაიწყოს არაუადრეს 5 დღის რკინის უკანასკნელი პარენტერალური შეყვანის შემდეგ.

გამოყენების წესი და დოზები
აღნიშნული პრეპარატის თითოეული შეყვანის დროს და მას შემდეგ უნდა საგულდაგულოდ გაკონტროლდეს ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციების ნიშნები და სიმპტომები.
აღნიშნული პრეპარატი უნდა შეყვანილი იქნას მხოლოდ პერსონალის მიერ, რომელიც მომზადებულია ანაფილაქსიური რეაქციების გამოსავლენად და გადაუდებელი დახმარების გასაწევად, იმ პირობებში, სადაც არსებობს სარეანიმაციო ღონისძიებების გაწევის შესაძლებლობა. აუცილებელია გვერდითი რეაქციების შეფასება, სულ მცირე, 30 წუთის განმავლობაში პრეპარატის თითოეული შეყვანის შემდეგ.
აღნიშნული პრეპარატი უნდა შეყვანილი იქნას მხოლოდ ინტრამუსკულარულად. მისი გამოყენება შეუძლებელია ინტრავენური შეყვანისთვის არც ინექციების, და არც ინფუზიების სახით.

დოზის გაანგარიშება
რკინის აღდგენა რკინადეფიციტური ანემიისას
ფერუმ ლეკის დოზების შერჩევა უნდა მოხდეს ინდივიდუალურად რკინის საერთო დეფიციტის შესაბამისად, რომელიც გამოიანგარიშება შემდეგი ფორმულით:
რკინის საერთო დეფიციტი (მგ) = სხეულის მასა (კგ) X (ჰემოგლობინის სამიზნე დონე (გ/ლ) – ჰემოგლობინის ფაქტიური დონე (გ/ლ)) X 0,24* + დეპონირებული რკინა (მგ)
სხეულის მასა 35 კგ-მდე: ჰემოგლობინის სამიზნე დონე = 130 გ/ლ და დეპონირებული რკინა = 15 მგ/კგ სხეულის მასაზე
სხეულის მასა 35 კგ-ზე ზემოთ: ჰემოგლობინის სამიზნე დონე = 150 გ/ლ და დეპონირებული რკინა = 500 მგ
* კოეფიციენტი 0,24 = 0,0034 X 0,07 X 1000
(რკინის შემცველობა ჰემოგლობინში = 0,34%; სისხლის საერთო მოცულობა = 7% სხეულის მასაზე; კოეფიციენტი 1000 = გადაყვანა გრამებიდან მილიგრამებში).
ჰემოგლობინის სამიზნე დონე = 130 გ/ლ და დეპონირებული რკინა = 15 მგ/კგ სხეულის მასაზე
მაგალითი:
პაციენტის სხეულის მასა: 70 კგ
ჰემოგლობინის ფაქტიური დონე: 80 გ/ლ
რკინის საერთო დეფიციტი = 70 X (150 - 80) X 0,24 + 500 = 1700 მგ რკინა
ფერუმ ლეკის ამპულების საერთო რაოდენობა, რომელთა შეყვანა აუცილებელია = რკინის საერთო დეფიციტი (მგ) / 100 მგ
ცხრილი: ფერუმ ლეკის ამპულების საერთო რიცხვის გაანგარიშება, რომელთა შეყვანა აუცილებელია, ჰემოგლობინის ფაქტიური დონის და სხეულის მასის საფუძველზე

სხეულის მასა (კგ)

ფერუმ ლეკის ამპულების საერთო რაოდენობა, რომელიც შესაყვანია

Hb 60 გ/ლ

Hb 75 60 გ/ლ

Hb 90 60 გ/ლ

Hb 105 60 გ/ლ

5

1.5

1.5

1.5

1.0

10

3.0

3.0

2.5

2.0

15

5.0

4.5

3.5

3.0

20

6.5

5.5

5.0

4.0

25

8.0

7.0

6.0

5.5

30

9.5

8.5

7.5

6.5

35

12.5

11.5

10.0

9.0

40

13.5

12.0

11.0

9.5

45

15.0

13.0

11.5

10.0

50

16.0

14.0

12.0

10.5

55

17.0

15.0

13.0

11.0

60

18.0

16.0

13.5

11.5

65

19.0

16.5

14.5

12.0

70

20.0

17.5

15.0

12.5

75

21.0

18.5

16.0

13.0

80

22.5

19.5

16.5

13.5

85

23.5

20.5

17.0

14.0

90

24.5

21.5

18.0

14.5

თუ ფერუმ ლეკის შესაყვანი ამპულების საერთო რაოდენობა აჭარბებს მაქსიმალურ სადღეღამისო დოზას, აუცილებელია მისი განაწილება რამოდენიმე დღეზე (იხილეთ `მაქსიმალური სადღეღამისო დოზები~ და `გამოყენების/  შეყვანის ინსტრუქციები~).
თუ ფერუმ ლეკის შეყვანის დაწყებიდან 1-2 კვირის შემდეგ ჰემატოლოგიური პარამეტრები არ იცვლება, რეკომენდირებულია დასმული დიაგნოზის დაზუსტება.
საერთო დოზის გაანგარიშება სისხლის დაკარგვის შედეგად რკინის ანაზღაურებისთვის.
პოსტჰემორაგიული რკინა-დეფიციტის კომპენსაციისთვის ფერუმ ლეკის ამპულების საჭირო რაოდენობა გაანგარიშება ხდება შემდეგი ფორმულით:
თუ დაკარგული სისხლის მოცულობა ცნობილია: ინტრამუსკულარულად 200 მგ-ის შეყვანა (ფერუმ ლეკის 2 ამპულა) იწვევს ჰემოგლობინის დონის ზრდას, რომელიც სისხლის 1 ერთეულის ექვივალენტურია (400 მლ სისხლი 150 გ/ლ ჰემოგლობინის შემადგენლობით).
რკინა, რომელიც აღსადგენია (მგ) = სისხლის დაკარგული ერთეულების რაოდენობა X 200 ან ფერუმ ლეკის ამპულების აუცილებელი რაოდენობა = სისხლის დაკარგული ერთეულების რაოდენობა X 2;
თუ ცნობილია ჰემოგლობინის შემცირებული დონე, გამოიყენეთ შემდეგი ფორმულა იმის გათვალისწინებით, რომ დეპონირებული რკინა არ ექვემდებარება აღდგენას.
რკინა, რომელიც ექვემდებარება აღდგენას (მგ) = სხეულის მასა (კგ) X (ჰემო-გლობინის სამიზნე დონე (გ/ლ) – ჰემოგლობინის ფაქტიური დონე (გ/ლ)) X 0,24.
პაციენტისთვის, რომლის სხეულის მასა 60 კგ-ია და ჰემოგლობინის დეფიციტი შეადგენს 10 გ/ლ უნდა შეყვანილ იქნას 150 მგ რკინა, რომელიც შეადგენს ფერუმ ლეკის 1 1/2½ ამპულას.
ნორმალური დოზები:
ბავშვები: ფერუმ ლეკის 0,06 მლ/სხეულის მასის კგ/დღე-ღამე (3 მგ რკინა/კგ/დღე-ღამე).
მოზრდილი და ხანდაზმული პაციენტები: ფერუმ ლეკის 1-2 ამპულა (100-200 მგ რკინა), ჰემოგლობინის დონიდან გამომდინარე.
მაქსიმალური სადღეღამისო დოზები:
ბავშვები: ფერუმ ლეკის 0,14 მლ/სხეულის მასის კგ/დღე-ღამე (რკინის 7 მგ/კგ/დღე-ღამე).
მოზრდილები: 4 მლ/ (2 ამპულა) ფერუმ ლეკი.

გამოყენების და შეყვანის მითითებები

ამპულების არასწორმა შენახვამ შესაძლებელია გამოიწვიოს ნალექის დადება. ამპულის გამოყენების წინ საჭიროა მისი ყურადღებით დათვალიერება. შესაძლებელია მხოლოდ იმ ამპულების გამოყენება, რომლებიც შეიცავენ ერთგვაროვან ხსნარს ნალექის გარეშე.

ამპულებში ნალექის დადებისა ან შენახვის ვადის ამოწურვის თანავე, ისინი ექვემდებარება განადგურებას.

გახსნილი ამუპლა ექვემდებარება დაუყოვნლებივ გამოყენებას.

ფერუმ ლეკის ამპულის შიგთავსის შერევა სხვა სამკურნალწამლო საშუალებებთან დაუშვებელია.

ტკივილისა და კანის ფერის შეცვლის თავიდან აცილებისთვის ძალიან მნიშვნელოვანია პრეპარატის ინტრავენური ინექციების შეყვანა ფრთხილად და სწორად. ფერუმ ლეკის ინექცია შეიყვანება მხოლოდ ინტრამუსკულარულად (ინტრავენურად – არავითარ შემთხვევაში!) დღეგამოშვებით, ღრმად, დუნდულის კუნთში, მარჯვენა და მარცხენაში (რიგ-რიგობით).

ფერუმ ლეკის ინტრავენური ინექციები ტარდება დუნდულის კუნთის ზედა გარეთა კვანდრანტში. ნემსის მინიმალური სიგრძე მოზრდილებისთვის – 50 მმ, პაციენტებისთვის სხეულის ჭარბი წონით – 80-100 მმ, ბავშვებისთვის – 32 მმ. ინექციის წინ უნდა მოხდეს კანის დეზინფექცია და გადაადგილება 2 სმ ქვემოთ   ინექციის შემდეგ წამლის გამოსვლის შესამცირებლად. ინექციის შემდეგ კანი თავისუფლდება და ინექციის ადგილს აკავებენ ზეწოლის ქვეშ 1 წუთის განმავლობაში. 

ჭარბი დოზირება
დოზის გადაჭარბებას შეუძლია გამოიწვიოს რკინით მწვავე გადატვირთვა, რომელიც შეიძლება გამოვლინდეს ჰემოსიდეროზის სახით. აუცილებლობისას ჭარბი დოზირების მკურნალობა უნდა განხორციელდეს პრეპარატებით, რომლებიც რკინასთან ხელატურ ნაერთებს წარმოქმნიან. 

გვერდითი მოქმედება
დარღვევები იმუნური სისტემის მხრიდან
ანაფილაქტოიდური რეაქციები, მათ შორის ქოშინი, ჭინჭრის ციება, გამონაყარი, ქავილი, გულისრევა და შეციება.
მწვავე მძიმე ანაფილაქტოიდური რეაქციები (სუნთქვის მოულოდნელი გართულება და/ან მწვავე გულსისხლძარღვოვანი უკმარისობა); არსებობს შეტყობინებები ლეტალური გამოსავლების შესახებ.
აღწერილია მძიმე გადავადებული რეაქციები, რომლებისთვისაც დამახასიათებელია ართრალგია, მიალგია და ზოგჯერ ციებ-ცხელება.
დარღვევები ნერვული სისტემის მხრიდან
გონების დაკარგვა, კრუნჩხვები, თავის ტკივილი, პარესთეზია, გემოს ტრანზიტორული დამახინჯებები.
დარღვევები გულის მხრიდან
არითმია, ტაქიკარდია, ძლიერი გულისცემა.
დარღვევები სისხლძარღვების მხრიდან
არტერიული ჰიპოტენზია, ჰიპერტენზია.
დარღვევები სუნთქვის სისტემის, გულმკერდის და შუასაყრის მხრიდან
ბრონქოსპაზმი, ქოშინი.
დარღვევები კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრიდან
გულისრევა, ღებინება, მუცლის ტკივილი, დიარეა.
დარღვევები კანის და კანქვეშა ქსოვილების მხრიდან
ქავილი, ჭინრჭის ციება, ანგიონევროზული შეშუპება, ოფლიანობა.
დარღვევები კუნთ-ჩონჩხოვანი სისეტემის და შემაერთებელი ქსოვილის მხრიდან
კუნთოვანი სპაზმები, მიალგია, ართრალგია.
დარღვევები თირკმელების და შარდგამომყოფი გზების მხრიდან
ქრომატურია.
საერთო დარღვევები და დარღვევები შეყვანის ადგილას
ციებ-ცხელება, შეციება, შეწითლება, ტკივილი გულმკერდის არეში, შებოჭილობის გრძნობა, დაღლილობა, დარღვევები შეყვანის ადგილას, როგორიცაა ზედაპირული ფლებიტი, წვა, შეშუპებულობა.
ინტრამუსკულარული შეყვანისას აღინიშნება ისეთი ადგილობრივი გართულებები, როგორიცაა კანის შეფერილობა, სისხლდენა, ასეპტიკური აბსცესების ფორმირება, ქსოვილების ნეკროზი ან ატროფია და ტკივილი.

შენახვის პირობები
შეინახეთ არაუმეტეს 250C ტემპერატურაზე.
არ გაყინოთ.
შეინახეთ ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა
მითითებულია შეფუთვაზე.
არ გამოიყენება ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ.

გაცემის პირობები
გაიცემა რეცეპტით. მხოლოდ სტაციონარის პირობებში გამოყენებისთვის.

გამოშვების ფორმა
ხსნარი ინტრამუსკულარული შეყვანისთვის ამპულებში (2 მლ, 5 მლ და 50 მლ შეფუთვაში).

სად შევიძინოთ?