Plasmon

იხილეთ აფთიაქების ჩამონათვალი

ფლუპამიდი- სანოველი / FLUPAMID - sanovel
შემადგენლობა

პრეპარატის ერთი შენელებული გამონთავისუფლების ტაბლეტი შეიცავს აქტიური ნივთიერების ინდაპამიდის 1,5მგ-ს. მღებავი აგენტი - ტიტანის დიოქსიდი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები
ინდაპამიდი წარმოადგენს ინდოლის რგოლის შემცველ სულფონამიდის წარმოებულს. ფარმაკოლოგიური თვისებების მიხედვით იგი წააგავს თიაზიდური ჯგუფის დიურეზულ საშუალებას, რომელთა მოქმედება დაკავშირებულია ნეფრონის მარყუჟის კორტიკალურ სეგმენტში ნატრიუმის იონების რეაბსორბციის ინჰიბირებასთან. ინდაპამიდი ზრდის ნატრიუმის იონებისა და ქლორის, ხოლო ნაკლები რაოდენობით კალიუმისა და მაგნიუმის იონების შარდით გამოყოფას. ინდაპამიდის II და III ფაზის კლინიკური კვლევის შედეგად დადგინდა, რომ მონოთერაპიის დროს ვითარდება სტაბილური ჰიპოტენზიური ეფექტი, რომელიც შენარჩუნებულია 24 სთ-ის განმავლობაში. ამასთანავე აღინიშნება დიურეზის ზომიერად გაძლიერება.
სხვა დიურეზული საშუალებების მსგავსად:
პრეპარატის ჰიპოტენზიური ეფექტი დამოკიდებულია აგრეთვე გაზარდოს არტერიების კედლების ელასტიურობა და შეამციროს პერიფერიული სისხლძარღვების საერთო წინააღმდეგობა;
ინდაპამიდის მოქმედების მექანიზმი მოიცავს პროსტაგლანდინის PGE E2 და პროსტაციკლინის PG I2 სინთეზის სტიმულაციას, რაც იწვევს ვაზოდილატაციასა და თრომბოციტების აგრეგაციის ინჰიბირებას;
პრეპარატი ხელს უწყობს გულის მარცხენა პარკუჭის ჰიპერტროფიის რეგრესიას.
ინდაპამიდის ხანგრძლივად მიღება გავლენას არ ახდენს სისხლის პლაზმის შემადგენლობაში შემავალ ცხიმებზე (ტრიგლიცერიდებზე, დაბალი და მაღალი სიმკვრივის ლიპოპროტეიდებზე). აგრეთვე არ ცვლის ნახშირწყლოვანი ცვლის პარამეტრებს (მათ შორის შაქრიანი დიაბეტით და არტერიული ჰიპერტენზიით დაავადებულ პაციენტებში). 
ინდაპამიდი 1,5მგ დოზით მოთავსებულია სპეციალურ მატრიქსზე, რაც უზრუნველყოფს ინდაპამიდის შენელებულ გამონთავისუფლებას. გამონთავისუფლებული ინდაპამიდის რაოდენობა სწრაფად და სრულად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტში. საკვების მიღება რამდენადმე აფერხებს პრეპარატის აბსორბციას, მაგრამ გავლენას არ ახდენს შეწოვილი ნივთიერების რაოდენობაზე. მაქსიმალური კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში აღინიშნება პრეპარატის ერთჯერადი დოზის მიღებიდან 12 საათის შემდეგ. განმეორებითი მიღების შემთხვევაში სისხლის პლაზმაში პრეპარატის კონცენტრაციის ვარირება ორი დოზის მიღებებს შორის ინტერვალის დროს მცირდება. პლაზმის ცილებთან შეკავშირების ხარისხი შეადგენს 79%-ს. პლაზმიდან მისი ნახევრადგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 12-24სთ-ს (საშუალოდ 18სთ-ს). წონასწორული მდგომარეობა მიიღწევა 7 დღის შემდეგ. პრეპარატის განმეორებითი მიღება არ იწვევს მის კუმულაციას.
ინდაპამიდი გამოიყოფა არააქტიური მეტაბოლიტების სახით ძირითადად შარდში - 70%, და ფეკალურ მასებში - 22%.
თირკმელების უკმარისობით დაავადებულ პაციენტებში ინდაპამიდის ფარმაკოკინეტიკური პარამეტრები არ იცვლება.

ჩვენებები
არტერიული ჰიპერტენზია.

მიღების წესები და დოზები
ერთი ტაბლეტი დღეში ერთხელ, უპირატესად დილით.

გვერდითი მოვლენები
გვერდითი მოვლენების უმრავლესობა ატარებს დოზადამოკიდებულ ხასიათს.
ლაბორატორიული პარამეტრები:
შესაძლოა კალიუმის დონის შემცირება და ჰიპოკალიემიის წარმოშობა (კალიუმის შემცველობა < 3,4მმოლ/ლ). კლინიკური კვლევების შედეგად დადგენილი იქნა, რომ ჰიპოკალიემია აღენიშნებათ პაციენტების 10%-ს, რომლებიც იღებენ ინდაპამიდს. მისი მიღებიდან 46 კვირის შემდეგ კალიუმის რაოდენობის შემცირება 3,2მმოლ/ლ-ზე ქვევით აღენიშნებოდათ პაციენტების 4%-ს (პრეპარატის მიღებიდან 12 კვირის შემდეგ სისხლის პლაზმაში კალიუმის იონების კონცენტრაციის საშუალო შემცირება შეადგენს 0,23მმოლ/ლ-ს). შესაძლებელია ჰიპონატრიემიის განვითარება, რომლის თანმხლებია ჰიპოვოლემია, ორგანიზმის დეჰიდრატაცია და ორთოსტატული ჰიპოტონია. ქლორის იონების ხანგრძლივმა დაკარგვამ შესაძლოა გამოიწვიოს მეორადი კომპენსატორული მეტაბოლური ალკალოზი.
შესაძლებელია სისხლის პლაზმაში შარდოვანასა და გლუკოზის დონის მომატება.
იშვიათად აღინიშნება თრომბოციტოპენია, ლეიკოპენია, აპლასტური ანემია, აგრანულოციტოზი, ჰემოლიზური ანემია. ღვიძლის უკმარისობით დაავადებულ პაციენტებში შესაძლოა განვითარდეს ღვიძლისმიერი ენცეფალოპათია.
პაციენტებს, რომლებსაც მიდრეკილება აქვთ ალერგიული რეაქციებისა და ბრონქოსპაზმის განვითარებისადმი შესაძლოა აღენიშნოთ კანზე გამონაყარი, იშვიათად ჰემორაგიული ვასკულიტი, წითელი მგლურას გამწვავება.
აღინიშნება აგრეთვე გულისრევა, ღებინება, პირის ღრუს სიმშრალე, ასთენია, პარესთეზიები, თავის ტკივილი. აღნიშნული სიმპტომები დოზის შემცირებასთან ერთად ნიველირდება. ძალიან იშვიათად ვითარდება პანკრეატიტი.

უკუჩვენება
- სულფონამიდების მიმართ მომატებული მგრძნობელობა;
- თირკმელების მწვავე უკმარისობა;
- ღვიძლისმიერი ენცეფალოპათია.

ორსულობა და ლაქტაცია
ინდაპამიდის მიღება ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში, მათ შორის “ორსულთა ფიზიოლოგიური” შეშუპების სამკურნალოდ არ არის რეკომენდებული. მხედველობაში უნდა იქნას მიღებული, რომ დიურეზულმა საშუალებებმა შესაძლებელია გამოიწვიონ ფეტოპლაცენტარული იშემია, რაც თავის მხრივ ნაყოფის განვითარების პროცესს შეუშლის ხელს. იმის გამო, რომ ინდაპამიდი გამოიყოფა დედის რძეში, მისი გამოყენება ლაქტაციის პერიოდში არ არის რეკომენდებული.

განსაკუთრებული მითითებები
ღვიძლის უკმარისობით დაავადებულ პაციენტებში თიაზიდის ჯგუფის დიურეზული საშუალებების გამოყენებისას შესაძლებელია განვითარდეს ღვიძლისმიერი ენცეფალოპათია. ასეთ შემთხვევაში აუცილებელია პრეპარატის მიღების შეწყვეტა. სპორტსმენებში პრეპარატის მიღებისას შესაძლებელია დოპინგ-შემოწმებაზე მივიღოთ დადებითი შედეგი. მკურნალობის დაწყებამდე საჭიროა სისხლის პლაზმაში ნატრიუმის იონების შემცველობის განსაზღვრა. მკურნალობის პროცესში საჭიროა ამ მაჩვენებლის რეგულარული შემოწმება, რადგანაც საწყის პერიოდში ნატრიუმის კონცენტრაციის შემცირებას სისხლის პლაზმაში არ ახლავს პათოლოგიური სიმპტომების გამოვლენა.
თიაზიდური პრეპარატების გამოყენებისას არსებობს ჰიპოკალიემიის განვითარების დიდი რისკი ( < 3,4მოლ/ლ), ამიტომ უნდა მივიღოთ ზომები მისი განვითარების თავიდან ასაცილებლად, განსაკუთრებით რისკ-ჯგუფის პაციენტებში (მოხუცებულები, დასუსტებული, ღვიძლის ციროზით, შეშუპებებით, ასციტით, გულის იშემიური დაავადებით, გულის ქრონიკული უკმარისობით დაავადებული პაციენტები). ამ ტიპის პაციენტებში ჰიპოკალიემია იწვევს საგულე გლიკოზიდების ტოქსიკურობის ზრდას და არითმიის განვითარების რისკს. ასევე მაღალი რისკის ჯგუფს მიეკუთვნებიან ბრადიკარდიის ან ელექტროკარდიოგრამაზე QT გახანგრძლივებული ინტერვალის მქონე პაციენტები. ჰიპოკალიემია, ისევე, როგორც ბრადიკარდია, წარმოადგენს მდგომარეობას, რომელიც ხელს უწყობს გულის არითმიის მძიმე ფორმის განვითარებას, განსაკუთრებით პარკუჭების თრთოლვა-ციმციმი, რომელიც ხშირად ლეტალურ გამოსავალს იწვევს. ზემოთაღნიშნული შემთხვევების დროს აუცილებელია ხშირად განვსაზღვროთ სისხლის პლაზმაში კალიუმის იონების შემცველობა ჰიპოკალიემიის გამოსავლენად. საჭიროა ჩავატაროთ შესაბამისი მკურნალობა.
თიაზიდური ჯგუფის დიურეზული საშუალებები ამცირებენ კალციუმის იონების შარდთან ერთად გამოყოფას, რაც იწვევს ჰიპერკალციემიას. გამოხატული ჰიპერკალციემია შეიძლება იყოს ადრე არადიაგნოსტირებული ჰიპერპარათირეოიდიზმის შედეგი. ფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციის გამოკვლევის დაწყებამდე საჭიროა დროებით შევწყვიტოთ დიურეზული საშუალებების მიღება.
შაქრიანი დიაბეტით დაავადებულ პაციენტებში აუცილებელია სისხლში გლუკოზის დონის შემოწმება, განსაკუთრებით ჰიპოკალიემიის არსებობისას.
პაციენტებში, რომლებსაც აღენიშნებათ შარდმჟავას მომატებული შემცველობა, არსებობს პოდაგრის შეტევის რისკის მომატების ტენდენცია.
თიაზიდური ჯგუფის დიურეზული საშუალებები თავის შესაძლებლობებს სრულად ამჟღავნებენ მხოლოდ ზომიერად გამოხატული თირკმელების უკმარისობისას ან მისი არარსებობის პირობებში (კრეატინინის შემცველობა სისხლში < 25მგ ან 220მმოლ/ლ). მოხუცებში კრეატინინის კლირენსი განისაზღვრება ასაკის, სქესისა და წონის მიხედვით კოკლოფტის ფორმულის გამოყენებით
კრეატინინის კლირენსი = (140 - ასაკი) X წონა / 0,814 X კრეატინინი პლაზმაში
ასაკი განისაზღვრება წლებში, წონა - კგ-ში, კრეატინინი - მმოლ/ლ-ში).

ჭარბი დოზირება
ინდაპამიდი ძალიან მაღალ დოზებშიც კი (40მგ-მდე, რაც 27-ჯერ აღემატება თერაპიულ დოზას) ნაკლებად ახდენს ტოქსიკურ მოქმედებას. ზოგჯერ შესაძლებელია ელექტროლიტური ბალანსის დარღვევა (ჰიპონატრიემია, ჰიპოკალიემია), გულისრევა, ღებინება, არტერიული ჰიპოტენზია, კრუნჩხვები, თავბრუსხვევა, ძილიანობა, გონების დაბინდვა, პოლიურია ან ოლიგურია, რომელიც მთავრდება ანურიით. პირველ რიგში საჭიროა კუჭის ამორეცხვა, გააქტივებული ნახშირის გამოყენება; შემდგომში ნორმალური წყალ-მარილოვანი ცვლის აღდგენა სპეციალიზირებულ კლინიკაში.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება
არასასურველი კომბინაციები: ლითიუმის პრეპარატების და თიაზიდური ჯგუფის დიურეზული საშუალებების ერთდროული მიღება იწვევს სისხლის პლაზმაში ლითიუმის კონცენტრაციის მომატებას, რაც შეიძლება გახდეს ჭარბი დოზირების მიზეზი. მაგრამ თუ დიურეზული საშუალებების გამოყენება აუცილებელია, საჭიროა ლითიუმის დონის კონტროლი და დოზის კორექცია.
არ არის სასურველი ანტიარითმიული საშუალებების მიღება, რომლებიც იწვევენ QT-ინტერვალის გახანგრძლივებას და პარკუჭოვანი ტაქიკარდიის განვითარებას (ბეპრიდილი, ასთემიზოლი, ერითრომიცინი, ჰალოფანტრინი, პენტამიდინი, სულტოპრიდი, ტერფენადინი, ვინკამინი). ამ მოვლენების განვითარებას ხელს უწყობს ჰიპოკალიემია, ბრადიკარდია ან Qთ-ინტერვალის გახანგრძლივება.
კომბინაციები, რომელთა დროსაც საჭიროა სიფრთხილე: ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდულ პრეპარატებთან ერთად გამოყენებისას შესაძლებელია ინდაპამიდის ჰიპოტენზიური მოქმედების დაქვეითება. მნიშვნელოვანი დეჰიდრატაციის შემთხვევაში შესაძლებელია თირკმლის მწვავე უკმარისობის განვითარება (გორგლოვანი ფილტრაციის მკვეთრი დაქვეითების გამო). ინდაპამიდისა და იმ პრეპარატების, რომლებიც იწვევენ ჰიპოკალიემიას: ამფოტერიცინი B (ინტრავენურად), გლუკო- და მინერალოკორტიკოიდების სისტემური გამოყენება, ტეტრაკოზაქტიდის ერთდროული მიღებისას არსებობს ჰიპოკალიემიის წარმოქმნის საშიშროება. ბაკლოფენისა და ინდაპამიდის კომბინაცია ზრდის ჰიპოტენზიურ ეფექტს. მკურნალობის დაწყებამდე საჭიროა თირკმელების ფუნქციის გამოკვლევა. ინდაპამიდის დიგიტალისის პრეპარატებთან კომბინირებისას ჰიპოკალიემიის პირობებში იზრდება ამ უკანასკნელთა ტოქსიკური ეფექტი. საჭიროა ეკგ-სა და კალიუმის დონის კონტროლი. ინდაპამიდისა და კალიუმის შემანარჩუნებელი დიურეზული საშუალებების ერთდროული მიღებისას, შეუძლებელია სრულიად გამოვრიცხოთ ჰიპოკალიემიისა და ჰიპერკალიემიის შესაძლო განვითარება, განსაკუთრებით შაქრიანი დიაბეტით და თირკმელების უკმარისობით დაავადებულ პაციენტებში. ზემოთ აღნიშნულ შემთხვევაში საჭიროა სისხლში კალიუმის დონის და ეკგ პარამეტრების კონტროლი, აუცილებლობის შემთხვევაში საჭიროა მკურნალობის კორექცია. ინდაპამიდისა და ანგიოტენზინ-მაკონვერტირებელი ფერმენტის ინჰიბიტორების კომბინაციისას აღინიშნება ჰიპონატრიემიის განვითარების საშიშროება. მან შესაძლოა ხელი შეუწყოს უეცარი ჰიპოტენზიისა და თირკმელების მწვავე უკმარისობის განვითარებას. ჰიპერტენზიის დროს, მაშინ, როდესაც ძირითადი დიურეზული საშუალებები იწვევენ ჰიპონატრიემიას აუცილებელია:
- ანგიოტენზინ-მაკონვერტირებელი ფერმენტის ინჰიბიტორებით მკურნალობის დაწყებამდე 3 დღით ადრე მოიხსნას დიურეზული საშუალებები, აუცილებლობის შემთხვევაში დაინიშნოს ჰიპოკალიემიური საშუალებები;
- ან შემცირდეს ანგიოტენზინ-მაკონვერტირებელი ფერმენტის ინჰიბიტორების საწყისი დოზა. 
ინდაპამიდისა და ანტიარითმიული საშუალებების კომბინირება, რომლებსაც შეუძლიათ გამოიწვიონ პარკუჭოვანი ტაქიკარდია: Iა ჯგუფის ანტიარითმიული პრეპარატები (ქინიდინი, ჰიდროქინიდინი, დიზოპირამიდი), ამიოდარონი, ბრეტილიუმი, სოტალოლი: შესაძლებელია ტაქიკარდიის განვითარება. საჭიროა ჰიპოკალიემიის თავიდან აცილება და QT-ინტერვალის კონტროლი. პარკუჭოვანი ტაქიკარდიის პირობებში ანტიარითმიული პრეპარატების მიღება არ შეიძლება. დიურეზული საშუალებებისა და მეტფორმინის კომბინაციისას შეიძლება განვითარდეს რძემჟავა აციდოზი, რომელიც გამოწვეულია თირკმელების უკმარისობით და განპირობებულია დიურეზული საშუალებების მოქმედებით (განსაკუთრებით “მარყუჟოვანი”). იოდის შემცველი რენტგენოკონტრასტული პრეპარატების მაღალი დოზით მიღებისას მხედველობაში უნდა მივიღოთ ის ფაქტი, რომ ინდაპამიდის დიურეზული ეფეტი ზრდის თირკმელების უკმარისობის წარმოშობის საშიშროებას. იოდის შემცველი რენტგენოკონტრასტული პრეპარატების მიღებამდე აუცილებელია აღვადგინოთ დაკარგული სითხე. ინდაპამიდისა და იმიპრამინის ტიპის ტრიციკლური ანტიდეპრესანტების ერთდროული მიღებისას აღინიშნება ჰიპოტენზიური მოქმედების გაძლიერება და ორთოსტატული ჰიპოტენზიის განვითარების საშიშროება. კალციუმისა და ინდაპამიდის ერთდროული გამოყენებისას შესაძლებელია ჰიპერკალციემიის განვითარება, რაც განპირობებულია კალციუმის იონების ექსკრეციის შემცირებით შარდში. ინდაპამიდისა და ციკლოსპორინის ერთდროული მიღებისას შესაძლებელია სისხლის პლაზმაში კრეატინინის შემცველობის გაზრდა, რაც შეიძლება აღინიშნოს ნატრიუმის იონების ნორმალური შემცველობისას.

შენახვის პირობები და ვადები
პრეპარატი ინახება მშრალ, ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას ოთახის ტემპერატურის პირობებში 15-25°C. 
ვარგისიანობის ვადა - 2 წელი.

აფთიაქში გაცემის წესი
გაიცემა ექიმის რეცეპტით.
პრეპარატის მიღებამდე ყურადღებით გაეცანით ინსტრუქციას.

სად შევიძინოთ?